بیماری آنسفالومیلیت بلدرچین همانطور که از نامش پیداست آنسفالومیلیت از خانواده آنتروویروس ها می باشد . توان حفظ بقای زیادی را در خارج از بدن میزبان به ویژه در شرایط یک فارم پرورش بلدرچین دارا می باشد.از جمله راه های انتقال این بیماری که مهمترین آن نیز هست می توان به خوردن ویروس اشاره کرد که پس از خورده شدن و تکثیر در روده و آلوده کردن پرنده مزبور تعدادی از ویروس ها توسط مدفوع دفع می شوند که در سیستم بستر زنگ خطری محسوب می شود زیرا ممکن است توسط سایر پرندگان مجددا خورده شود. همچنین باز به دلیل دفع توسط مدفوع این عامل می تواند از طریق مکانیکی یعنی همان محيط ، تجهیزات و منتقل شود یا اینکه می توان از راه های دفعی دیگر به تخم گذاری پرنده اشاره کرد ده اند هم رویان خود را در گله های مادر و هم سایر بلدرچین ها را از طریق خورده شدن تخم در سیستم بستر منتقل کرد باید به این مهم توجه داشت که به ترتیب جوجه های جوان، جوجه بلدرچین های بالاتر از دو هفته و بلدرچین های بالغ به بعد 15 روز، 5 روز و در مورد بالغين نهایتاً تا 40 روز می توانند این عامل را از طریق مدفوع و تخم دفع نمایند. در بالغین نیز می­توان کاهش تولید تخم را به طور موقتی مشاهده کرد. در ادامه علائم و راهای درمان و پیشگیری این بیماری در بلدرچین به طور کامل بیان میکنیم.

آنسفالومیلیت پرندگان

محل حمله و نقاط ایجاد جراحت بیماری:

عامل بیماری آنسفالومیلیت بلدرچین  پس از حمله به بدن به سمت مفاصل خرگوشی حرکت می کند و در همان جا ساکن باقی می­ماند و به ایجاد یک بیماری عفونی می پردازد.

علائم کالبدشکافی

اعصاب: دژنره شدن بافت نرونی در پرنده، رشد بیش از حد بافت نورو گلی، وجود سلول های لنفی در مغز

واکنش فولیکولی لنفی، قلب، کبد، پانکراس، پیش معده

سایر: فکروز، دو نیم شدن کروماتین ، حضور زیاد گلبولهای سفید خون پیرامون رگهای خونی که معمولاً می تواند لکه های سفید رنگی در اطراف سنگدان به وجود آورد.

علائم بالینی بیماری

از جائیکه این بیماری با سن پرنده رابطه عکسی دارد به گونه ای که هر چه سن پرنده کمتر شود میزان حساسیت و ابتلای پرنده به بیماری بیشتر می شود . پس بیشتر به علائم بیماری در جوجه بلدرچین ها می پردازیم . از جمله اهم علائم این بیماری می توان ضعف جوجه ها پس از خروج از تخم و پس از مدتی به گیجی پرنده اشاره نمود که همین گیجی می تواند به گونه ای پیشرفت کند که پرنده به ویژه در حین حرکت نتواند تعادل خود را حفظ کند و معمولاً با حالتی مست گونه حرکت می کند .

به همین دلیل پرنده علاقه ای به حرکت نداشته و بیشتر بر روی مفاصل خرگوشی خود می نشیند. برای درک بهتر علائم عصبی پرنده می توان آن را در دست گرفته و با قرار دادن آهسته سر و گردن پرنده میان دو انگشت به راحتی لرزش آن را حس نمود. در نهایت عاقبت شوم این پرنده را می توان به گونه ای تعبیر کرد که پس از عبور از پریودهای ذکر شده فلج می شود و در اثر گرسنگی و تشنگی یا له شدن توسط سایر هم قطاران خود از بین می رود. شدت بروز علائم نابودی بلدرچین ها با افزایش سن کم می شود . البته علائم دیگری نظیر آبی شدن رنگ چشم ها و کوری نیز در این بیماری مشاهده شده است.

تشخیص بیماری

جهت تشخیص کامل و قاطع بیماری آنسفالومیلیت بلدرچین  نیز علاوه بر تاریخچه بیماری و علائم مشاهده شده می توان کار را بدست آزمایشات سرولوژیک و یا جداسازی ویروس سپرد. همچنین بهره وری از آزمایشاتی که بر روی مقاطعی از بافت مغز صورت می گیرد نیز معقول می باشد.

درمان و پیشگیری

رعایت اصول و مبانی بهداشتی در مورد پیشگیری از ورود این ویروس نیز صدق می کند. علاوه بر آن ها یکی از بهترین و مهمترین کارهایی را که می توان به جهت پیشگیری تخصصی از بیماری آنسفالومیلیت بلدرچین انجام داد این است که گله مادر را از طریق آشامیدنی و با تزریق به بافت های بال پرنده نسبت به این بیماری ایمن کرد و از جائی که بیماری اکتسابی می باشد جوجه بلدرچین های حاصل از این گله نیز نسبت به این بیماری مقاومت از خود نشان می­دهند برای درمان بیماری نیز نظیر سایر بیماری های ویروسی نمی توان راه قاطع و صحیحی را ارائه کرد و تنها می توان پرنده را برای مقابله با بیماری تقویت کرد. لهذا می توان پرنده های بیمار را جدا نموده تا از له شدن و مرگ بر اثر گرسنگی و تشنگی آنها جلوگیری به عمل آورد.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی