در ابتدا، غذاهای تجاری عرضه شده به بازار شامل «غذای سگ» و «غذای گربه» بود و تنها با این دو مارک به بازار عرضه می شد. تحقیقات بعدی نشان داد که نیاز غذایی حیوانات در زمان جوانی و سنین بالاتر متفاوت است. با رشد اطلاعات مردم در زمینه تغذیه حیوانات، انواع غذاها برای مراحل مختلف حیات آنها فراهم شد و توسط کارخانجات مختلف در دسترس مردم قرار گرفت. تحقیقات در این زمینه همچنان دارد و به ناگزیر دانش و درک کنونی ما در این زمینه را تغییر داده و خوراک سگ و گربه در دوران رشد غذایی آنها به همان تناسب تغییر می یابد در این پست به بررسی غذای سگ و گربه در دوران رشد می پردازیم
غذای دوره های مختلف زندگی حیوانات خانگی
شکسپیر مراحل مختلف زندگی انسان را به هفت دوره تقسیم می کند. زندگی سگها و گربه ها با ۳ و حداکثر ۴ دوره آن انطباق دارد که شامل دوره «رشد»، «بلوغ» و «پسابلوغ» است. دوره رشد را می توان به دو دوره «نوجوانی» و «جوانی» تقسیم کرد. این موضوع بخصوص در مورد سگهای بزرگ صدق می کند که دارای رشد اولیه سریعی هستند. رشد سریع اولیه آنها با نژادهای کوچک سگ مشابه است ولی پس از آن، سگهای بزرگ در مقایسه با نژادهای کوچک و متوسط دوره رشد طولانی تر ولی آهسته تری را تجربه می کنند.
توجه به این تغییرات در طول دوره حیات حیوان و تغذیه مناسب آنها با توجه به آن، حیوانات سالم تر و خوشحال تر و با طول عمر بیشتری فراهم می کند. در طول سالیان اخیر طول عمر سگها و گربه های خانگی افزایش یافته است و در حالی که عوامل مختلفی در آن دخالت دارد، تغذیه مناسب آنها نقش برجسته ای بازی می کند و باعث می شود که حیوانات از نظر اندازه بدنی و نیز طول عمر به ظرفیت ژنتیکی خود برسند. حیوانات در شرایط طبیعی به ندرت قادر به دریافت غذای مناسب و كامل در تمامی دوره های زندگی خود هستند و چه بسا در برخی دوره ها با کمبود موقتی مواد مغذی روبرو گردند. اگرچه غذاهای حیوانی چه به صورت خانگی و یا تجاری نمی تواند جیره ایدآلی برای همه حیوانات در هر دوره از زندگی آنها باشد زیرا به درستی نمیدانیم حیوان عملاً با چه چالش هایی روبرو است. همچنین نمی توانیم تغییرات جزئی و فردی زندگی آنها در طبیعت را بدانیم، لذا جیرهای بر اساس نیازهای متوسط گروهی از حیوانات در هر مقطع زندگی آنها نوعی تبعیت از بخت آنها در طبیعت است.
طول عمر مردان و زنان در دنیای پیشرفته امروزی از طریق استفاده از سرپناه، مواظبت های بهداشتی و پزشکی و نیز برتر و بالاتر از همه آنها، تغذیه مناسب افزایش یافته است. این موضوع در مورد حیوانات نیز صدق می کند. تأمین غذای بهتر موجب اداره مؤثرتر و طول عمر بیشتر آنها میشود.
دوره رشد
دوره رشد از زمان تولد آغاز می گردد ولی حیوانات تازه متولد شده مورد خاصی است که در مباحث بعدی در مورد آنها صحبت می شود. بنابراین دوره رشد را می توان از زمان از شیر گیری تا نقطه ای تصور کرد که رشد حیوان متوقف می گردد. در دوره رشد، حیوان جوان در مقایسه با حیوانات مسن دارای نیازهای تغذیه ای بیشتری از نظر پروتئین، انرژی و کلسیم است. همچنین غذای آنها باید دارای کیفیت مناسبی باشد و به آسانی هضم گردد. لازم است از تغذیه بیش از حد در دوره رشد اجتناب کرد زیرا موجب بروز مشکلات اسکلتی در سگهای بزرگ و چاقی در همه حیوانات می گردد. نسبت کلسیم به فسفر برای توسعه مناسب استخوان و دندان ها ضروری است. مقداری از کلسیم جیره به صورت انتقال فعال و غیرفعال در روده ها جذب می شود و باقیمانده آن ایجاد نمکهای غیرمحلول کرده و در روده باقی می ماند. همچنین فسفاتهای موجود در جیره به طور کامل و از طریق انتقال فعال جذب می شوند. جذب دو عنصر کلسیم و فسفر تابع نسبت این دو عنصر به یکدیگر است به طوری که افزایش کلسيم جیره موجب کاهش جذب فسفر شده و برعکس. بهترین نسبت آنها 1 به 1 تا 5/1 به 1 است.
سوء تغذیه شدید موجب می شود که حیوان به اندازه بالغ خود نرسد ولی سوء تغذیه ملایم با وجود اینکه بر پتانسیل رشد کامل حيوان اثری ندارد ولی موجب افزایش طول عمر او می گردد. این واقعیت ظاهراً باور ما در زمینه فراهم ساختن غذاهای با پروتئین بالا و متراکم از نظر انرژی برای بچه گربه ها و توله سگها را به چالش می کشد ولی باید به خاطر داشت که آنها معده های کوچکی دارند که مقدار غذایی را که در هر وعده میتوانند بخورند تحت تأثیر قرار میدهد. اگر غذا دارای کیفیت نامناسبی باشد و یا انرژی کمی داشته باشد، حیوانات جوان قادر نیستند به اندازه کافی و برای تأمین نیازهای شان غذا بخورند. نتیجه آن چیزی جز توسعه نامناسب و ضعف سیستم عضلانی و اسکلتی و رشد ضعیف و ایمنی نامناسب نیست.
بهتر است توله سگها و بچه گربه ها را به طور منظم وزن کرده و رشد آنها را کنترل کنیم که به اندازه باشد ولی بیش از اندازه نباشد. وزن کشی منظم آنها ارزیابی دقیق تری در زمینه کارایی و اثربخشی جیره ها فراهم می سازد که به ندرت قادریم از طریق چشمی آن را تشخیص دهیم. بچه گربه ها در هر هفته بین ۵۰ تا ۱۰۰ گرم رشد می کنند ولی توله سگها در ۵ ماه اول حیات خود، هر روز به میزیان ۲ تا ۴ گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بالغ مورد انتظار آنها رشد می کنند. اغلب توله سگها در سن ۴ ماهگی به ۵۰ درصد وزن بالغ شان میرسند. وقتی رشد آنها کم است می توان از طریق مصرف غذای بیشتر و یا غذای باکیفیت برتر آن را جبران نمود. متقابلاً اگر رشد آنها سریع است می توان از طریق کاهش انرژی جیره به مقابله با آن پرداخت. توله سگهای تپل ممکن است جذاب به نظر برسند ولی چنین وضعیتی برای خود آنها و به ویژه در شروع حیاتشان مناسب نیست.
استقرار رشد مناسب و سطح تغذیه مناسب در توله سگها تحت تأثیر اندازه بالغ سگهای مربوطه نیز هست و این مسئله بر نوع تغذیه آنها تأثیر دارد. سگها از نظر وزن بلوغ تنوع فوق العاده زیادی دارند و به همین دلیل نیازهای مواد مغذی آنها بسته به سویه شان متفاوت است. توله های نژادهای مخلوط نیز به نوبه خود دردسر جدیدی دارند و اطلاعات در مورد آنها نادر است و به همین دلیل برآورد اندازه بالغ آنها به راحتی میسر نمی باشد.
رشد سریع از عوامل مهم رشد و توسعه استخوان ها و بیماریهای مفصلی است. سطح انرژی خوراک سگ و گربه در دوران رشد اثر زیادی بر سرعت رشد دارد. در نژادهای بزرگ (مثلاً سگهایی که در زمان بلوغ بالای ۲۵ کیلوگرم وزن دارند) هدف، مصرف جیره ای است که رشد توله ها را کاهش دهد ولی همچنان تغذیه آنها در حالتی باشد که به پتانسیل رشد ژنتیکی خود برسند. بنابراین لازم است برخی محدودیت ها اعمال گردد. به این منظور می توان خوراک سگ و گربه در دوران رشد آنها را به جیره دوره جوانی تغییر داد که سطح پروتئین و انرژی جیره کمتر و در حد فاصل بین دوره نوجوانی و دوره بلوغ (حدود ۵ ماهگی) است و یا مصرف روزانه آن را کاهش داده و هر روز دو بار غذا به آنها داد. در حال حاضر غذاهای اصلاح شده دوره رشد نژادهای بزرگ سگ عرضه شده که سطح انرژی آن برای جلوگیری از رشد سریع آنها تصحیح گردیده است. استفاده از این جیرهها موجب می شود که منحنی رشد سگها صافتر و مسطح تر شود به ویژه در مقایسه با زمانی که در دوره رشد غذای پرانرژی دریافت کرده و در دوره جوانی انرژی مصرفی آنها کاهش می یابد. توزین روزمره و دائمی توله ها روشی است که به کمک آن می توان پیشرفت و اصلاح تغذیه آنها را در نظر گرفته و اصلاح کرد.
نظرات کاربران
2:27:55 AM