0

معرفی داروی رانیتیدین و ریفابوتین در طیور

رانیتیدین، آنتاگونیست گیرنده هیستامینی (H2) می باشد که در درمان زخم های گوارشی مصرف می شود. این دارو در مهار ترشح اسید معده قوی تر از سایمتیدین بوده ولی از نظر بالینی مؤثرتر از آن است. ریفابوتین، یک داروی ضد مایکوباکتری است که در پزشکی برای درمان عفونت های مایکوباکتریایی مصرف می­شود. در ادامه به معرفی داروی رانیتیدین و ریفابوتین در طیور به طور کامل می پردازیم همچنین تداخل های داروی و موارد مصرف آن ها را نیز بررسی می کنیم.

رانیتیدین                                                                                                  RANITIDINE

نام تجاری

زانتاک، وزانتاک اِفردُز

گروه دارویی

داروی ضد زخم (گوارشی)

موارد مصرف

رانیتیدین، آنتاگونیست گیرنده هیستامینی (H2) می باشد که در درمان زخم های گوارشی مصرف می شود. این دارو در مهار ترشح اسید معده قوی تر از سایمتیدین بوده ولی از نظر بالینی مؤثرتر از آن است. در پرندگان، رانیتیدین در درمان زخم معده و التهاب آن به ویژه در طوطی مورد استفاده قرار گرفته است. رانیتیدین بهبودی زخم های ناشی از داروهای ضدالتهابی را به خوبی درمان نمی کند و در درمان زخم ها به خوبی اُمپرازول مؤثر نمی باشد. رانیتیدین ممکن است تحریک تخلیه معدی و همچنین حرکات قولون را از طریق اثر آنتی کولین استرازی اعمال نماید. همچنین دارو ممکن است تحریک ترشح خارجی لوزالمعده را موجب شود.

تداخل های دارویی

آنتی اسیدها موجب کاهش جذب گواشی دارو می شوند، بنابراین این داروها باید حداقل به فاصله ۲ ساعت از هم مصرف گردند. رانیتیدین با متابولیسم داروهایی که از راه سیستم آنزیمی سایتوکروم اکسیداز P450 کبد دفع می­شوند، تداخل می کند.

رانیتیدین برخلاف سایمتیدین مانع آنزیم های سایتوکروم اکسید از P450 میکروزومی نمی شود. رانیتیدن و سایر مسدود کننده های گیرنده H2 هیستامینی، مانع ترشح اسید معده می گردند. بنابراین آنها با جذب خوراکی داروهایی که وابسته به اسیدیته معده هستند مانند کتوکونازول، ایتراکونازول و مکمل های آهن تداخل می نماید. زمانی که پروپانتلين بروماید همزمان با رانیتیدین تجویز شود، فراهمی زیستی نسبی رانیتیدین ممکن است حدود ۲۳٪ افزایش یابد. رانیتیدین ممکن است دفع کلیوی پروکائینامید را کاهش دهد.

نکات مهم در مصرف قرص رانیتیدین

ریفابوتین                                                                                                      RIFABUTIN

نام تجاری

مایکوبوتين

گروه دارویی

داروی ضد مایکوباکتری

موارد مصرف

ریفابوتین، یک داروی ضد مایکوباکتری است که در پزشکی برای درمان عفونت های مایکوباکتریایی مصرف می­شود. در پزشکی کلاریترومایسین یا آزیترومایسین با اتامبوتول و یا سیپروفلوگزاسین یا ریفابوتین از ترکیبات دارویی هستند که برای پیشگیری و درمان عفونت کمپلکس مایکوباکتریوم آویوم در مبتلایان به HIV توصیه می­شود. الگوی ایجاد مقاومت عليه ریفابوتین و ریفامپین مشابه یکدیگر است. در پرندگان، از ریفابوتین به همراه رژیم های درمانی در درمان مایکوباکتریوزیس استفاده شده است. دامپزشکان در درمان مایکوباکتریوزیس پرندگان به دلیل اطمينان ناکافی از دفع كامل بیماری و احتمال انتشار زئونوتیک آن تحت شرایط خاص اتفاق نظر ندارند.

تداخل های دارویی

ریفابوتین باعث القای آنزیم های سایتوکروم اکسیداز P450 کبدی می شود، بنابر این درمان با ریفابوتین می تواند بر غلظت های خونی برخی از داروهای دیگر تأثیر بگذارد. داروی رانیتیدین و ریفابوتین در طیور


این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی

امتیاز شما به مقاله
[: 0 امتیاز از مجموع: 0]
برچسب‌ها:

نظرات کاربران

2:27:55 AM

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

بررسی تخصصی بوقلمون

به کانال تلگرامی ما بپیوندید

جوین خروج