همه چیز را در رابطه با تغذیه بوقلمون به طور کامل بدانیم

تغذیه بوقلمون و داشتن یک جیره بوقلمون مناسب می تواند مهمترین عامل در دوره رشد یک پرورش موفق باشد. در ادامه به بررسی اجمالی و تخصصی آن خواهیم پرداخت.

جیره غذایی بوقلمون

در مقالاتی دیگر به طور کامل در مورد جیره جوجه بوقلمون و جیره بوقلمون گوشتی توضیح داده شد. در این مقاله به بررسی تخصصی جیره غذایی بوقلمون برنز مولد خواهیم پرداخت.

مقاله مرتبط با پرورش جوجه بوقلمون
مقاله مرتبط با جیره غذایی جوجه بوقلمون
مقاله مرتبط با جیره غذایی بوقلمون گوشتی
مقاله مرتبط با جیره غذایی بوقلمون مولد

تغذیه بوقلمون

بوقلمون پرنده ای همه چیز خوار است و بر روی زمین و یا سر بوته ها و درختان کوچک به تغذیه می پردازد. ولی علاقه بیشتری به بلوط و آجیل ها دارد و البته انواع دانه ها، توت ها، ریشه ها و حشرات را نیز مصرف می کند.
آنها در برخی مواقع به خوردن دوزیستان و خزندگان کوچک از قبیل مارمولک و مار نیز می پردازند.
بوقلمون های وحشی اغلب در مراتع پرورش گاوها به سر می برند.
آنها به حیات خلوت خانه ها سر می کشند تا غذا بیابند و یا پس از برداشت محصول مزارع، به آن سرکشی می کنند و باقیمانده حاصل از خرمن این محصولات را بر می چینند.
آنها همچنین به خوردن انواع گراس ها می پردازند. با توجه به تنوع مواد غذایی آنها، اغلب جمعیت شان در یک منطقه محدود به سرعت افزایش می یابد.
اوایل صبح و دمدمای غروب بهترین زمان تغذیه آنها است.

بدن بوقلمون گوشتی در مقایسه با مرغ گوشتی دارای چربی کمتریست و در طول دوره رشد پروتئین بیشتری را در خود ذخیره می کند، بنابراین نیاز پروتئینی جوجه بوقلمون ها و بوقلمون های در حال رشد به مراتب بیشتر از مرغ گوشتی است.
نسبت انرژی به پروتئین جیره بوقلمون ها، بسته تر از مرغ گوشتی است.
اغلب در جیره نویسی بوقلمون ها، نسبت انرژی به پروتئین به عنوان یک محدودیت، ضرورت چندانی ندارد.
با این وجود مصرف چربی و افزایش سطح آن در جیره بوقلمون اثرات مثبتی داشته است.
جوجه بوقلمون ها تا سن خاصی، لاشه عاری از چربی دارند ولی پس از آن ظرفیت ذاتی و ژنتیکی آنها برای توسعه چربی شکل می گیرد و رسوب چربی سرعت می گیرد.
سرعت این افزایش تابع سطح انرژی قابل متابولیسم جیره است ولی افزایش پروتئین جیره پایانی بوقلمون ها در مقایسه با سطح انرژی آن ضرورتاً موجب کاهش چربی لاشه نمی شود.

برنامه غذايي

يکي از بهترين توصيه ها به توليدکنندگان و پروش دهندگان بوقلمون انتخاب برند مناسب غذا و پيروي از دستورات توليدکننده براي مصرف آن است .
دو برنامه اساسي تغذيه براي بوقلمون ها وجود دارد که شامل سيستم غذاي کامل و ديگري مکمل پروتئين به علاوه دانه ها مي باشد.
رژيم غذايي دوّمي اکثراً در مناطقي که دانه ها توسط خود پرورش دهندگان کشت مي شوند و در دسترس هستند استفاده ميشود.
وجود اجزاي غيرقابل هضم غذا مانند شن هاي گرانيتي در رژيم غذايي پرندگان بسيار حائز اهميت است .
زماني که دانه ها بخشي از رژيم غذايي پرندگان باشند و يا پرندگان در قفس نگهداري شوند اين اجزا، پرندگان راقادر به خرد کردن و هضم دانه ها و ديگر مواد اليافي مي کند.

دستورالعمل هاي شرکت هاي توليدکننده غذای بوقلمون ها بسيار مهم هستند و عموماً همه اين دستورالعمل ها بر اين اصل استوار هستند که بوقلمون ها به سرعت رشد کرده و وزن بيشتري بگيرند.
جوجه بوقلمون ها براي دستيابي به اين رشد سريع نياز به رژيمي با پروتئين بالا دارند.
نياز جوجه بوقلمون ها به مواد غذايي مغذي با توجّه به سن آن ها متفاوت است. هرچه آن ها بزرگ تر مي شوند نياز آن ها به پروتئين، ويتامين ها و مواد معدني کاهش يافته و در مقابل نياز به انرژي در آن ها افزايش مي يابد.

برنامه غذايي ساده

يک برنامه غذايي ساده استارتر براي نرها، شروع تغذيه با ٢٨ درصد پروتئين و تداوم آن تا شش هفتگي است .
سپس اين عدد به ٢٢ تا ٢٤ درصد پروتئين در دوره ي رشد کاهش یافته و اين رژيم غذايي تا ده هفتگي ادامه پيدا مي کند. از ده هفتگي تا چهارده هفتگي دومين رژيم غذايي رشد که داراي پروتئين کمتر و انرژي بيشتر است، ارائه مي شود.
از ١٤ هفتگي تا سن ارائه به بازار يا کشتار، تغذيه گله بايد با رژيم غذايي پاياني که شامل تقريباً 16درصد پروتئين است ادامه يابد.
ماده ها نيز به همين شکل تغذيه مي شوند امّا سه هفته بعد از شروع جيره استارتر (يا پيش دان) تا شش هفتگي برنامه غذايي آن ها تغيير مي يابد.

برخي ديگر از شرکت هاي توليدکننده مواد غذايي ٥ يا ٦ رژيم غذايي متفاوت را در طول دوره رشد پيشنهاد مي کنند.
خريد دان از شرکت هاي معتبر و پيروي از دستورالعمل هاي آن ها بسيار مهم است.
برخي از دان هاي اوليه يا پيشدان ها حتماً بايد محتوي ضدکوکسيديوز باشند.
قبل از شروع تغذيه پرندگان به هشدارها و موارد احتياطي که بر روي برچسب غذاها وجود دارد توجّه کنيد و در صورت لزوم به باز پس دادن آن ها اقدام کنيد.

مطمئن شويد که پرندگان دائماً به آب و غذا دسترسي داشته باشند.
زماني که دانه ها بخشي از رژيم غذايي هستند مقدار غذايي که براي تغذيه نياز است بستگي به محتواي پروتئين غذاي ترکيبي يا آماده اي دارد که پرندگان دريافت مي کنند.
به خاطر داشته باشيد سطح پروتئين دانه ها اندک است (ذرت ٨ تا ٩ درصد، گندم ١٠ تا ١٢ درصد و جو ١١ تا ١٢ درصد).
تغذيه بيش از حد پرندگان با اين دانه ها مجموع محتواي پروتئين رژيم غذايي را کاهش داده و مي تواند بر رشد پرندگان تأثير منفي بگذارد.
زماني که پرندگان در فاصله دوازده تا شانزده هفتگي هستند ميتوان از رژيم غذايي محتوي دانه ها استفاده کرد، امّا ميزان پروتئين رژيم غذايي نبايد کم تر از ١٦درصد و در دوره پاياني کم تر از ١٤ درصد باشد.

بوقلمون ماده

جیره آردی

برخي از پرورش دهندگان بوقلمون از جيره غذايي آردي يا آسياب شده استفاده ميکنند.
يک غذاي آردي يا آسياب شده غذاي آماده اي است که طوري له شده که جوجه هاي کوچک مي توانند از آن تغذيه کنند.
به خاطر داشته باشيد که جوجه ها نبايد قبل از ٦ تا ٨ هفتگي به وسيله غذاي پلت، تغذيه شوند.
اگر زحمت آن براي شما مهم نيست حتي مي توانيد از غذاي سبز نيز استفاده کنيد.
پرندگان بهترين رشد را زماني دارند که از غذاي کامل تغذيه مي کنند و هرگونه انحراف از اين مطلب مي تواند سبب کاهش سرعت رشد در پرندگان شود. هرچند اين کاهش سرعت رشد، مشکل چنداني براي پرورش دهندگان گله هاي کوچک ايجاد نميکند، حتي ميتواند هزينه غذا را نيز براي آن ها کاهش دهد.
يونجه تر، شبدر سفيد، چمن تر، دانه هاي سبز و جوانه ها را ميتوان خرد کرده و يک تا دوبار در روز براي تغذيه جوجه ها استفاده نمود.
اين غذاهاي سبز براي جوجه ها بسيار مفيد هستند.
بوقلمون ها به گياهان سبز مانند چمن تازه، سبزيجات باغچه، کاهو و برگ هاي بيروني کلم علاقه زيادي دارند. ولي اجازه ندهيد پرنده ها از برگ هاي پلاسيده، خشک، دراز و زبر تغذيه کنند چون اين نوع برگ ها به شکل توده و گره درآمده و به چينه دان آن ها آسيب می رساند. مجددًا يادآوري مي شود که اگر از غذاي زبر و سفت استفاده مي کنيد، مطمئن شويد که پرندگان حتما شن خورده باشند.