درمقاله های قبلی داروهای متنوعی در درمان بیماری های طیور معرفی کردیم. در ادامه معرفی داروی زایلازین و یوهمبین در طیور می پردازیم و موارد مصرف ، تداخل های دارویی آن ها را بررسی می کنیم.
زایلازین XYLAZINE
نام تجاری
آناسِد، رامپون، ایکس – جِکت، سِدازین و ترنکویی وِد
گروه دارویی
آگونیست گیرنده آلفادوی آدرنرژیک (داروی ضددرد و مسکّن عصبی)
موارد مصرف
زایلازین، یک داروی مسکن عصبی آلفادوی آدرنرژیک بوده که مشخصه آن شروع اثر سریع، تسکین عصبی خوب تا عالی، بی دردی عالی و بهبودی آرام می باشد. در پرندگان، زایلازین در ترکیب باکتامین برای بیهوشی تزریقی در انواع وسیعی از گونه ها استفاده می شود. این ترکیب برای استفاده در پرندگان خانگی توصیه نمیشود، زیرا که سلامتی داروهای استنشاقی مانند آیزوفلوران به طور قابل ملاحظه ای بیشتر است. یوهمبین می تواند به عنوان یک داروی خنثی کننده آن استفاده شود.
تداخل های دارویی
زایلازین قلب را نسبت به اپی نفرین در ایجاد بی نظمی قلبی به ویژه در حضور بیهوشی باهالوتان حساس مینماید. سایر مضعفهای CNS از جمله باربیتوراتها، افيون ها، بیهوش کننده ها و فنوتیازین ها ممکن است تضعيف CNS حاصل از زایلازین را تقویت کنند. یوهمبین می تواند اثرات زایلازین را خنثی نماید، زمان بهبودی را کوتاه و مشکلات مربوط به بیهوشی را کاهش دهد. مصرف ترکیبی اسپرومازین با زایلازین معمولاً سالم به نظر می رسد ولی امکان اثرات تشدید کاهش فشار خون وجود داشته و این ترکیب در حیوانات حساس نسبت به مشکلات همودینامیک بایستی با احتیاط مصرف شود. سازندگان دارویی علیه مصرف زایلازین همراه با سایر آرام بخش ها هشدار می دهند.
یوهمبین YOHIMBINE
نام تجاری
بوبین، آنتاگونیل، آفروداین، ديتوهيمبين، پلوری ویرون مُنو، ويريجن و يومَكس
گروه دارویی
آنتاگونیست گیرنده های آلفادوی آدرنرژیک
موارد مصرف
يوهمبین، یک داروی بلوک کننده گیرنده های آلفادوی آدرنرژیک رقابتی است که برای از بین بردن اثر زایلازین و تسریع بهبودی از بیهوشی در طیف وسیعی از پرندگان مورد استفاده قرار می گیرد. به طور کلی به نظر می رسد که یوهمبین اثرات اندکی روی سیستم قلبی- عروقی دارد. یوهمبین اساساً برای خنثی کردن اثرات زایلازین یا مدتومیدین استفاده می شود. آتی پامزول آنتاگونیست آلفادوی آدرنرژیک دیگری است که ممکن است برای خنثی کردن زایلازین یا مدتومیدین بکار رود. یوهمبین ممکن است در خنثی نمودن برخی از اثرات سمی در ارتباط با سایر داروها (مانند آمیتراز) مؤثر باشد.
تداخل های دارویی
در صورت مصرف همزمان کتامین با زایلازین، تجویز یوهمبین باید با تأخیر ۳۰-۲۰ دقیقه ای صورت بگیرد و گرنه رفع اثر زایلازین موجب می گردد اثر کتامین به تنهایی باقی بماند و بازگشت از بیهوشی راحت انجام نگیرد. با احتياط با سایر آنتاگونیست های آلفادوی آدرنرژیک یاسایر داروهایی که می توانند سبب بروز تحریک CNS شوند، مصرف شود.
این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی
نظرات کاربران
2:27:55 AM