0

بیماری های باکتریایی قابل انتقال از حیوان به انسان:باکتری کاپنوسيتوفاژ

باکتری کاپنوسيتوفاژ

کاپنوسیتوفاژ کانیموروس و کاپنوسيتوفاژ سینودگی غیر رایج اما عفونت مهم به ویژه در گروه هایی با خطر بالا می باشند. تا زمانی که شیوع بیماری پایین باشد این ها بیشتر شدیدتر بوده و می توانند به سرعت کشنده باشند. شدت بیماری به طبیعت ویژه ی این دو ارگانیسم در سگ­هایی با خطر بالا و افرادی که توسط این سگ­ها گاز گرفته می شوند، بستگی دارد. عفونت بالینی در این حیوانات نادر بوده (و یا حداقل به ندرت قابل تشخیص است). در این پست به بررسی باکتری کاپنوسيتوفاژ که یکی دیگر از بیماری قابل انتقال از حیوان  به انسان می باشد می پردازیم.

گونه های کاپنوسيتوفاژ

سبب شناسی

جنس کاپنوسيتوفاژ شامل ۷ گونه می باشد: کاپنوسيتوفاژ کنیمروس، کاپنوسيتوفاژ سینودگمی، کاپنوسیتوفاژ ژینژیوالیس، کاپنوسيتوفاژ همولیتیکا، کاپنوسيتوفاژ اوکراسه و کاپنوسيتوفاژ اسپوتیژنا. این­ها بی هوازی های کربن دوست، گرم منفی، مشکل پسند هستند که در حفره دهانی سکونت دارند. کاپنوسيتوفاژ سینودگمی و کاپنوسيتوفاژ کنیمروس مرتبط با انتقال بیماری مشترک هستند.

به دلیل طبیعت مشکل پسند کاپنوسيتوفاژ، جداسازی و شناسایی باکتری سخت است. اولین بار در سال ۱۹۷۶ از انسانی که توسط سگ گاز گرفته شده بود جدا شد اما به شکل اولیه توسط CDC بعنوان دیسگونیک فرمانتور دو (2 – DF) مورد طبقه بندی قرار گرفت. در همین سال ۱۷ مورد عفونت انسانی گزارش شد ، اما اطلاعات در رابطه با ارگانیسم به علت مشکل پسند بودن بسیار کم بود. نام فعلی آن در سال ۱۹۸۹ گذاشته شد و اطلاعات در رابطه با این جنس افزایش یافت، اگرچه هنوز اطلاعات سطحی زیادی در مورد این باکتری وجود دارد.

گسترش جغرافیایی و همه گیر شناسی

کاپنوسيتوفاژ کنیمروس یک باکتری رایج در سگ سانان و کمتر در حفره دهانی گربه می باشد. میزان کلونیزاسیون، ۲۶ تا ۷۴ درصد در سگ و ۱۸ تا ۵۷ درصد در گربه گزارش شده است. عفونت بالینی حیوانات نادر می باشد. در رابطه با کاپنوسيتوفاژ سينودگمی اطلاعات کمی موجود است. شواهد جدید نشان می دهد که ممکن است باکتری در سگ­ها و گربه های سالم بسیار رایج باشد؛ برای مثال کاپنوسيتوفاژ سینودگمی با استفاده از PCR در ۸۶ درصد سگ و ۸۴ درصد گربه ها ردیابی شده است. گزارش هایی در مورد برونشیت و پنومونی ناشی از کاپنوسيتوفاژ سینودگمی در یک سگ و پنومونی ناشی از آن در گربه به همراه کارسینومای ریوی دیده شده است.

عفونت­های کاپنوسيتوفاژ کنیمروس انسانی در ایالات متحده، کانادا، اروپا، استرالیا و جنوب آفریقا و بسیار دیگری نقاط جهان گزارش شده است. عفونت ها در مردان و افراد کمتر از ۵۰ سال رایج است. افرادی با نقص سامانه­ی ایمنی و افراد بدون طحال، به عنوان افرادی با خطر بالا محسوب می شوند. عفونت های انسانی نادر است. نرخ عفونت در یک مطالعه حدود 67/0 به ازای یک جمعیت یک میلیون نفری تخیمن زده شده است. باتوجه به نادر بودن عفونت، کاپنوسيتوفاژ از نظر توانایی ایجاد بیماری شدید و درصد بالای ایجاد عفونت در افرادی با نقص سامانه­ی ایمنی، مهم می باشد. در رابطه با کاپنوسيتوفاژ سینود کمی اطلاعات کمی وجود دارد، اگرچه این باکتری عامل بیماری می باشد.

عفونت­های کاپنوسيتوفاژی متعاقب گاز گرفتگی، زخم و یا تماس نزدیک ایجاد می شود. در حالی که هر دو کاپنوسيتوفاژ سینودگمی و کاپنوسيتوفاز کنیمروس قادر به ایجاد عفونت مشترک هستند، عفونت با كاينوسيتوفاژ سینودگمی بسیار رایج تر و شدیدتر می باشد. بسیاری از گزارش ها در مورد برخورد با سگ­ها و یا عفونت از گربه ها و به ندرت خرگوش­ها بوده است. گاز گرفتگی مهم ترین منبع عفونت بوده، اما سایر راه­ها از قبیل خراش­ها، لیس زدن آلوده­ی زخم­ها و گاز گرفتن لوله دیالیز پریتونال توسط گربه ها نیز می تواند راه­های مناسبی برای آلودگی باشد، اما روش رایج برای برخورد نزدیک با حیوانات و انتقال آلودگی وجود ندارد. هم چنین دو گزارش مجزا از ابتلای دامپزشکان پس از برخورد با شکستگی در سگ و یا گربه (در زمان مراقبت­های دندان آنها) نیز دیده شده است.

حیوانات

نشانه های بالینی

به نظر می رسد که بیماری در حیوانات بسیار نادر است، به جز در مواقع گاز گرفتگی. دو گزارش از بیماری در حیوانات متعاقب گاز گرفتگی توسط سگ دیده شده است: یک مورد خرگوش و مورد دیگر در سگ. هم چنین گزارشی از آماس سینوزیت و بینی ناشی از گونه های کاینوسيتوفاژ در گربه و نیز عفونت بخش­های پایینی تنفسی به همراه کارسینومای ریوی توسط کاپنوسيتوفاژ سینودگمی در گربه و پنومونی از همین باکتری در سگ دیده شده است. هنوز مشخص نیست که این یک بیماری نادر واقعی در حیوانات است و یا به علت کمبود روش­های رایج کشت و یا سختی جداسازی ارگانیسم، باکتری قابل تشخیص نیست.

تشخیص

تشخیص باکتری کاپنوسيتوفاژ در حیوانات براساس کشت بوده که در ادامه بیان شده است. به دلیل مشکل پسند بودن گونه های کاپنوسيتوفاژ و تشخیص دشوار آنها، شاید PCR یک روش تشخیصی بهتر است.

درمان

تعداد کمی از موارد حیوانی، اطلاعاتی را در اختیار قرار می دهد. با استفاده از الگوی حساسیت باکتری در شرایط آزمایشگاهی، اولین گزینه برای درمان، آموکسی سیلین یا آمپی سیلین می باشد. براساس آزمون تعیین حساسیت، کلیندامایسین و فلوروکوئینولون نیز مؤثر هستند.

انسان­ها

نشانه های بالینی

نشانه های بالینی می تواند بسیار متنوع باشد. دوره نهفتگی از زمان گاز گرفتگی تا شروع اولین نشانه های بالینی حدود ۵ روز، و یا ۷ روز از زمان گزش تا بیمارستانی شدن، است. نشانه های اولیه شاید محدود به آماس موضعی که ناشی از ضربه یا عفونت است، می باشد. با پیشرفت عفونت، سلولیت، ترشحات چرکی، لنفانژیت و لنفادنوپاتی موضعی دیده می شود. نشانه های سیتمیک ممکن اسن مورد توجه باشد که شامل تب (۸۵-۲۸ درصد)، لرزش (۶۴ درصد)، درد عضلانی (۳۱ درصد)، استفراغ (۳۱ درصد)، اسهال و درد شکمی (۲۶-۲۱ درصد)، درد عضلانی (۲۶ درصد)، سختی تنفس (۲۳ درصد)، گیجی (۲۲ درصد) و سردرد (۱۸ درصد). ممکن است که بیماری به صورت ناگهانی ایجاد شود و DIC غیر رایج نیست. این حالت در افرادی با برداشت طحال یا کمبود گرانولوسیت­ها ایجاد می شود، اما در افرادی بدون این خطرها هم دیده شده است. ممکن است در صورت وقوع سریع بیماری عفونت اندام­های بیشتری را آلوده کرده و DIC ۲۴ ساعت پس از شروع نشانه های اولیه، ایجاد شود. ممکن است سایر نشانه ها مانند مننژیت لنفاتیک، اندوکاردیت، پنومونی یا آبسه مغزی با یا بدون سلولیت ایجاد شود. به تازگی عفونت جدید ناشی از کاپنوسيتوفاژ در نوزادان گزارش شده که عفونت کوریومننژیت و زایمان زودرس در آنها دیده شد.

تشخیص

تشخیص تفریقی برپایه کشت است که بیشتر کشت خون را شامل می­شود. کشت سایر نمونه ها مثل CSF و یا زخم­های عفونی ممکن است در تشخیص کمک کند. اگرچه جداسازی و تشخیص گونه های کاپنوسيتوفاژ مشکل می باشد. برخی از سامانه های کشت خودکار خون که در آزمایشگاه های تشخیصی به کار می روند برای کشت کاپنوسيتوفاری مناسب نیستند، زیرا آنها دارای پلی اناتول-سولفونات بوده که مانع از رشد باکتری کاپنوسیتوفاژ می گردد. جداسازی موفق گونه های کاپنوسيتوفاژ با به کارگیری محیط کشت اختصاصی آسان است، به ویژه به دلیل کند رشد بودن باکتری در محیط های کشت؛ به دلیل نیاز باکتری نرخ بالای آهن و نیز محيط غنی از . پر گنه های ریز و بسیار آهسته رشد را می توان دید، به ویژه اگر عفونت مخلوط و یا آلودگی هایی وجود داشته باشد. در گسترش های خونی در افرادی که عفونت بالایی دارند، باکتری میله­ای گرم منفی را می توان مشاهده نمود. با وجودی که برای کاپنوسيتوفاژ اختصاصی نیست، این باکتری در افرادی با خطر بالا به ویژه افرادی که در برخورد گاز گرفتگی هستند یافت می شود. در عفونت های با شدت کمتر، شاید آزمایش یاخته شناسی روی بافی کوت مفید باشد. به شکل مشابه، باکتری گرم منفی و میله ای را در نمونه های آسپیره شده از محل عفونت یا CSF می توان مشاهده کرد. روش هایی که برای حدس سریع عفونت کاپنوسيتوفاژ وجود دارد، به علت رشد آهسته باکتری مفید است. در زمانی که آزمایشگاه یک باکتری میله ای، گرم منفی و مشکل پسند را گزارش نمود، باید مشکوک به کاپنوسيتوفاژ شد. استفاده از روش های ملکولی رضایت بخش می باشد، به دلیل حساسیت و سرعت بیشتر. در حالی که محدودیت های تشخیصی بالینی وجود دارد، به نظر می رسد که روش­های ملکولی روش های تشخیصی در آینده می باشند.

درمان

سعی در درمان، ضروری است. عفونت با کاپنوسيتوفاژ باید در کلیه موارد گاز گرفتگی سگ­ها و یا آنهایی که در تماس نزدیک با سگ­ها هستند به ویژه در افرادی با ایمنی ناکارآمد و آنهایی که برداشت طحال داشته اند، در نظر گرفته شود. به دلیل مشکل پسند بودن و جداسازی مشکل آن، باید به محض مشکوک شدن به عفونت ناشی از کاپنوسیتوفاژ، درمان آنتی بیوتیکی آغاز شود. پنی سیلین در شرایط آزمایشگاهی مؤثر بوده است. استفاده از آموکسی سیلین / کلاولانیک اسید نسبت به استفاده از آموکسی سیلین تنها، بهتر است؛ زیرا سویه­های تولید کننده ی بتالاكتاماز نیز دیده شده است. در شرایط آزمایشگاهی اریترومایسین، کلیندامایسین، داکسی ساکلین، ریفامپین، کوئینولون، کارباپنم، ونکومایسین و سفالوسپورین های نسل II مؤثر بوده اند. گزارش­ها حاکی از نرخ مرگ و میر بالا دارد (۱۳ تا ۳۳ درصد) و پیش آگهی در افراد دچار DIC یا سپتی­سمی ضعیف می باشد. به نظر می رسد بسیاری از عفونت­های ضعیف تشخیص داده نمی شوند و با استفاده از آنتی بیوتیک تراپی کور، با موفقیت درمان می گردند. ممکن است پیشرفت بیماری در افرادی با ضعف ایمنی، الکلی، افرادی که کورتیکوستروئید مصرف می کنند و یا افرادی که برداشت طحال داشته اند، سریع تر باشد، اما گزارش ها نشان داده که نرخ مرگ و میر می تواند در حیوانات سالم هم بالا باشد.

باکتری کاپنوسيتوفاژ

 

پیشگیری

گونه های کاپنوسیتوفاز به ویژه کاپنوسيتوفاژ کنیموروس، میکروارگانیسم کومنسال در سن و گربه می باشد. آزمایش حیوانات خانگی از نظر استقرار باکتری مفید نیست که به علت شیوع بالای کلونیزاسیون، تشخیص بسیار سخت ارگانیسم و اطلاعات کم در رابطه با نحوه برخورد با حیوانات مثبت است. هیچ شواهدی در مورد درمان حیوانات مبتلا برای حذف کلونیزاسیون باکتری کومنسال (حتی در خانه هایی که افراد پرخطر دارند) وجود ندارد. هیچ شواهدی هم در مورد این که ریشه کنی و یا مهار امکان پذیر است، دیده نشده است. به دلیل شیوع بالا و سختی در ریشه کن نمودن یک ارگانیسم کومنسال در طبیعت، به نظر می رسد که درمان از راه ریشه کنی ناموفق باشد.

پیشگیری از عفونت کاپنوسيتوفاژ نیازمند جلوگیری از گاز گرفتگی و نیز مراقبت مناسب از زخم گاز گرفتگی می باشد. جلوگیری از گاز گرفتگی به ویژه در مراکز نگهداری حیوانات برای افراد پر خطر، مهم است. پیشگیری و نیز مراقبت کامل از خراش­ها هم دارای اهمیت است. مردم باید از تماس زخم خود با حیوانات خانگی به ویژه دهان سگ­ها خودداری کنند. حیوانات خانگی نباید با زخم­های باز و یا زخم تماس (به ویژه لیس زدن) داشته باشند. در حالی که تنها دو گزارش در مورد عفونت دامپزشکان در زمان معاینه دندان حیوانات وجود دارد، باید هر زمانی که دامپزشکان روی دندان های حیوانات خانگی کار می کنند، به علت خطر بالای برخورد با کاپنوسيتوفاژ، از محافظت مناسب برای صورت و چشم برخوردار باشند. دامپزشکانی که برداشت طحال داشته اند خطر بیشتری داشته و باید از نظر گازگرفتگی، خراش و یا تماس با بزاق سگ و گربه، مراقبت بیشتری نمایند.

افراد پرخطر، مانند افرادی که دارای ناکارایی طحال هستند، باید از خطرات ناشی از عفونت با کاپنوسيتوفاژ دوری نمایند. با اینکه این عفونت نادر است اما با توجه به خطرناک بودن این عفونت در صورت درگیری، بایستی آموزش های لازم بصورت اجباری برای چنین بیمارانی ارائه شده و از خطر گزیده شدن و یا ایجاد اینگونه زخم­ها آگاه شوند. پیشگیری آنتی باکتریال در افراد پرخطر که توسط سگ و گربه گاز گرفته شده اند و یا زخمشان با بزاق سگ و گربه در تماس بوده است، مهم می باشد. اما این نکته که همه ی افرادی دچار خراشیدگی شده اند، نامشخص است.

حضور افراد پرخطر در محل های نگهداری که در آن جانور نیست پیشنهاد می شود. وجود عفونت به میزان کم، نشان دهنده نرخ پایین برخورد بوده و بازبینی پیشگیری پس از برخورد را مورد توجه قرار داده و باید به بیماران آموزش داده شود.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی

امتیاز شما به مقاله
[: 0 امتیاز از مجموع: 0]

نظرات کاربران

2:27:55 AM

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

بررسی تخصصی بوقلمون

به کانال تلگرامی ما بپیوندید

جوین خروج