0

معرفی موردی سگ های کار: سگ نژاد چاو چاو

سگ نژاد چاو چاو

سگ ها دارای نژادهای متفاوتی هستند که با توجه دامنه جغرافیای به مکان های خاصی تعلق دارنددراین  مقاله به سگ نژاد چاو چاو یا سگ نژاد چینی میپردازیم و ویژگیهای آنها را بررسی میکنیم.

 

چاو چاو Chow chow

اصلیت این حیوان چینی است و نام آن در زبان چینی به معنی خوب خوب یا خیلی خوب می باشد. مغول­ها در گذشته از گوشت آن به عنوان غذا و از پوستش برای درست کردن لباس استفاده می کردند. همچنین از آنها به عنوان سگ نگهبان و نیز برای بار کشی استفاده می شده است. امروزه نیز در چین از گوشت و پوست این حیوان استفاده می شود. به طوری که گوشت آن به عنوان یک غذای لذیذ در رستوران­های چین طبخ می­شود. پوست آن نیز به عنوان پوست چینی در بازارهای چین عرضه شده و به فروش می رسد. تصور می­شود اجداد این سگ که به نژادهای اسپیتز باز می گردند، در اواخر قرن هجدهم، به وسیله سربازانی که از مشرق زمین باز می گشتند، به انگلستان آورده شده است.

مشخصات ظاهری: صورت این حیوان شبیه به شیر بوده و دارای جثه ای نسبتاً بزرگ با اندامی چهار گوش می باشد. قد حيوان نر 48 تا 56 سانتیمتر و حيوان ماده 45 تا ۵۱ سانتیمتر بوده و وزن آن در ماده ها ۲۵ کیلوگرم و در نرها ۲۷ کیلوگرم است. از ویژگی های منحصر به فرد نژاد چوچو، وجود زبان آبی رنگ این حیوان است که در هیچ نژاد دیگری دیده نمی شود. رنگ زبان در ابتدا و در دوران تولگی قرمز بوده و به مرور لکه­های آبی در آن می شود و در نهایت همه زبان آبی می شود. طبق یک افسانه چینی، هنگامی که خدا آسمان را رنگ می کرد، چاو چاو چند قطره از رنگی را که روی زمین ریخته بود، لیسيده و زبانش به رنگ آبی و سیاه در آمده است. پوشش بدن بلند و پرپشت بوده و اغلب به رنگ زرد مایل به حنایی است، ولی گاهی به رنگ­های قرمز، آبی یا سیاه نیز دیده می شود. دارای دمی تاب خورده و گوش­هایی کوچک و سیخ است. سرعتش کم است و با رفتنش حالت سیخ دارد.

سگ نژاد چاو چاو

خصوصیات رفتاری: این سگ، اصولاً حیوانی مهربان و آرام بوده و به ندرت پارس می کند. از هوش خوبی برخوردار بوده، باوفا ولی خود رای است و زیاد از غریبه ها خوشش نمی آید. با این حال نسبت به کودکان بخصوص کودکان صاحبش مهربان است. سگی آرام و منزوی است و در دفاع از قلمرو خود حساسیت خاصی دارد.

به دلیل اینکه از اطاعت پذیری بالایی برخوردار نیست، زیاد به عنوان سگ خانگی مورد استفاده قرار نمی گیرد نگهداری آن برای افراد منزوی و کم تحرک مناسب است، به شرط آنکه از ریزش زیاد موهایش به ستوه نیایند این حیوان به طور روزانه و مرتب نیاز به برس زدن دارد. متوسط طول عمر حیوان در حدود ۱۱ تا ۱۲ سال است.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی

امتیاز شما به مقاله
[: 0 امتیاز از مجموع: 0]
برچسب‌ها:,

نظرات کاربران

2:27:55 AM

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

بررسی تخصصی بوقلمون

به کانال تلگرامی ما بپیوندید

جوین خروج