از دیگر داروهای آنتی بیوتیک داروی توبرامایسین و تری متوپریم می باشند. این داروها برای درمان عفونت در طیور به کار می روند. در ادامه به معرفی داروی توبرامایسین و تری متوپریم در طیور و همچنین موارد مصرف آن ها و تداخل های دارویی آن ها بررسی می شود.
توبرامایسین TOBRAMYCIN
نام تجاری
نیسین، توبی، برولامایسین، جرنیسین، مایتوبرین، نبسينا، آبراسین و توبرِکس
گروه دارویی
آنتی بیوتیک (آمینوگلیکوزیدی)
موارد مصرف
توبرامایسین، از آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی بسیار نزدیک به جنتامایسین است که برای درمان عفونتهای باکتریایی به ویژه عفونت های ناشی از گونه های سودوموناس مصرف می شود که در مورد اخير، اثر بهتری از جنتامایسین دارد.
اثر ضدمیکربی آمینوگلیکوزیدها در محیط قلیایی تشدید می شود. آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی علیه قارچها، ویروسها و اغلب باکتری های بی هوازی مؤثر نیستند.
تداخل های دارویی
اثر توبرامایسین توسط پنی سیلین ها و سفوتاکسیم تقویت می شود، بنابراین در صورت مصرف توأم، بهتر است مقدار کمتری را بکار برد.
آمینوگلیکوزیدها را بایستی با احتياط با سایر داروهای نفروتوکسیک، اتوتوکسیک ونروتوکسیک بکار برد. این داروها عبارتند از: آمفوتریسین B، سایر آمینوگلیکوزیدها، آسیکلوویر، باسیتراسین (مصرف تزریقی)، سیس پلاتین، متوکسی فلوران، پلی میکسین B یا ونکومایسین. مصرف همزمان آمینوگلیکوزیدها باسفالوسپورین ها مورد اختلاف می باشد. سفالوسپورین ها وقتی که با آمینوگلیکوزیدها مصرف شوند، قوياً توانند سبب سمیّت کلیوی افزایشی شوند، لیکن این تداخل تنها با سفالوریدین و سفالوتین تأیید شده است. مصرف توأم با مدرّهای قوس هنله (فوروسماید و اتاکرینیک اسید) یا مدرّهای اسمزی (مانیتول و اوره) ممکن است قدرت سمیّت کلیوی یا سميّت گوش آمینوگلیکوزیدها را افزایش دهد. مصرف همزمان با بیهوش کننده های عمومی یا داروهای شل کننده عضلات اسکلتی می تواند اثر شل شدگی عضلانی را تقویت نمایند. سینرژیسم اثر عليه سودوموناس آئروژینوزا و آنتروکوکسی ها ممکن است با آنتی بیوتیک های بتالاكتامی و آمینوگلیکوزیدها رخ دهد.
تری متوپریم + سولفادیازین TRIMETHOPRIM+SULFADIAZINE
تری متوپریم + سولفاداکسین TRIMETHOPRIM+ SULFADOXINE
تری متوپریم + سولفامتوکسازول TRIMETHOPRIM+SULFAMETHOXAZOLE
نام تجاری
-تری- متوپریم + سولفادیازین: تریبریسن، یونی پریم، توکوپریم و دای – تریم
– تری متوپریم + سولفاداکسین: بورگال و تری وترین
– تری متوپریم + سولفامتوکسازول: باکتریم و سپترا
گروه دارویی
داروهای ضد باکتریایی (سولفوناميدها و مشتق DAP)
موارد مصرف
تری متوپریم + سولفادیازین، تری متوپریم + سولفاد اکسین و تری متوپریم+ سولفامتوکسازول، ترکیبات آنتی بیوتیک باکتریساید می باشند. ترکیبات تری متوپریم و سولفونامیدها به فراوانی در پرندگان به ویژه در عفونتهای تنفسی و رودهای به کار می روند. همچنین برای درمان جوجهی طوطی سانانی که به صورت دستی تغذیه میشوند، از آنها استفاده میشود. ترکیبات تری مئوپریم + سولفوناميدها علیه برخی پروتوزوئرها، از جمله کوکسیدیا در توکان و مرغ مینا مؤثر است. مصرف ترکیب دارو در شتر مرغ استرالیایی با درگیری احتمالی با توکسوپلاسموزیس منجر به بهبودی بالینی بیماری گردیده است.
تداخل های دارویی
تری متوپریم+ سولفادیازین و تری متوپریم + سولفامتوکسازول همراه با پایریمتامین برای درمان سارکوسیسترزیس در طوطی مصرف شده است.
تری متوپریم – سولفا ممکن است زمان انعقاد خون را در بیمارانی که داروهای ضد انعقاد کومارینی (وارفارین) را دریافت می کنند، طولانی نماید. سولفونامیدها ممکن است داروهایی که به میزان زیادی به پروتئین متصل میشوند مانند متوترکسات، فنیل بوتازون، مدرّهای تیازیدی، سالیسیلات ها، پروبنسید و فنی توئین جابجا کنند. آنتی اسیدها ممکن است فراهمی زیستی سولفونامیدها را اگر به طور همزمان تجویز شوند، کاهش دهند. تری متوپریم ممکن است اثر درمانی سیکلوسپورین (تزریقی) را کاهش داده و خطر پیشرفت سمیت کلیوی را افزایش دهد. سولفونامیدها ممکن است با سایر داروها از جمله وارفارین، متنامين، داپسون و اتودولاک (از داروهای NSAID) تداخل نمایند. آنها ممکن است اثرات سوء ناشی از متوترکسات و پایریمتامین را تقویت کنند. سولفونامیدها متابولیسم سیکلوسپورین را افزایش خواهند داد و منجر به کاهش غلظت های پلاسمایی آن می گردد. متنامين به فرم آلدئید متابولیزه شده که ممکن است تشکیل کمپلکسی داده و با سولفونامیدها رسوب نماید.
این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی
نظرات کاربران
2:27:55 AM