در این مقاله به معرفی داروی پردنیزون و پریماکین در طیور می پردازیم. تداخل های دارویی آن ها و همچنین موارد مصرف این داروها بسیار مهم می باشد.

پردنیزون                                                                                               PREDNISONE

نام تجاری

– پردنیزولون: دلتا – کورتف، پرلون، دلتا هیدروکورتیزون و متاكورتندرالون

– پردنیزولون، تتراسایکلین و نووبیوسین: دلتا – آلباپلکس

– پردنیزولون و تری مپرازین تارترات: تماريل – P

– پردنیزولوون سدیم سوکسینات: سولو – دلتا – کورتف

– پردنیزون: دلتازون، متی کورتِن، اورازون، پاناسول – S ، استراپرد و دلتا- کورتیزون

گروه دارویی

کورتیکوستروئید

موارد مصرف

پردنیزولون و پردنیزون، از داروهای گلوکوکورتيکوئيدی با اثر متوسط می باشند. پردنیزون در کبد به پردنیزولون تبدیل می شود. این داروها از طریق تجویز تزریقی برای درمان شوک، ضربه و اندوتوکسمی و از راه خوراکی به عنوان داروهای ضدالتهابی بکار می روند. با وجود اینکه مدارکی دال بر اثرات تضعیف ایمنی قوی کورتیکوستروئیدها در پرندگان وجود دارد، اما مقادیر دارویی گزارش شده بسیار زیاد می باشد. پردنیزون در مراقبت حمایتی پرندگان که دچار ضربه مغزی شدید شده اند و همچنین پس از درمان قناری ها علیه مایت­های تنفسی مصرف شده است.

تداخل های دارویی

تجویز کورتیکوستروئیدها با داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی خطر آسیب گوارشی را افزایش خواهند داد. پردنیزولون سدیم سوکسینات را با محلول های حاوی کلسیم مخلوط نشود. آمفوتریسین B یا داروهای مدّر تخلیه کننده پتاسیم (مانند فوروسماید و تیازیدها) زمانی که همزمان یا گلوکوکورتيکوئيدها تجویز شوند ممکن است سبب بروز کاهش پتاسیم خون گردد. هنگامی که این داروها همزمان با گلیکوزیدهای دیژیتالی مصرف شوند، احتمال افزایشی در سمیّت دیژیتالی با پیشرفت کاهش پتاسیم خون ممکن است رخ دهد. دقت در کنترل غلظت­های پتاسیم و گلیکوزید دیژیتالی توصیه می شود. گلوکوکورتيکوئيدها ممکن است غلظت­های خونی سالیسیلات را کاهش دهند. فنی توئین، فنوباربیتال و ریفامپین ممکن است متابولیسم گلوکوکورتيکوئيدها را افزایش دهند. تجویز همزمان گلوکوکورتيکوئيدها و سیکلوسپورین ممکن است سبب افزایش غلظت های هر کدام از طریق مهار کردن متابولیسم کبدی متقابل، توسط هریک شود. گلوکوکورتيکوئيدها ممکن است همچنین متابولیسم سیکلوفسفامید را مهار نمایند. متابولیسم کبدی متیل پردنیزولون ممکن است به وسیله اریترومایسین متوقف شود. میتوبان ممکن است متابولیسم استروئیدها را تغییر دهد، مقادیر بیش از مقادیر معمول استروئیدها ممکن است برای درمان نارسایی غدد فوق کلیه ناشی از میتوبان لازم باشد. بیمارانی که کورتیکوستروئیدها را به میزان مقادیر تضعیف کننده ایمنی دریافت می نمایند، معمولاً نباید واکسن های ویروس زنده تخفيف حدت یافته تجویز شوند، زیرا همانند سازی ویروس ممکن است تشدید یابد. در بیمارانی که گلوکوکورتيکوئيدها تجویز شده باشد، کاهش در پاسخ ایمنی ممکن است بعد از تجویز واکسن، توکسوئید یا باکترین اتفاق بیافتد. اثرات هیدروکورتیزون و احتمالاً سایر گلوکوکورتيکوئيدها ممکن است با تجویز همزمان با استروژن­ها تقویت شود. در بیماران مبتلا به میاستنیا گراویس، تجویز همزمان گلوکوکورتيکوئيد و داروی آنتی کولین استرازی (مانند پایریدوستیگمین و نئوستیگمین) ممکن است منتهی به ضعف زیاد عضله گردد. اگر ممکن باشد، درمان با آنتی کولین استراز ۲۴ ساعت قبل از تجویز کورتیکوستروئید قطع شود.

پریماکین                                                                                                 PRIMAQUINE

گروه دارویی

داروی ضد انگلی

موارد مصرف

پریماکین، از داروهای ضد مالاریا بوده که همراه با کلروکین برای درمان مالاریا ناشی از گونه های پلاسمودیوم به ویژه در پنگوئن مصرف می شود. می توان از این ترکیب در آب برای پیشگیری از بروز مالاریای فصلی در مرغ عشق، قناری و فنچ­های غیر خانگی نیز استفاده نمود. می توان قرص دارو را در آب حل کرد (تا غلظت ml 15/1 g)  و رژیم درمانی را بر اساس تخمین میزان آب مصرفی، تعیین نمود. می توان با حلّ کردن یک قرصmg ۵۰۰ کلروکین و یک قرص mg ۷۵ پریماکین درml ۱۵ آب به عنوان محلول مادر و افزودن ml 1 از این محلول در ml ۴۸۰آب آشامیدنی آشکالی را برای درمان از راه آب تهیه کرد. پریماکین موجب تضعيف مراحل بافتی گونه اتوکسوپلاسما در قناری نیز می شود.

تداخل های دارویی

پریماکین علیه شکل بافتی و یا خارج اریتروسایتی گونه های پلاسمودیوم فعال است ولی برشکل موجود در جریان خون انگل، اثری ندارد، بنابراین همزمان از کلروکین استفاده می شود.

پایرترین (فرآورده های حاوی آن)                     PYRETHRIN (CONTAINING PRODUCTS)

نام تجاری

هَپی جک، مایکودکس، آويترول و زودیاک

گروه دارویی

حشره کش

موارد مصرف

فرآورده های حاوی پایرترین، حشره کش های طبیعی هستند که از گیاه کریزانتموم سينراریه فوليوم بدست می­آیند. در پرندگان، فرآورده های اسپری یا پودر پایرترین به طور موضعی برای درمان انگل های بند پای خارجی به ویژه شپش بکار می روند. با دقت بایستی مناطق زیربغل بال های پرنده اسپری پاشید تا به تمام انگل ها، دارو تماس حاصل کند. پایرترین دارای ضریب درمانی زیاد بوده، ليكن اثر باقی ماندگی کمی دارد.

تداخل های دارویی

به دلیل اینکه پایرترین­ها سبب تحریک خارج هرمی می شوند، لذا با فنوتيازين­ها منع مصرف دارند. پیپرونیل بوتوکساید، روغن کنجد و ایزوسافرول با پایرترین­ها اثر سینرژیستی دارند و معمولاً با آنها به طور ترکیبی مصرف می شوند.

پایریمتامین                                                                                       PYRIMETHAMINE

نام تجاری

داراپریم، مالوساید و پیریمسیدان

گروه دارویی

داروی ضدباکتریایی و ضدپروتوزوئر

موارد مصرف

پایریمتامین، یک داروی ضدانگلی است که بسیار انتخابی عليه گونه های پلاسمودیوم می باشد و در ترکیب با سولفوناميدها (مانند سولفادیازین) در درمان عفونت های توکسو پلاسما گوندایی بکار می رود. همچنین پایریمتامین به طور موفقیت آمیزی در درمان عفونت حاصل از گونه های سارکوسیستیس در طوطی های آمازون و طوطى الكتوس مصرف شده است. پایریمتامین به صورت یک محلول خوراکی ساخته می شود، بدین ترتیب که یک قرص mg ۲۵ آن در ml 21 آب به حالت تعلیق در آورده و با اضافه کردن ml ۴ از یک ژل لیز کننده و محلول در آب تا یک محلول تعلیقی حاوی mg/ml 1 دارو، ایجاد شود.

تداخل های دارویی

تداخل های دارویی با پایریمتامین در حیوانات گزارش نشده است. لیکن ترکیبی از پایریمتامین با تری متوپریم – سولفونامیدها سمیّت مغز استخوان را تشدید خواهد کرد.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی