0

معرفی داروی اِنروفلوگزاسین و اریترومایسین در طیور

اِنروفلوگزاسین، یک آنتی بیوتیک فلوئوروکینولونی است که عليه طیفی از باکتری­های گرم مثبت و گرم منفی، مایکوپلاسما، کلامیدیا، ریکتزیا و مایکوباکتری های غیر معمول (آتیپیک) مؤثر است. در ادامه در مورد داروی اِنروفلوگزاسین و اریترومایسین در طیور توضیح بیشتری ارائه خدمتان شده است.

اِنروفلوگزاسین         ENROFLOXACIN

نام تجاری

بای تریل

گروه دارویی

داروی ضدباکتریایی (فلوئوروکینولونی)

موارد مصرف

اِنروفلوگزاسین، آنتی بیوتیک باکتریساید با طیف اثر وسیع می باشد. در اغلب گونه های دامی، انروفلوگزاسین به سیپروفلوگزاسین متابولیزه می­گردد. سیپروفلوگزاسين متابولیت دِمتیله­ی اِنروفلوگزاسین بوده و دارای خاصیت ضدباکتریایی است. باکتری­های حساس شامل استافیلوکوکوس، اشریشیاکلای، پروتئوس، کلبسیلّا و پاستورلّا می باشند. سودوموناس آئروژینوزا به طور متوسط حساس بوده ولی غلظت های بیشتری مورد لزوم است. مصرف اِنروفلوگزاسین دارای اثر ضعيف عليه استرپتوکوکوس و باکتری های بی هوازی دارد.

داروی اِنروفلوگزاسین و اریترومایسین در طیور یکی از معمول ترین آنتی بیوتیک های مصرفی در پرندگان می باشد، بنابراین بعضی مقاومت باکتریایی در حال پیشرفت می باشد. محلول های تعلیقی خوراکی ساخته شده از فرآورده های تزریقی به طور معمول به عنوان یک جایگزین درمان طولانی مدت به وسیله تزریق، بکار می رود. یک شربت شیرین یا خوش طعم بایستی برای پنهان کردن مزه تلخ دارو، مصرف شود. همچنین کنسانتره خوراکی مجاز برای مصرف در طيور به طور مناسب رقیق شده است و برای درمان پرندگان انفرادی بکار می رود. مصرف اِنروفلوگزاسین برای درمان عفونت حاصل از کلامیدوفيلاپسیتاسی مصرف شده است. اِنروفلوگزاسین در جیره های دارویی برای درمان ترکیبی مایکوباکتریوزیس پرندگان محسوب می شود. اِنروفلوگزاسین تهیه شده در آب آشامیدنی به میزان mg/L 150 برای درمان عفونت های حاصل از گونه های کمپیلوباکتر روده­ای در فینچ­های لیدی گولدین توصیه می گردد.

تداخل های دارویی

 اِنروفلوگزاسین در صورت مصرف همزمان با تئوفیلین، ممکن است غلظت خونی آن را افزایش دهد. تجویز و مصرف اِنروفلوگزاسین توأم این داروها با کاتیون­های دو و سه ظرفيتی مانند فرآورده های حاوی آلومینیوم (سوكرالفات)، آهن و کلسیم، ممکن است جذب این داروها کاهش یابد. در محلول ها یا ویال هایی که آلومینیوم، کلسیم، آهن یا روی وجود دارد، به دلیل احتمال ایجاد شلاته شدن نبایستی این داروها را مخلوط نمود. پروبنسید ترشح لوله­ای فلوئوروکینولون­ها را مسدود نموده و ممکن است غلظت خونی و نیمه عمر آنها را افزایش دهد.

پدیده سینرژیسم ممکن است عليه بعضی از باکتری ها (به ویژه سودوموناس آئروژینوزا یا سایر آنتروباکتریاسه ها) با این داروها و آمینوگلیکوزیدها، نسل سوم سفالوسپورین ها و پنی سیلین های وسیع الطیف رخ دهد که قابل پیش بینی نمی باشد. اگرچه مصرف اِنروفلوگزاسین دارای اثر کمی علیه بی هوازی ها می باشد، اما زمانی که با کلیندامایسین علیه سوش­های پپتواسترپتوکوکوس، لاکتوباسیلوس و باکتروئیدس فراژیلیس مصرف می شود، پدیده سینرژیسم در خارج از بدن گزارش شده است. نیتروفورانتوئین ممکن است با اثر ضدمیکربی فلوئوروکینولون­ها تضاد ایجاد نماید که مصرف همزمان آنها توصیه نمی شود. فلوئوروکینولون­ها ممکن است سمیت کلیوی سیکلوسپورین را در صورت تجویز عمومی آن تشدید نمایند. به دلیل اینکه فلوئوروکینولون­ها در درمان شناسی جزء داروهای جدید محسوب می­گردند، و تداخل های دارویی بیشتری ممکن است اتفاق بیافتد.

داروی اِنروفلوگزاسین و اریترومایسین در طیور

اریترومایسین     ERYTHROMYCIN

نام تجاری

گالی مایسین – ۱۰۰، گالی مایسین – ۲۰۰ و اریترو- ۱۰۰

گروه دارویی

آنتی بیوتیک (ماکرولیدی)

موارد مصرف

اریترومایسین، از آنتی بیوتیک های ماکرولیدی است که اصولاً علیه باکتری های گرم مثبت مؤثر می باشد. این دارو عليه کمپیلوباکترفتوس، مایکوپلاسماها، کلامیدیا، ریکتزیا، اسپیروکت ها و برخی مایکوباکتری های آتیپیک مؤثر است. در پرندگان اصولاً از اریترومایسین به صورت خوراکی یا بخور با شکل تزریقی دارو برای درمان بیماری­های مزمن تنفسی، به ویژه تورم کیسه های هوایی و تورم سینوس ها در موارد مشکوک به حضور مایکوپلاسماها استفاده شده است. اغلب عفونت های گرم منفی در طوطی سانان نسبت به این دارو مقاوم هستند. اریترومایسین با غلظت mg/L 300 در آب آشامیدنی در درمان عفونت ناشی از گونه های کمپیلوباکتر در فنچ لیدی گلدین استفاده شده است. از اریترومایسین در درمان عفونت کبدی ناشی از کمپیلوباکتر در گنجشک سانان کوچک استفاده شده است.

تداخل های دارویی

اریترومایسین باعث مهار آنزیم های سایتوکروم اکسیداز P450 کبدی می شود، بنابراین درمان با اریترومایسین می­تواند بر غلظت خونی برخی عوامل دارویی دیگر تأثیر بگذارد.

نظر به اینکه اریترومایسین، لينكوزا مایدها (کلیندامایسین و لینکومایسین) و کلرامفنیکل همگی به تحت وحد S50 ریبوزومی متصل می شوند، می توانند برای محل اتصال رقابت نمایند، لذا برخی از کلینیسین ها معتقدند که این داروها نبایستی همزمان تحويز گردند. ایجاد سینرژیسم اثر به طریق خارج از بدن با سایر مواد ضدمیکربی (سولفونامیدها و ریفامپین) و اریترومایسین گزارش شده است. در این پست تداخل داروی مصرف اِنروفلوگزاسین را نیز توضیح دادیم.


این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی
امتیاز شما به مقاله
[: 4 امتیاز از مجموع: 3.8]
برچسب‌ها:

نظرات کاربران

2:27:55 AM

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

بررسی تخصصی بوقلمون

به کانال تلگرامی ما بپیوندید

جوین خروج