یکی از مهم ترین علل تلفات حین زایمان و پس از آن در توله ها کاهش دمای بدن به علت سردی هوا می­باشد به عبارتی اگر مادر در محیط مناسبی از نظر دما زایمان نکند و یا در کف آشیانه پوشال یا لایه محافظی جهت حفظ حرارت یا جلوگیری از نفوذ سرما به خصوص در فصول سرد سال وجود نداشته باشد دمای بدن توله ها بعد از زایمان پایین آمده و سبب مرگ توله ها خواهد شد. در این پست به مرگ ومیر توله ها در هنگام زایمان سگ به طور کامل می پردازیم.

علت مرگ ومیر توله ها در هنگام زایمان

 استفاده از بستر ضخیمی از روزنامه بسیار مفید است زیرا لایه های بالایی را می توان در موقع لزوم تعویض کرد. از دیگر عواملی که در این رابطه اهمیت دارد عدم تجربه مادر به خصوص در زایمان اول می باشد به عبارت دیگر مادران باتجربه با ليسيدن توله ها و در بر گرفتن آنها در میان پاهای خود و چسبانیدن توله ها به سطح شکمی بدن موجبات حفظ دمای بدن را سبب می شوند ولی مادران بی تجربه ممکن است به این مسأله دقت نکرده و سبب مرگ و میر توله های خود شوند.

به دنبال تولد درجة حرارت بدن نوزاد قبل از اینکه به حالت طبیعی برسد خیلی زود و به سرعت از درجه حرارت بدن مادر پایین تر می رود. میزان کاهش دما و سرعت بازگشت آن به حالت عادی، در گونه های مختلف و با درجه حرارت محیط فرق می کند. در سگ (توله سگ) زمان رسیدن به درجه حرارت طبیعی حدود ۷ تا ۹ روز است.

به چند طریق می توان به تنظیم درجه حرارت توله سگ تازه متولد شده کمک کرد:

1. مطمئن شد که توله شیر کافی خورده است.
2. ترتیبی داد که تولد در محیطی صورت گیرد که از نظر گرما حداقل خنثی بوده و دمای محیط را در همین درجة حرارت نگه داشت. توله سگ نوزاد را می بایست در ۲۴ ساعت اول در محیط با درجة حرارت ۳۰ تا ۳۲ درجه قرار داد و پس از 3 روز می توان آن را تا ۳۰-۲۶ درجه سانتی گراد کاهش داد. توله سگ­هایی که در درجه حرارت معمولی اتاق ۲۲-۱۸ درجه سانتی گراد متولد شده اند ممکن است به کاهش شدید درجه حرارت راست روده ای حدود ۵ درجه سانتی گراد مبتلا شوند.
3. از دست رفتن حرارت بدن را با اطمینان از اینکه موها سریع و به حد کافی خشک شده اند کاهش داد و محوطه آشیانه را خوب عایق بندی نموده و منبع حرارتی اضافه فراهم کرد که دور هم جمع شدن توله ها را تشویق می کند.

به کرات مشاهده شده که علی رغم تهیة جای مناسب سگ ماده بنا به دلایلی از جمله مزاحمت صاحب خود آشیانه را ترک کرده و یا به واسطة دردهای شدید زایمانی و بی قراری در نواحی جداگانه زایمان می کند و بی مادر ماندن توله ها می تواند سبب مرگ آن ها شود. افزایش تعداد توله ها و عدم توانایی مادر در جابه جا کردن و گرم کردن توله ها از دیگر عوامل مرگ و میر آنهاست در این شرایط به سبب کثرت توله ها، زورهای زایمانی بیش از حد سبب خستگی مادر شده و این مشکل سبب می شود تا حیوان در انجام وظایف مادری دقت نداشته باشد و توله ها تلف شوند. عدم تجربة مادر به خصوص در زایمان اول سبب می شود تا در برخی موارد که توله ها همراه کیسه های جنینی به دنیا می آیند مادر موفق به پاره کردن پرده های جنینی نشده و توله ها خفه شوند و یا حتی پس از پاره کردن پرده های جنینی اقدام به ماساژ بدن از طریق لیسیدن نکرده و جریان خون و تنفس توله را تحریک ننماید و توله ها خفه شوند. در نژادهای بزرگ سگ به علت وزن زیاد مادر گاهی مشاهده می شود که سگ ماده به سبب کوچکی فضای آشیانه بر روی توله های خود نشسته یا آنها را در زیر خود له نماید. عدم تهیه مکان مناسب جهت زایمان سگ های آبستن سبب می شود تا به صورت غریزی ماده سگ آبستن در فکر جایی برای زایمان باشد. به عنوان مثال نگارنده در یک مورد به خصوص مشاهده نموده که حیوان در زیر یک دیوار بلوکی اقدام به کندن زمین نموده تا زایمان کند که متأسفانه پس از زایمان دیوار ریزش کرده و سبب مرگ توله ها و مادر شده است. وجود بیش از یک قلاده سگ در حیاط منزل یکی از عوامل خطر برای توله هاست بنابراین به هنگام زایمان لازم است سگ مادر به محل زایمان هدایت شده و از سایر سگ­ها جدا باشد چرا که در غیر این صورت ممکن است توله ها مورد حمله سایر سگ­ها واقع شده و از بین بروند. ضعف جسمانی مادر به خصوص لاغری و تغذیه در زمان آبستنی سبب می شود تا ماندگاری توله ها پس از زایمان کم شده و تعداد تلفات افزایش یابد. ضعف و لاغری مادر عامل اصلی کاهش قدرت زورهای زایمانی و در نتیجه افزایش طول زمان زایمان و عامل مرگ توله هاست.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی