شتران ایرانی همچون سایر شتران به بسیاری از بیماری ها مبتلا می شوند. اما متأسفانه نگارشات فراوانی از ابتلای آنان به این بیماری ها در دسترس نیست و این باعث می شود که بررسی در این زمینه ها و اظهارنظر درباره آنها، متکی به حدس و گمان باشد.در ادامه همین مطلب بیماریهای ویروسی شتر را مورد بررسی قرار می دهیم.
مقدمه
بسیاری از بیماری های شتران که از ایران گزارش نشده است توجهی مبذول نگشته است ولی این بدان معنی نیست که این بیماری ها در میان شتران ایران وجود ندارد بلکه به جهت اینکه اکثر این حیوان متحرک بوده و در جستجوی آب و علوفه در مراتع دور دست جابه جا میشود بیماری های آن همانند سایر حیوانات اهلی شناسایی نشده است.
بیماریهای ویروسی
1- آبله شتر Camel Pox
بیماریهای ویروسی شتر شدیداً واگیردار است که دارای مراحل متعددی است که حیوانات مختلف و انسان را مبتلا می سازد و با تشکیل دانه های ریزی بر روی پوست، غشای مخاطی، پستان ها و نوک پستان ها مشخص میشود که تبدیل به تاول شده و پس از مدتی پاره شده و خشک می شود و از خود پوسته ها و دمل هایی را بر جای می گذارد. بیماری آبله شتر یکی از متداول ترین و شایع ترین بیماری های شتر در ایران است و بروز آن در بين شترشای ایران سابقه طولانی دارد و مدارکی از مشاهده آن در سال های مختلف موجود است.
قدیم ترین گزارش رسمی موجود در آرشیو سازمان دامپزشکی کشور مربوط به مشاهده یک نفر شتر مبتلا به آبله در قریه بزمان از توابع شهرستان خاش در سال ۱۳۳۶ می باشد. ویروس آبله شتر در ایران توسط کارشناسان مؤسسه رازی جدا شده است.
همچنین در سال ۱۳۶۳ همه گیری های محدودی از امراض ویروسی شتر در مناطقی از جمله اصفهان، کرمان، فارس، خوزستان و سمنان با تلفاتی به خصوص در میان بچه شترها بروز نموده است.
تاج بخش و نظری (۱۳۵۸) بیماری آبله شتر را در زابل و بخش بمپور استان سیستان و بلوچستان گزارش کرده اند.
٢- هاری Rabies
بیماری ویروسی حاد و فوق العاده کشنده ای است که موجب عفونت مرکز دستگاه عصبی می گردد و تمام حیوانات خونگرم و از آن جمله شترها را نیز مبتلا می کند. بیماری به وسیله گاز گرفتن توسط حیوانات هار انتقال می یابد و از مشخصات آن تحریک دستگاه حرکتی و تظاهرات درمانگاهی آن جنون و تمایل به حمله به دیگران و بالاخره فلج بالارونده و مرگ می باشد.
در ایران مدارکی از ابتلای شتر به بیماری های هار با تأیید آزمایشگاهی انستیتو پا تور ایران موجود است (فیروزی ۱۳۶۷). در سال ۱۳۵۸ بیماری هاری در منطقه قائن به ویژه در نواحی زبر کره شیوع پیدا کرده و گزارشاتی وجود دارد که سگ های هار انسان و شترها را گزیده اند و بعد از مدتی علائم بالینی بیماری در شترها مشاهده گردید امراض ویروسی شتر نیز توسط انستیتو پاستور ایران جدا گردید. بیماری هاری در منطقه مرزی نزدیک افغانستان مشکل محلی مهمی را تشکیل می دهد.
نظرات کاربران
2:27:55 AM