فیزیولوژی بدن بوقلمون شباهت زیادی به آناتومی بدن مرغ خانگی دارد. در ادامه مطلب به بررسی خصوصیات و شکل ظاهری بوقلمون می پردازیم.

توضیحاتی در مورد فیزیولوژی بدن بوقلمون :

خصوصیات تیپیک بوقلمون در نوع بوقلمون وحشی دیده می شود . بوقلمون وحشی بالغ دارای پوشش پر سیاہ رنگ و پاهای قرمز زرد تا سبز خاکستری است.

نرها دارای سر بزرگ، قرمز رنگ و بدون پر، گلوی قرمز و ریشهای قرمز بر روی گلو و گردن خود می باشند.
آن ها علاوه بر «ریش» (مشابه خروس)، زایده گوشتی نسبتا بلندی به نام «غبغب» دارند که در فصل بهار، به ویژه در روزهای تولید مثل انباشته از خون می شود. همچنین روی نوک آنها یک «زايده منقاری» به طول حدود ۵ سانتی متر دیده می شود که در قسمت عقب، سوراخ بینی قرار دارد.

در زمان تحریک جنسی این اندام به همراه ریش و پوست لخت منطقه سر و گردن در معرض جریان خون قرار گرفته و متورم می شود. به طوری که حتی چشم ­ها و نوک حیوان در زیر توده گوشتهای متورم شده سر و گردن مخفی می­ شود.

باد کردگی این اعضا همراه با انباشتگی خون در زایده منقاری و افزایش طول آن به بیش از ۱۰ سانتیمتر، از جمله پدیده های جالب و دیدنی بوقلمون نر در زمان تحریک جنسی و رفتارهای تهاجمی بوقلمون است ولی کارکرد واقعی آن هنوز معلوم نیست. در زمان نمایش رفتارهای تولید مثلی، رنگ اندام های فوق به ویژه پوست صورت و اطراف چشم، آبی است ولی هنگام نزاع با دیگران به رنگ قرمز در می آید.

بوقلمون نر در زمان مغازله جنسی به باد کردن خود می پردازد، دم اش را باز می کند و بال ها را می کشد. این رفتار را «خرامیدن» می نامند.
در این زمان سر و گردن آنها به رنگ های درخشان قرمز، آبی و یا سفید در می آید.

رنگ این اندام ها بسته به خلق و خوی بوقلمون تغییر می کند و در برافروخته ترین حالت رنگ سفید به خود می گیرد. در زمان ایجاد ارتباط های اجتماعی انواع صداها و حرکات را نشان می دهند. پس از جفتگیری، جنس ماده بوقلمون وحشی به جستجوی محلی برای بنای آشیانه می گردد.

آشیانه در واقع یک فرورفتگی اندک در زمین است که با مقداری علف فرش شده است. ماده در چند روز متوالی، ۱۰ تا ۱۴ تخم می گذارد و به مدت ۲۸ روز روی آنها می خوابد. جوجه ها «مستقل» از والدین هستند و اندکی پس از تولد (۱۲ تا ۲۴ ساعت) لانه را ترک می کنند.

نرها همچنین دارای دسته منظمی از موهای زبر و خشن (پر تغییر یافته) به نام «زایده سیمی» در مرکز سینه خود می باشند که طول آن به ۲۳ سانتیمتر می رسد. طول و قطر آن بسته به سن و جنس بوقلمون متفاوت است. هر چه بوقلمون نر مسن­ تر می شود، طول آن افزایش می یابد. معدودی از بوقلمون های نر دارای ۲ یا ۳ دسته جداگانه از این زواید سیمی هستند. به دلیل نادر بودن آنها، شکارچیان بابت آن جایزه میدهند، در برخی جمعیت های بوقلمون، ۱۰ تا ۲۰ درصد ماده ها دارای این زایده سیمی هستند، اگر چه اندازه آنها کوچکتر و جنس آن ظريفتر از نرها است.

وزن بالغ جنس نر بوقلمون وحشی به ۱۱ و ماده ها به 4/5 کیلوگرم می رسد. وزن واریته های مختلف و موجود بوقلمون، که از بوقلمون وحشی بوجود آمده ­اند به شدت متفاوت است. زیرا انسان از طریق فعالیت های اصلاح نژادی به تغییر و به بیان دقیق­تر، افزایش وزن آنها، مبادرت کرده است. برخی بوقلمون ها نیز برای مصارف نمایشی و تزیینی اصلاح شدند و طبیعتا وزن زیادی ندارند.

آناتومی بدن بوقلمون

فیزیولوژی بدن بوقلمون ( پاها ):

هر یک از پاهای بوقلمون ۳ انگشت دارد. انگشت میانی جنس نر به طول ۸۰ تا ۱۱۰ میلی متر میرسد. در قسمت پایین و پشت ساق پای جنس نر، دو «سیخک» سفت و استخوانی دیده می شود. این سیخک ها از جمله مشخصات بسیاری از پرندگان راسته ماکیان سانان است. اغلب بوقلمون ها در دو سالگی دارای سیخکی به شکل منحنی، نوک تیز و سیاه رنگ هستند ولی گاه رنگی از قرمز یا بلوند روی آن دیده می شود.

فیزیولوژی بدن بوقلمون ( پرها ):

در سال های دهه ۴۰ قرن گذشته معلوم شد که یک بوقلمون نر حدود ۶ هزار پر دارد. پرها دارای اشكال و اندازه های مختلفی هستند و وظایف متعددی از قبیل گرم و خشک نگه داشتن بدن، کمک به پرواز، کمک به نمایش و … دارند. بوقلمون ها همچون اغلب گونه های ماکیان سانان، «دوریختی جنسیتی» کاملا مشهودی دارند و جنس نر و ماده تفاوت های ظاهری آشکاری دارند. نرها به طور قابل توجهی بزرگتر از ماده ها هستند و دارای پرهای قرمز، ارغوانی، سبز، مسی، برنز و طلایی براق و درخشنده می باشند. در حالی که جنس ماده پرهای کدری در سرتاسر بدن خود دارد که به رنک خاکستری و قهوه ای می زند.

رنگ براق و درخشنده آنها نشانه سلامتی و عدم ابتلای آنها به انگل ها است. تعداد «شاه پرها» (پرهای اصلی بال در بوقلمون وحشی ۱۰ تا است) و تمامی آنها دارای نوارهای سفید رنگ عرضی هستند و در نرها وقتی عملیات خرامیدن به نقطه اوج آن می رسد این پرها به سمت زمین هدایت می گردند. مجموع بال آنها به رنگ برنز براق است، بوقلمون ها دارای دم بلند، تیره رنگ و بادبزن مانند، و «پرهای اصلی دم» در بوقلمون های بالغ هم اندازه و تعداد آنها بالغ بر ۱۸ عدد است و در صورت تحریک چتر دایره ای منظم درست می کنند. قسمت های رأسی این پرها در واریته های مختلف بوقلمون دارای رنگ آمیزی های جالبی هستند .

در بوقلمون های جوان اندازه این پرها متفاوت است و چتر کامل نمی سازد. روی پرهای اصلی دم، یک ردیف «پرهای پوششی» دیده می شود که وظیفه آنها محافظت از غلاف اصلی پرهای دم در برابر آسیب های محیطی است و در زیر گونه های مختلف بوقلمون رنگ های متفاوتی دارد. پرهای سطح بدن و کمر بوقلمون ها از نوع پرهای پوششی است و برای ایجاد عایق بدن و مقاومت در برابر نفوذ آب بکار می روند. وقتی این پرها در زمان خرامیدن بوقلمون نر برافراشته می شوند، نور خورشید را منعکس می کنند که جلوه زیبایی به آن می دهد.

فیزیولوژی بدن بوقلمون (سیستم بینایی):

دو چشم بوقلمون در دو طرف سر آن ها واقع شده است و در نتیجه دید تک چشمی دارند و قادر به دیدن سه بعدی اشیاء نیستند. آن ها برای دریافت و دید دقیق دیگر بوقلمون ها و شکارچیان در میان علف ها و تعیین فاصله آنها از خود، سرشان را به چپ و راست تکان می دهند.

گردن بوقلمون امکان چرخش ۳۶ درجه ای را به سر آنها می دهد و لذا به راحتی قادر به دیدن اشیاء پشت سر خود هستند. بوقلمون دید شب خوبی ندارد ولی دید روز آنها همچون انسان و حتی قویتر است. چشم های لیزر مانند بوقلمون ها اولین مکانیسم دفاعی شان محسوب می شود.

آنها بر خلاف آهو قادر به دیدن و تجسم برخی رنگ ها هستند. برای مثال ماده ها و نرهای مطیع در فصل بهار نسبت به تغییر رنگ آبی، قرمز و سفید سر و گردن بوقلمون نر غالب، حساس هستند و علایم مشخصی را از آن ادراک می کنند. نوسان و تغییر رنگ سر بوقلمون نر موجب تحریک ماده ها برای آمیزش شده و نرهای تابع «بتا» گله را از درگیری با نر غالب «آلفا» منصرف می کند.

فیزیولوژی بدن بوقلمون (سیستم شنوایی):

بوقلمون ها گوش واضح و مشخصی ندارند و از بیرون تنها یک روزنه ریز و کوچک دیده می شود. بدون اینکه لاله گوش یا دیگر اندام های شیپور مانند برای متمرکز کردن صدا در آنها دیده شود.

با این وجود، هر دو جنس نر و ماده دارای قدرت شنوایی خوبی هستند و با دقت کافی روی منابع صدای اطراف خود تمرکز می کنند. صدای حرکت جارو، صدای سنگین قدم انسان و یا حتی صدای کلیک فلزی و سنگین مسلح کردن تفنگ توسط شکارچی آنها را مطلع می کند.

 تولید و مصرف گوشت بوقلمون در کشورهای مختلف جهان:

فیزیولوژی بدن بوقلمون (سیستم بویایی):

بوقلمون ها حس بویایی قوی ای ندارند. تعداد جوانه های بویایی در بینی آنها اندک است.

 فیزیولوژی بدن بوقلمون در قیاس با مرغ خانگی :

سیستم عصبی، گردش خون، گوارش و دیگر سیستم ها و اندام های بوقلمون از نقطه نظر آناتومی و فیزیولوژی کاملا شبیه مرغ خانگی است. تفاوت اصلی این دو گونه، تفاوت در اندازه آن ها است. بوقلمون در یک دوره پرورش طولانی تر به وزن بالاتری می رسد و به همان تناسب تغذیه آنها تفاوت هایی دارد.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی