قو پرنده ای بزرگ و تخم گذار، از خانواده آناتيدا است که شامل غاز و اردک نیز می شود. این پرنده از راسته مرغابی ها است و از نظر ساختمان پا و پرها به مرغابی ها شباهت دارد. قوها در ایران در سواحل دریای خزر، مرداب انزلی، گرگان، نواحی غربی و مرکز ایران، سیستان، اهواز و دریای عمان و خلیج فارس دیده شده اند.در مقاله های قبلی در مورد به معرفی انواع غازها پرداختیم. در این مطلب در مورد انواع قوها و به شکل ظاهری،گونه ها و آشیانه آن ها می پردازیم.
گونه های قو
گونه سیگنوس الور
این قو پرنده ای ساکت و بی صدا است که بدنی سفید با پرهای بسیار نرم و نوکی سرخ یا نارنجی با حاشیه سیاه دارد. حلقه سیاه دور بینی، ظاهر خاصی به این پرنده داده است. در قاعده آرواره بالایی و در کنار پیشانی یک برآمدگی سیاه رنگ وجود دارد که در فصل جفت گیری بزرگ می شود. پرنده بالغ یا بدون آن است یا تنها اثری از آن در این محل وجود دارد. هنگام شنا کردن و ایستادن، نوک آنها به سوی پایین و گردن به شکل S خمیده است. این پرنده ۱۵۳ سانتیمتر طول دارد.
رنگ بدن کاملاً سفید بالغ ها، فرم و رنگ منقار، دو گونه را از یکدیگر متمایز می کند. بالغ ها از قوهای دیگر تیرهتر بوده و قاعده منقار آنها سیاه رنگ و دارای برجستگی است.
قو معمولاً پرنده کم صدائی است ولی در مواقع ناراحتی صدائی عجیب مانند بوم ازخود در می آورد. هنگام شنا بال های خود را متورم نموده، در پشت قرار می دهد. بال هایش در موقع پرواز کاملاً صدادار است.
آشیانه سازی قو
در جزایر کوچک یا در نیزارها که ترکه های باریک برای اشیانه سازی وجود دارد، مستقر می شوند. آشیانه خود را از شاخ و برگ گیاهان و علف های خشک شده می سازد.
تخم گذاری بین فروردین و اردیبهشت ماه انجام می گیرد؛ تعداد ۵ الی ۷ و گاهی تا ۱۰ تخم به رنگ سفید یا زمینه خاکستری متمایل به سبز می گذارند.
از مهمترین تهدیدات این پرنده میتوان به موارد ذیل اشاره کرد:
- تخریب زیستگاه ها
- شکار و صید بی رویه و غیرقانونی
نظرات کاربران
2:27:55 AM