گربه چین­چیلای ایرانی که در وهله اول سفید به نظر می­رسد، ولی رنگی تیره و ظریف همچون دودی، سطح پوشش بدن حیوان را احاطه کرده است، به­ طوری که پوشش زیرین مو حالت سفید رنگ داشته و نوک آن­ها به سیاهی می­گراید و تیرگی در موهای ناحیه سر، گوش­ها، سینه، شکم و زیر دم و تهی­گاه واضح­تر به نظر می­رسد. در ادامه به بررسی این نژاد می پردازیم.

گربه چین­چیلای ایرانی (Persian’s chinchilla- cat )

این نژاد یکی از محبوب­ترین نژادهای موبلند در نوع خود بوده و بسیار بی­نظیر بوده و به علت ظاهری افسونگر و بسیار فریبنده همیشه مورد تحسین و توجه مردم قرار گرفته است. به­طوری که در نمایش زیبایی گربه در فستیوال­های بین­ المللی بهترین جیازه را به خود اختصاص داده است، در 70 سال گذشته علاقه شدیدی نسبت به پرورش این گربه مردم از خود نشان می­دادند. به­طوری که حتی درنمایش و فستیوال بین­المللی، بیش از 30 نوع از این نژاد گربه را به نمایش گذاردند.

بعد از جنگ جهانی دوم، مشکلاتی که درتغذیه این حیوان به وجود آمد، برای به دست آوردن، نوع کامل و رنگ چشمان مناسب، به مشکل بزرگی برخورد نمودند، تا این­که مجدداً در ظرف 30 سال گذشته چندین نمونه از این حیوان مجدداً احیاء و پرورش یافت تا این­که امروزه تقریباً به استاندارد قبلی خود رسیده و کاملاً با نمونه ­های قبلی خود هماهنگی و یکنواختی کامل دارد.

در این نژاد سایه بسیار کمی در پوشش بدن وجود داشته، ولی عاری از هرگونه لکه می­باشد، زیرا دارا بودن لکه، در این نژاد عیب بزرگ محسوب می­شود. همچنین وجود سایه ­های زرد یا قهوه­ای روشن ابداً در این نژاد قابل قبول نیست.

دم چین­چیلا باید همیشه تمیز نگهداری شود، ممکن است در انتهای دم، حالت چربی، دم به خود گیرد و موی حیوان را تیره­ تر جلوه دهد، با استفاده از پودر زایل­ کننده رنگ وبرس نرم و آب ولرم و صابون، می­توان از زردی دم جلوگیری نمود.

رنگ سبز زمردی یا سبز دریایی با چشمانی باز، بزرگ و پهن، زیبایی و جلوۀ خاصی به این حیوان می­دهد و او را بسیار فریبنده و رویایی می­کند، افسوس که رنگ چشمان این نژاد در سال­های اخیر زیبایی گذشته خود را تا حدودی از دست داده است.

رنگ نوک بینی قرمز آجری می­باشد، اما امروزه این نوع رنگ بینی، کمتر دیده می­شود.

نام چین­چیلا ممکن است گاهی با نام جانوری جونده، مانند موش که دارای تولیدمثل بسیار انبوه بوده به ذهن اشتباه آید، اما هیچ­گونه شباهتی بین این دو جریان حیوان وجود ندارد و تا امروز کسی اطلاعی ندارد، چرا این نام اختصاصی «چین­چیلا» را به این گربه اختصاص داده­اند.

گاهی هم این نام با خرگوش چین­چیلا که با توجه به رنگ آبی آن کاملاً متفاوت است از این نژاد گربه بوده، اشتباه ذهن افراد را به خودش مشغول می­کند.

چین­چیلا در ابتدای تولد، ظاهری مخطط و علامتهایی بر روی پاها، دم و بدن دارد که ممکن است پرورش ­دهندگان بی ­تجربه را دچار شوک و تعجب کند، لیکن، به تدریج پس از رشد نهایی این علامت­ها رفته رفته محو می­شوند و رنگ اصلی متجلی می­شود.

در زمانی که بچه گربه چین­چیلا در حال رشد و تکامل­اند، چشم­ های بچه گربه چین­چیلا به حالت سبز فریبنده، دلربا در می­آید، این حیوان از زمان نوزادی و در تمام مراحل رشد، باید تحت مراقبت، تیمار و مراقبت­های بهداشتی، تغذیه­ای، قرار گیرد تا پوشش زیرین بدن او کاملاً به خوبی حفظ شود.

از این نژاد در اروپا و آمریکای شمالی نمونه ­های برجسته­ای وجود دارد، اما چین­چیلای موجود در کشور انگلستان بیشتر نظر دوست­داران به ین حیوان زیبا و فریبنده را به خود جلب کرده است.

برای اصلاح نژاد این نوع گربه، باید آن را با هم رنگ خودش آمیزش داد، عدم جفت­گیری با رنگ­های غیراستاندارد دیگر، باعث ضرر جبران­ناپذیری برای پرورش این حیوان خواهد بود.

استاندارد

• رنگ: پوشش زیرین سفید خالص، پوشش پشت، پهلو، سر، گوش­ها، دم و پاها دارای نوک سیاه که این حالت ظاهری نقره­ای به گربه می­دهد.
• اسکلت بدن: چهارشانه و توپی شکل، پاها کوتاه.
• پوشش: ابریشمی با بافت بسیار مرغوب، بلند و انبوه.
• چشم: بزرگ و گرد، رنگ سبز زمردی یا سبز متمایل به آبی.
• دم: کوتاه، پهن و پرمو.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت

گروه تولیدی پژوهشی نیازی