یکی از  اهداف در پرورش طیور ، پیشگیری از وقوع بیماری ها است. کارای بالای سیستم ایمنی طیورباعث کاهش تلفات و خسارات به پرورش دهنده می شود. بعضی از عموامل غیر ژنتیکی مانند مواد مغذی در جیره طیور باعث افرایش سطح ایمنی طیور در مقابل بیماری ها می شود. در ادامه به کمبود ید در تغذیه طیور و افزایش مس در تغذیه طیورو همچنین کمبود آهن در تغذیه طیورمی پردازیم.

کمبود ید

مقادیر جزئی بد برای عمل نرمال غده تیروئید در طیور مثل سایر حیوانات لازم است. محتویات تیروکسین تقریباً۶۵ درصد ید بوده و بعنوان یک عامل تنظیم کننده مهم در متابولیسم بدن عمل می کند. وقتی مصرف ید زیر مقدار اپیتیم است. نسوج تیروئیدی بزرگ شده و گواتر نتیجه می شود.

WIL GUS و همکارانش گزارش نموده ­اند که کمبود ید در تغذیه طیور به بزرگ شدن تیروئید منجر می شود و در بعضی موارد وزن بدن پائین تر را در جوجه های جوان باعث می شود. این محققان مشاهده نمودند که گواتر مادرزادی در بچه جوجه های هچ شده از مرغهای دریافت کننده 25% ید در جیره غذائی دیده نشده است. ROGLER و همکارانش مرگ و میر آخر دوره انکوباسیون را مشاهده کرده اند. زمان هچ بتأخير افتاده، اندازه جنین کاهش یافته و جذب کیسه زرده نیز متوقف شده است. مصرف 25% درصد نمک یددار در جیره مرغ و بوقلمون از تکامل کمبود ید جلوگیری می نماید. این مسئله باعث می شود کهPPM175/0 علاوه بر آن مقدار محتوای در جیره اضافه کند. CHRISTENSEN و ORT اخیرا گزارش نموده اند که مکملهای جیره پد قابلیت نفوذ پوسته های تخم و قابلیت هچ تخم های بوقلمون را افزایش داده است.

کمبود ید در طیور تا میزان زیادی بوسیله استفاده گسترده ید خواه در نمک ید دار یا بعنوان قسمتی از پرمیکس عناصر مواد معدنی جبران شده است.

 افزایش مس در جیره

مقادیر افزایش مس در تغذیه طیور گزارش شده که سبب ناهنجاریهای سنگدان می شود.

FISHER و همکارانش گزارش داده اند که مقادیر مس جیره غذائی در طیف PPM205 تا PPM605 به بوجود آمدن غشاء ضخیم سنگدان در جوجه های گوشتی انجامیده است. شدت جراحات با افزایش مقادیر مس جیره غذائی افزایش پیدا میکند. بیشترین مقدار مس بطور مشخ ی غشاء ضخیم شده و تا خورده را که ظاهر مشخصی زگیلی داشته بوجود آمده است. آزمایش آسیب شناسی ضخیم شدن لایه KOILIN را که از سلولهای اپتیل پال پوست اندازی میشود در ناحیه زیر لایه Koilin مشاهده می شود.

Wright و همکارانش مشاهده نمودند که جراحات مشابهی در جوجه های دریافت کننده ppm2000 و ppm4000مس مشاهده نموده اند این محققان سائیدگیهای سنگدان و شکاف هائد لایه سنگدان خون ریزی زیر لایه Koilin و چسبندگی مواد موکوئیدی به مخاط پیش معده را مشاهده کرده اند.

کمبود آهن

عنصر آهن (Fe) جزء اساسی خون، هسته پورفیرین هموگلوبین و سیتوکرومها است. جزئی ازآنزیم های متعدد شامل کاتالاز، پراکسیداز، فنیل آلانین هیدرواکسیداز، تیروزنیاز و پرولین هیدروکسیداز است.

کمبود آهن در تغذیه طیور اثر یک کم خونی هیپوکرمیک، میکروسیتیک و کاهش غلظت آهن بدون خون در پلاسما بوده و از پیگمانتاسیون نرمال پر در نژادهائی که پر رنگین دارند جلوگیری می کند. کمبود در مرغان تخمگذار سبب کم خونی در جوجه های در حال تکامل و قابلیت هچ کاهش یافته می شود. جوجه هائی که از انکوباسیون جان سالم بدر می برند ضعیف و بیقرار هستند هر چند به این قبیل جوجه ها وقتی مکمل آهن داده می شود بهبودی حاصل می نمایند.

مقادیر هموگلوبین مرغها با شروع تولید تخم افت حاصل می نماید اما این مسئله ظاهراً ارتباطی با محتويات آهن یا مس جیره غذائی ندارد. از آنجائیکه میزان هموگلبين سريعاً يا تهاجم کرچی بالا میرود. احتمال زیادی وجود دارد که مقادیر پائین قدرت تولید تخم بوسیله تغییرات در عمل هورمون باشد تا کمبودهای آهن و مس.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی