0

کلاغ و زاغ(مشخصات ظاهری ،زیستگاه)

کلاغ و زاغ(مشخصات ظاهری ،زیستگاه)

کلاغ و زاغ که در زبان پهلوی به آن ها warag گفته می شد، پرنده ای است از راسته ی گنجشک سانان (سبکبالان) و از دسته­ی شاخی نوکان و خانواده کلاغیان که دارای قدی متوسط (به جثه ی یک مرغ خانگی)، پرهای سیاه در قسمت سر، بال، دم و گردن است؛ ولی در ناحیه ی پشت و شکم دارای پرهای خاکستری مایل به سفید است و آنها را «کلاغ سیاه» یا «زاغ سیاه» می گویند. در این مقاله مشخصات ظاهری کلاغ و زاغ را بررسی می کنیم.

کلاغ

منقار کلاغ نسبتاً بلند و قوی است. کلاغ تقریباً همه چیز خوار است. نام دیگرش در پارسی «کراکر» است. خوراکش حشره و جانوران کوچک است. کلاغ از حیوانات باهوش است. کلاغ به اشیاء براق علاقه زیادی دارد و در هر کجا که شیء براق ببیند با خود به آشیانه می برد. علاوه بر این، کلاغ پرنده ایست که کمتر کسی آن را در هنگام جفت گیری در انظار عمومی دیده است.

زاغ های زمینی

زاغ های زمینی که گاهی اوقات زاغ های بیابانی و یا زاغهای دونده نامیده می شوند، گروه بسیار مشخص و ویژه­ای از خانواده کلاغ ها هستند که در آسیای مرکزی و در کشورهای بیابانی، واقع در عرض بالاتر از ایران تا مغولستان زیست می کنند. این پرندگان دارای پاهای بلند و قوی همچنین منقارهای بلند و سنگین و تا حدی خمیده هستند که به وسیله آن معمولاً به حفر و سوراخ کردن می پردازند.

این پرندگان زمان زیادی را روی زمین می گذرانند. زاغ های زمینی به طور کلی، صورتی کم رنگ اند (به جز یک گونه که خاکستری نقره ای است). این زمینه کلی با سیاه و سفید براق تزئین شده است. گونه P. hurnilis کدرتر است.

زاغ بور ایران و زاغ خاکستری هر دو از لحاظ اندازه، از سایر گونه ها کوچکتر بوده و پوش پرهای بلند بالایی دم را ندارند. از نظر تزئینات پر با هم شبیه می باشند، اما زاغ بور ایران دارای رنگ حنایی، شنی و زاغ خاکستری دارای رنگ نقره ای و خاکستری می باشد. تفاوت های منقار آنها مبین سازش و عادت یافتن آنها به انواع گوناگون خاک­ها می باشد.

 

مشخصات ظاهری زاغ های زیر زمینی

رنگ عمومی بدن شنی و گرم با اثری از رنگ جزئی صورتی است. موهای بینی نخودی رنگ با رگه های سیاه، نوار سیاهی از قاعده نوک تا چشمان ادامه دارد. قسمت پائین و بالای صورت و اطراف چشم سفید یا حنائی کم رنگ است. لکه سیاهی زیر گلو مشاهده می شود. رنگ پرهای اصلی بال مانند رنگ پشت، پوش پرهای میانی بال به رنگ تیره کم رنگ با لبه های سفید پهن، پرهای بزرگتر به رنگ سیاه و آبی براق که در انتها سفید رنگ است و به شکل یک نوار در حالت بسته بال دیده می شود.

شاه پرها در انتها سیاه لبه سفید، شاهپرهای ثانویه بسیار محسوس بوده و هرچه به طرف داخل می رویم، کمتر می شود. داخلی ترین شاه پرهای اصلی پرواز، نیمی سیاه و بقیه سفید است. دم سیاه در واقع آبی پر رنگ متالیک می باشد.


این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی

 

امتیاز شما به مقاله
[: 1 امتیاز از مجموع: 5]

نظرات کاربران

2:27:55 AM

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

بررسی تخصصی بوقلمون

به کانال تلگرامی ما بپیوندید

جوین خروج