شک نیست که اثرات درمانی آنتی بیوتیک ها در درمان بیماری های طیور از اهمیت ویژه ای برخوردار می­باشد ولی این در صورتی است که آنتی بیوتیک به طور صحیح و به موقع استعمال شود که در این صورت نتایج درمانی خوبی به همراه خواهد داشت.در ادامه همین پست مطالبی در حیطه تناقضات داروئی و اثرات سینرژیک داروها در طیور ارائه کرده ایم.

استفاده از آنتی بیوتیک ها در بیماری های طیور

در صورتی که آنتی بیوتیک­ها به میزان زیاد (OVERDOSE) مصرف گردند و یا جنبه های تناقض داروئی (ANTAGONISM ) و افزایش اثر درمانی SYNERGISM)) (سینرژیسم یعنی عمل مشترک عوامل به طوری که مجموعه عمل آنها از جمع جبری اثرات هر یک از عوامل بیشتر باشد) در نظر گرفته نشود و یا بی مورد مصرف گردند علاوه براینکه نتیجه مورد نظر عاید مرغدار نمی شود مقاومت نسبی نسبت به آنتی بیوتیک و یا احتباس آنتی بیوتیک در بدن به وجود آمده و کم خونی و استرس ممکن است ضایعاتی در مرغداری به وجود آورد.

امروزه اهمیت مصرف صحیح آنتی بیوتیکها در پزشکی و دامپزشکی مورد توجه میکرب شناسان قرار گرفته و از نظر بهداشت مواد غذائی به مسئله احتباس و ترسیب آنتی بیوتیک ها در بدن طیور و دام هائی که گوشت آنها مورد مصرف انسان قرار می گیرند توجه دقیق مبذول داشته اند مثلاً در کشور انگلستان مصرف CHLORAMPHENICOL در طيور تقریبا قدغن شده و جلوگیری از مصرف بی رویه آن به عمل می­آورند زیرا در صورتی که آنتی بیوتیک بی جهت مصرف گردد و یا به مقدار زیاد مورد استفاده قرار گیرد در گوشت مرغ مقادیر زیادی احتباس پیدا کرده و بعد انسان در اثر مصرف گوشت مرغ که بدین طریق آنتی بیوتیک در آن احتباس حاصل کرده یک نوع مقاومت نسبی در برابر مصرف کلرامفنیکل پیدا می­کند و بالنتيجه وقتی انسان به عفونت های تیفوئیدی و تب­های روده ای مبتلا می شود اثری در درمان بیماری مشاهده نخواهد کرد.

با توجه به مطالب فوق مرغدار در تجویز آنتی بیوتیک ها توجه به نکات زیر را بایستی مدنظر قرار داده و دقت کامل نموده و با در نظر گرفتن اثرات مطلوب و فارماکولوژیک داروهای آنتی بیوتیک و عوارض آنها و توجه به تشخیص دقیق بیماری از آنها استفاده نماید.

به طور کلی در تجویز صحیح آنتی بیوتیک ها توجه به نکات زیر لازم به نظر می رسدتا تناقضات داروئی و اثرات سینرژیک داروها در طیور کنترل شود.

1.  قبل از تجویز آنتی بیوتیک لزوم تجویز آن را از طریق تشخیص دقیق بیماری تعیین فرمائید.
2. نوع آنتی بیوتیک مصرفی را که براساس تشخیص بیماری و یا از طریق آنتی بیوگرام و یا تجویزهای قبلی با در نظر گرفتن اثرات درمانی آنها مشخص شده مصرف نمائید.
3. دز درمانی لازم را با توجه به دستورالعمل مصرف دارو رعایت فرمائید.
4.  سعی کنید با دکتر دامپزشک متخصص بیماری های طیور مشورت نموده و بی رویه از آنتی بیوتیک استفاده ننمائید.
5.  به مسئله مخلوط کردن صحیح آنتی بیوتیک در غذا و دان مرغی و آب آشامیدنی توجه دقیق مبذول فرمائید.
6. داروی مورد نیاز را از فروشگاه های مجاز دارو که مسئول آن دکتر دامپزشک یا دکتر است تهیه فرمائید و از راهنمائی های دکتر مسئول داروخانه برای مصرف آن استفاده فرمائید.
7. بنا به توصیه مرغداران دیگر و یا افراد غیر متخصص و غیر دکتر هیچگاه آنتی بیوتیک تجویز ننمائید.
8.  تحمل داروئی مرغ و حدت میکرب و با ویروس عامل بیماری را با مشورت دکتر دامپزشک متخصص بیماری­های طیور مشخص نموده و سپس نسبت به تجویز داروهای طیور و آنتی بیوتیک به مقدار لازم اقدام نمائید.
9.  از پودر های کلوخه شده آنتی بیوتیک در دان مرغی و یا آب آشامیدنی طیور استفاده نکنید.
10.  در صورت مشاهده هر گونه عارضه ناشی از مصرف آنتی بیوتیک ها سریعاً با دکتر دامپزشک مشورت و دستورات او را اجرا نمائید.
11.  دیاگرام اثرات تناقض و عدم تناقض (سینرژیسم) آنتی بیوتیک ها را که در این کتاب ارائه شده مدنظر قرار دهید.

درمان داروئی مضاعف

استفاده از مخلوط داروها برای تولید متغیرهای بیشتر در محاسبه دزاژ مسئول احتمال تغییر تداخلات بین اجزاء و بیمار است. قبل از عوامل نیرومند و اختصاصی که اکنون به ندرت در دسترس بدن مورد استفاده قرار می گیرند. این یک کار عادی بود که از داروهائی استفاده شود که محتوی تعداد زیادی از اجزاء بودند.

امروزه استفاده از تعدادی از داروها فقط اگر این کارها کفایت یا بی خطری بیشتری را سبب شوند حق مصرف داده می شوند. استفاده از درمان تزریقی جایگزین ضعیفی برای مهارت و تشخیص صحیح است. در اینجا بعضی از خطرات و مفاهیم عجیب و غریب و ویژه برای درمان داروئی مضاعف ذکر می شود.

پاسخ افزایش یافته

به منظور کاهش بروز سمیت دارو دو و یا تعداد بیشتری دارو که می تواند همان نوع پاسخ را استنباط کنند ممکن است تجویز شوند هرگاه پاسخ نهائی از نظر مقداری مشابه با مقدار پاسخ های مورد تصور باشد دارو بایستی به تنهائی مورد مصرف واقع شود آن وقت گفته می شود که افزایش صورت گرفته است. پاسخ عملی بایستی بیشتر از توصیف روی مبنای افزایش ساده باشد آن وقت SYNERGISM یا افزایش اثر دارو اتفاق افتاده است. افزایش به وسیله استفاده از مخلوط­های پنی سیلین و دی هیدرواسترپتومایسین بیان می شود و بدین معنی است که اجزاء داروئی در همان عمل مشارکت دارند. سینرژیسم قابل توصیف می شود. یک توصیف برای تقویت عمل دارو این است که دو دارو ممکن است به طور متوالی برای تولید همان اثر عمل نمایند برای مثال PYRIMETHIAMINE و یک سولفامید به طور متوالی مانع سنتز اسیدهای نوکلئیک در کوکسیدیا می شوند.

پاسخ كاهش يافته

در درمان داروئی مضاعف هم چنین امکان این مسئله وجود دارد که پاسخ عملی کمتر از مقدار پاسخ های اجرائی باشد که در آنها اثر ضد (ANTAGONISM) بین داروهای مورد استفاده بوده است آنتاگونیسم را بعضی اوقات می توان بر مبنای تداخل داروئی با داروی دیگر و یا حتی عکس عمل داروی دیگر باشد یعنی غالباً وابستگی مکانیسم درگیر ناسازگاری فارماکولوژیکی یا فیزیولوژیکی دارد. استفاده از مخلوطی که محتوی یک سولفامید باکتریو استاتیک و یک آنتی بیوتیک باکتریسید باشد این امکان را توصیف می کند که در آن بیشترین اثر ضدمیکربی از پنی سیلین موقعی صورت می گیرد که ارگانیسم سريعاً تکثیر پیدا می کند. یک سولفانامید تقسیم سلولی را جلوگیری کرده و بنابراین مفید بودن آنتی بیوتیک را تقلیل می بخشد.

ناسازگاری

این مسئله اساساً یک مشکل درمانی است اما می تواند شامل راحتی در این نقطه شود. اجزاء مخلوط ممکن است از نظر فیزیکی ناسازگار باشند مثل روغن ها و آب یا از نظر شیمیائی ناسازگار باشند (وقتی می خواهند با هم واکنش نشان دهند) مثل اسیدها و قلیاها یا اکسیدکننده ها و احیاء کننده ها که ارتباط ناسازگاری فیزیولوژیکی یا فارماکولوژیکی داروها را مشخص می سازند.

سمیت افزایش یافته

این مسئله می تواند در موارد متعدد صورت گیرد. دو دارو که هر یک در راه دفعی را مورد استفاده قرار می­دهند در میزان تقلیل یافته ای متابولیزه می شوند و بنابراین بالقوه سمیت بیشتری خواهند داشت. ناسازگاری فارماکولوژیکی به وسیله استفاده از آدرنالین به عنوان محرک قلب در حیوان بیهوش شده با دارو توضیح داده می شود که قلب را در مقابل عمل آدرنالین حساس می کند برای مثال CYCLOPROPANE را می توان ذکر نمود.

سمیت کاهش یافته

بیماران انسانی رنج برنده از فیبریلاسیون شریانی غالباً درمان با DIGITALIS GLYCOSIDES را قبل از دریافت کندکننده کار عضله قلبی QUINIDINE SULPHATE دریافت می کنند چون این دارو بروز اختلال قلبي هجوم الدمی شونده حاد را کاهش می­دهد. یک مثال پیش پا افتاده تر استفاده از یک آرامبخش پیش درمانی (PREMEDICANT) قبل از تولید بیهوشی است. این مسئله پروسس قیاس کلی را مختصر می کند و دز باربیتورات لازم را کاهش می دهد که یک استحصال با ارزش در موضوع خطر ضعیف است. امکان به وجود آمدن متابولیت های سولفانامیدی که از محلول در توبول­های کلیه حاصل می شوند به وسیله بکار بردن مخلوط­های سولفامیلی خیلی کاهش پیدا می کنند تا استفاده از یکی از اجزاء در دز مساوی.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی