در این پست به بررسی دستگاه تناسلی بز نر و ماده می پردازیم همچنین قسمت های مختلف یک جنین را که به وجود آورند را بررسی و از بعد جنین شناسی آنها می پردازیم.
دستگاه تناسلی
دستگاه تناسلی در جنس نر
دستگاه تناسلی از سه اندام ساخته شده است که شامل اندام های اصلی تناسلی (بیضه ها)، مجاری انتقال دهنده اسپرم و آلت تناسلی می باشد. این دستگاه شامل غدد ضمیمه جنسی نیز می باشد. بیضه ها مهم ترین اندام تناسلی در جنس نر هستند که عمل تولید اسپرم، ترشح تستسترون و هورمون های مردانه را برعهده دارند. بیضه ها به شکل بیضی شکل هستند و هر بیضه ۱۳۰ تا ۱۶۰ گرم وزن دارند. فضای داخلی بیضه ها به وسیله تیغه هایی به چند لوب تقسیم می شود. سه مجرای تناسلی در جنس نر وجود دارد که شامل اپیدیدیم، مجرای دفران و میزراه می باشد. آلت تناسلی شامل یک ریشه، بدنه و نوک است. در بز آلت تناسلی به صورت فیبروالاستیک است. نقش این قسمت دستگاه تناسلی خروج ادرار و اسپرم می باشد. طول متوسط آلت تناسلی در بز ۴۰ سانتی متر است.
دستگاه تناسلی در جنس ماده
مشابه با دستگاه تناسلی در جنس نر، این دستگاه از سه بخش اندام اصلی تناسلی (تخمدان ها)، مجاری تناسلی و اندام تناسلی خارجی تشکیل شده است. تخمدانها وظیفه تولید تخمک را برعهده دارند. همین طور ترشح هورمون های مختلفی که به چرخه جنسی دام بستگی دارد، از دیگر وظایف این اندام است. سطح تخمدان به دلیل وجود فولیکول ها و جسم زرد حالت ناهموار دارد. تخمدان ها دارای یک بخش قشری و یک بخش مرکزی می باشند. در قسمت قشری آن فولیکول ها قرار گرفته اند و قسمت مرکزی آن بخش عروقی می باشد. قسمت بعدی در دستگاه تناسلی ماده، رحم میباشد که دارای دو شاخ، یک بدنه و گردن رحم است. نقش رحم نگهداری و حفاظت از جنین تا زمان تولد می باشد. شاخهای رحمی ۱۲ تا ۱۵ سانتی متر و بدنه رحم ۲ تا ۳ سانتی متر طول دارند. بافت عضلانی در رحم میومتر و لایه مخاطی آن اندومتر نام دارد. گردن رحم در امتداد بدنه قرار دارد و دارای ۳ تا ۴ سانتی متر طول است.
واژن قسمت بعدی دستگاه تناسلی است که مخاط در آن دارای چین های طولی می باشد. نقش واژن لغزنده کردن آلت تناسلی نر و جنین می باشد. قسمت بعدی از دستگاه تناسلی، اندام تناسلی خارجی می باشد. وولوا یکی از بخش های اندام تناسلی خارجی است که در قسمت پایین مقعد قرار دارد و دارای دو لب نازک میباشد. قسمت دیگر اندام تناسلی خارجی کلیتوریس است که از نظر منشأ جنینی مشابه با آلت تناسلی نر می باشد. اندازه کلیتوریس ۲ تا 5/2 سانتی متر می باشد. میزراه در جنس ماده در کف حفره لگن قرار می گیرد و به وسیله سقف واژن پوشانده می شود. میزراه به کف واژن باز می شود.
جنین شناسی
زیگوت یک تخمک بارور شده (اووم) است. مورلا یک ساختار ۱۶ تا ۳۲ سلولی است که با تقسیم زیگوت شکل گرفته است. باستوسیست یک ساختار دارای حفره پر از مایع (باستوكول) میباشد که توسط سلول هایی احاطه شده است که سپس تشکیل یک لایه لایه را می دهند. توده سلول داخلی لایه ای از سلول ها است که توسط مایع به یک طرف سلول فشرده شده است. این سلولها تشکیل جنین را میدهند.
سلولها شروع به تمایز می کنند تا قسمت های مختلف یک جنین را به وجود آورند. اولین مرحله تمایز شامل سه لایه سلولهای ابتدایی است:
1) اکتودرم (لایه بیرونی) که از آن سیستم عصبی (شامل مغز)، ارگانهای حسی، پوست، سُمها، مو و غدد پستانی به وجود می آیند.
۲) مزودرم (لایه میانی) که تشکیل سیستم گردش خون (شامل قلب)، اسکلت، ماهیچه ها، کلیه ها و مجرای تولیدمثلی را می دهد.
۳) اندودرم (لایه داخلی) که از آن دستگاه هضمی، کبد و شش ها به وجود می آیند.
آمنیون و آلانتاکوریون غشاهای بیرونی اطراف جنین هستند. آمینون شامل مایعی است که جنین در آن شناور است. کیسه آلانتوئیس (که تولیدات دفعی را در مایع جمع می کند) با کوریون (لایه خارجی غشا) ترکیب شده تا آلانتاکوریون را تشکیل دهد. آلانتاکوریون به لایه جنینی متصل می شود تا تشکیل جفت دهد.
پس از تمایز بافت ها و ارگانها، رویان به عنوان جنین شناخته می شود. دستگاه گردش خون به سرعت پیشرفت کرده و هفته سوم ضربان قلب جنین بز قابل تشخیص است.
پستان
پستان بز در ناحیه اینگونيال قرار دارد و دارای دو غده می باشد که هر کدام در یک قسمت خط میانی قرار دارند. هر غده یک سرپستانک دارد و هر سر پستانک یک مجرا یا خروجی به بیرون دارد. غده ها، واحدهای کاملاً جداگانه ای هستند. سلول های تولید کننده شیر که گروه هایی به نام لوب تقسیم میشوند تا در داخل این لوبها، لوبوله قرار دارد و هر لوبول به آلوئول تقسیم می شود. آلوئولها ساختارهای کیسه مانند باریکی هستند و دارای یک حفره داخلی به نام لومن هستند که به سلولهای اپیتلیال ترشح کننده شیر متصل میشود.
دستگاه عصبی
دستگاه عصبی در ارتباط با شرایط داخلی و خارجی بدن می باشد و از نظر آناتومیکی به دو دسته محیطی و مرکزی تقسیم می شود. دستگاه عصبی مرکزی شامل مغز و طناب نخاعی است و نقش این قسمت از دستگاه عصبی دریافت پیام ها از محیط و پردازش آنها و فرستادن دستورات به دستگاه عصبی محیطی می باشد. محتوای اصلی دستگاه عصبی مرکزی سلول های عصبی هستند که یک بدنه سلولی و دو نوع زائده می باشد که دندریت و آکسون نام دارند. دندریتها نقش آوردن پیام به سلول های عصبی را ایفا می کنند در حالی که آکسونها پیام عصبی را از سلول خارج می کنند. دستگاه عصبی مرکزی دارای دو بخش خاکستری رنگ و سفید رنگ است که سلول های عصبی و هسته های آنها بخش خاکستری و آکسون ها بخش سفید رنگ را تشکیل میدهند. دستگاه عصبی محیطی شامل اعصاب سری، اعصاب نخاعی و اعصاب خودمختار می باشد. عملکرد این قسمت از دستگاه عصبی، فرستادن پیام ها از اندام ها به دستگاه عصبی مرکزی و همین طور فرستادن پیام ها از دستگاه عصبی به اندام ها می باشد.
این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی
نظرات کاربران
2:27:55 AM