1

بیماری های انگلی بوقلمون ،انواع مختلف آن و راه های درمان آنها

بیماری انگلی بوقلمون

بیماری های انگلی بوقلمون شامل دو نوع داخلی و خارجی می باشد. از انواع خارجی می توان شپش بوقلمون ، جرب و کنه بوقلمون و انواع داخلی کرم پهن، کرم گلو بوقلمون ،کرم گرد و کرم کدو را نام برد.

بیماری انگلی بوقلمون انگل های خارجی:

هرچند تعداد انگل هاي خارجي ماکيان زياد است ولي تعداد اندکي از آن ها داراي اهميت ميباشند.

وقتي انگل هاي خارجي به خصوص در مقياس وسيع ظاهر شوند ميتوانند سبب کاهش وزن و کاهش توليد تخم به علاوه کاهش سرعت رشد و کاهش بهره وري غذا شوند.

پرندگان بايد به دقت بررسي و به طور منظم مشاهده شوند تا هجوم انگل هاي خارجي هرچه زودتر شناسايي شوند. تعدادي از انگل هاي مهم خارجي در اين بخش مورد بررسي قرار

ميگيرند.

شپش بوقلمون:

علایم شپش بوقلمون

حدود ۴۰ گونه شپش ماکیان وجود داد که در صورت نزدیکی و مجاورت پرندگان گونه های مختلف بسیاری از آنها از گونه­ ای به گونه دیگر انتقال می یابند.

این بیماری از جمله بیماری انگلی بوقلمون است. ممکن است بیش از یک گونه شپش به صورت همزمان روی بدن آنها قرار گیرد و با هم همکاری کنند.این بیماری جزء بیماری انگلی بوقلمون به شمار می رود.

کنترل و درمان آنها یکسان است. شپش برای بوقلمون های بالغ بیماری زایی چندانی ندارد ولی پرندگان که به شدت درگیر شپش باشند ممکن است رحلت فرمایند.

از طرفی الودگی به شپش ها ممکن است روی باروری آنها اثر داشته باشد.

شپش ها از فلس های پوستی در حال ریختن و دیگر قطعات ریز جداشده از پرهای بوقلمون تغذیه می کنند.

شپش بر سیستم اعصاب اثر گذاشته و مانع خواب و استراحت و تغذیه مناسب بوقلمون ها می شود. اغلب آلودگی به شپش همراه با سلامت نامناسب، بیماری های عفونی، سوء تغذیه و بهداشت نامناسب است.

انتقال شپش بوقلمون

در پرندگان نه تنها شپش هایی مستقر می شوند که به جویدن می پردازند. شپش های مکنده در آنها کارگر نیست. بوقلمون ها به ۳ نوع شپش مبتلا می شوند: نوعی شپش بزرگ، شپش باریک و شپش مرغی

در بوقلمون وحشی نوع شپش باریک آن رایج است. شپش های به رنگ کاه بر روی پوست یا پر بوقلمون ها قابل رؤیت است. تخم شپش ها به صورت خوشه های سفیدی در قائده پر گذاشته می شود و پس از ۴ تا ۷ روز از تخم بیرون می آیند.

شپش تمامی عمر خود را بر روی بدن میزبان سپری می کند و در طول عمر خود (چند ماه) ۱۲۰ هزار شپش جوان تولید می نماید. در صورت خارج شدن از بدن میزبان بیش از ۵ تا ۶ روز زنده نمی مانند. بوقلمون هایی که در سالن های غیر بهداشتی و متراکم نگهداری شوند بیشتر در معرض شپش و بیماری انگلی بوقلمون قرار دارند.

جلوگیری و درمان شپش بوقلمون

در پرورش بوقلمون ها تنها راه وارد شدن شپش ها به مزرعه، وارد شدن پرندگان، ابزار آلات و مواد آلوده از قبیل قفس های انتقال، کامیون ها، کیسه های دان و … است.

ممانعت از تماس بوقلمون ها با پرندگان وحشی و اهلی آلوده و از جمله بوقلمون ها جایگزین و مادر بهترین روش مقابله با آن است.

پرندگان و سالن ها را حداقل دو بار در ماه بررسی کنید. می توان با استفاده از یک حشره کش مناسب آنها را از بین برد. برخی از این محصولات حتی تخم شپش را نیز از بین می برند. لازم است در پرندگان و سالن های آنها اقداماتی برای کنترل شپش به عمل آید.

بیماری انگلی بوقلمون

شپش بوقلمون

جرب (یکی از انواع بیماری انگلی بوقلمون):

علایم جرب بوقلمون

جرب های مهم بوقلمون شامل جرب قرمز (جرب مرغی)، جرب طيور شمالی، جرب چیگرز، جرب پر، جرب فلس پا و جرب کیسه های هوایی که در شمار بیماری انگلی بوقلمون است. جرب ها به سرعت روی بدن میزبان تکثیر می شوند و مدت ها در محیط معمولی و بدون میزبان زنده می مانند.

جرب شمالی اغلب در بوقلمون های مرتعی دیده می شود و از جمله جرب های دائمی بوقلمون ها خیلی از کشورها از جمله ایالات متحده است. جرب ها را می توان در شب یا روز به راحتی بر روی بدن پرنده دید،

اگرچه دیدن آنها در شب راحت تر است. جرب مرغی و جرب شمالی هر دو خون خوار هستند و الودگی شدید بوقلمون به آنها موجب کم خونی، پریدگی رنگ ریش ها، ضعف، کاهش مصرف خوراک، کاهش مقاومت در برابر بیماری ها و گاه مرگ آنها می شود.

جرب مرغی، چیگرزها و جرب شمالی موجب صدمه به پوست شده و سلامت آن را به خطر می اندازند و کیفیت لاشه بوقلمون ها را به شدت ضعیف می کنند. جرب های نوع دیگر همان گونه که از نام شان بر می آید، خسارات مشخصی به بوقلمون ها وارد می کنند.

انتقال جرب بوقلمون

پرندگان وحشی و از جمله پرهای آزاد آنها، اسباب و تجهیزات آلوده و نیز بوقلمون های آلوده جایگزین مهمترین طرق انتقال بیماری هستند. لباس افراد بازدیدکننده از مناطق حاوی بوقلمون هایا دیگر پرندگان آلوده به جرب موجب آلودگی لباس آنها می شود.

برخی جرب ها تا ۳ الي ۴ هفته جدای از میزبان زنده می مانند و تا ۴ الی ۵ ماه به حالت خفته در می آیند. بنابراین آلودگی مجدد تنها در زمانی رخ می دهد که سالن ها به خوبی شستشو و ضدعفونی شوند و شکاف ها و ترک های در و دیوارها به خوبی عاری از جرب شوند. یکی از روش های مقابله با جرب، شعله افکنی در و دیوارها است.

پیشگیری و درمان جرب بوقلمون

در پرورش بوقلمون ها بازدید مرتب از بوقلمون ها کلید کنترل جرب ها است. مداوای جرب ها و ضدعفونی سالن ها با استفاده از حشره کش های مناسب و برای کنترل و ریشه کنی آلودگی جرب بكار می رود. بهترین روش مقابله با بیماری انگلی بوقلمون از جمله جرب ها، از بین بردن آنها در شکاف های محل مخفی شدن آنها است.

کنه بوقلمون:

علایم کنه بوقلمون

کنه بوقلمون که جزء بیماری انگلی بوقلمون هستند چهار خطر دارند:

الف- خطر از دست دادن خون در حیوان میزبان که موجب مرگ احتمالی آنها به ویژه در جوجه های تازه تولد می گردد.

ب- کاهش تولید به دلیل کم خونی

ج- خسارات پوستی که موجب کاهش کیفیت لاشه می گردد.

د- انتقال بیماری ها از قبیل اسپیروکت ها، تولارمی، وبای طیور علایم آلودگی به کنه ها شامل لاغری، ضعف، آهستگی رشد، کاهش تولید، ژولیدگی پرها، اشتهای اندک، اسهال و البته حضور خود کنه است.

انتقال کنه بوقلمون

مناطق پر علف محل مناسبی برای رشد کنه ها است. «کنه ماکیان  متناوبا از میزبان خود تغذیه می کند ولی اغلب شب هنگام به این عمل مبادرت می کند. کنه ها در مکان های سقف دار ساختمان ها و درون شکاف درخت ها تخم گذاری می کند.

حیات این نوع کنه ۷ تا ۸ هفته یا بیشتر به طول می انجامد و بالغین آن ممکن است تا حدود ۴ سال خون نخورند بنابراین تخليه موقتی سالن ها و اصطبل های محل پرورش روش مناسبی برای مقابله با کنه بوقلمون نیست.

پیشگیری و درمان کنه بوقلمون

برای پرورش بوقلمون ها باید مراتع در وضعیت خوبی نگه داشته شوند و اجازه بزرگ شدن علف ها به آنها داده نشود. شکاف ها و درزهای موجود در منطقه محل زندگی بوقلمون ها گرفته شود. از خوابیدن بوقلمون ها روی درختان جلوگیری به عمل آید. از داروهای مناسب به صورت اسیری یا پودر استفاده شود تا کنه ها بدن پرنده را رها کنند و بدن عاری از بیماری انگلی بوقلمون شود.

انگل خارجی

کنه بوقلمون

بیماری انگلی بوقلمون انگل های داخلی (کرم) بوقلمون:

 کرم پهن بوقلمون:

علایم کرم پهن بوقلمون

آلودگی به کرم های پهن که از جمه بیماری انگلی بوقلمون به شمار می آید تولید سیست های بزرگ و درخشانی بر روی پوست ناحیه شکم بوقلمون های جوان می کند. دیگر کرم های پهن (ترماتودها) ممکن است در دستگاه گوارش ایجاد مشکل کنند و از کلواک بوقلمون ها ترشحات شیری رنگی سرازیر شود که در موارد حاد منجر به التهاب روده می گردد.

بوقلمون های آلوده تخم هایی می گذارند که دارای پوسته نرمی است یا اساسا بدون پوسته می باشد.

انتقال کرم پهن بوقلمون

پرندگان ساکن مناطق نسبتا مرطوب (باطلاق ها و کنار رودها و …) در معرض میزبان های واسط (حلزون ها، نوزاد سنجاقک، تخم قورباغه و خود قورباغه) قرار می گیرند و چه بسا آب هایی را بنوشند که آلوده به کرم های پهن است.

جلوگیری و درمان کرم پهن بوقلمون

از منابع آب طبیعی استفاده نشود و از تماس بوقلمون ها با حیوانات میزبان جلوگیری گردد.

کرم گلو بوقلمون  :

علایم کرم گلو بوقلمون

کرم های قرمز و گرد که در نای بوقلمون ها به سر می برد و موجب القاء تنفس دهانی در آنها می گردند که اغلب همراه با صداهای خرخر است.

این کرم ها که از جمله بیماری انگلی بوقلمون به شمار می روند به سرعت رشد می کنند و نای را می بندند و در نتیجه بسته شدن راه نای خفگی (بخصوص در پرندگان جوان) بوجود می آید. پرنده آلوده گردن خود را می کشد، سرفه می کند و یا سر خود را تکان می دهد تا شاید کرم ها را از گلویش بیرون بریزد. پرنده میتلا، مصرف غذا را قطع می کند و به سرعت ضعیف می شود.

انتقال کرم گلو بوقلمون

کرم گلو بوقلمون اغلب در بوقلمون های جوان با پرندگانی دیده می شود که در مرتع به سر می برند و در معرض خاک آلوده به این گونه کرم ها قرار می گیرند و جزء بیماری انگلی بوقلمون به شمار می رود.

آلوده شدن به کرم گلو که جزء بیماری انگلی بوقلمون است زمانی رخ می دهد که پرنده به خوردن کرم های گلو، تخم های آنها و یا کرم های خاکی که تخم آنها را خورده اند، می پردازد و از طریق مدفوع آن را بیرون می دهند.

تخم کرم های گلو در روی زمین یا بستر پس از حدود ۸ تا ۱۴ روز از جنین خارج می شوند و در صورت خورده شدن توسط کرم های خاکی یا بوقلمون، حالت آلوده به دست می آورند. کرم گلو یا گرم گرد در درون بدن کرم خاکی از تخم بیرون می آید و در بافت های بدنی تبدیل به سیست می شود و در آنجا به مدت حدود 4.5 سال آلوده کننده می شوند (در حلزون ها تا یک سال).

پس از مصرف تخم ها توسط بوقلمون ها، در روده آنها از تخم خارج شده، به شش ها مهاجرت می کنند و سپس راه نای را در پیش می گیرند.

پیشگیری و درمان کرم گلو بوقلمون

ظروف غذا و آب را دور از خاک نگه دارید تا آلودگی آن به مواد خاک و کرم خاکی کمتر شود. مصرف کرم کش ها موجب کاهش آنها می گردد. شخم زدن خاک پس از فصل رشد آنها موجب از بین رفتن چرخه تولید کرم ها می گردد.

کرم گرد بوقلمون:

علایم کرم گرد بوقلمون

انگل های روده ای بسیاری از گونه های پرندگان و غیرپرندگان با علایمی از قبیل از دست دادن توش و توان بدنی، کاهش وزن، فرو افتادن بال ها، رنگ پریدگی و گاه اسهال، کاهش مصرف غذا و کاهش رشد مربوطه. جوجه های جوان مستعدتر هستند.

انتقال کرم گرد بوقلمون

تخم های این انگل توسط پرنده خورده شده و در پیش معده باز می شوند و به دیواره روده ها مهاجرت می کنند و به آن خسارت می زنند.

پیشگیری و درمان کرم گرد بوقلمون

کرم گرد که از جمله بیماری انگلی بوقلمون است در خاک تا حدود یک سال زنده باقی می ماند. کنترل آلودگی از طریق آیش مرتع و اقدامات بهداشتی دیگر انجام می شود. یکی از داروهای کرم کش مناسب را می توان برای مقابله به آن به غذای مصرفی بوقلمون ها وارد کرد.

بیماری های انگلی بوقلمون کرم کدو بوقلمون:

علایم کرم کدو بوقلمون

این کرم جزء بیماری انگلی بوقلمون محسوب می شود. کرم پهن یا کرم کدو موجب جذب مواد مغذی در مقطع روده جوجه ها می شود او از علایم آن می توان به بی حالی، پرهای خشک، کاهش راندمان غذایی و کاهش وزن اشاره کرد. قطعات کرم کدو ممکن است در فضولات پرندگان دیده شود.

انتقال کرم کدو بوقلمون

کرم کدو مختص میزبان عمل می کند. بوقلمون میزبان ۶ نوع از آنها است. هر یک از آنها یک میزبان واسط دیگر نیز دارد که کرم بخشی از زندگی خود را در آن سپری می کند. مورچه قهوه­ ای یکی از این میزبان های ثانویه است.

برخی گونه های ملخ نیز میزبان ثانویه برای گونه های دیگر کرم کدو هستند. کرم کدو به راحتی بین بوقلمون های اهلی و وحشی رد و بدل می شود و جزئی از بیماری انگلی بوقلمون محسوب می شود.

بوقلمون وحشی ممکن است منبع اساسی کرم کدو باشد. خوردن حیوانات میزبان همچون مورچه و ملخ موجب آلوده شدن بوقلمون های اهلی می شود.

پیشگیری و درمان کرم کدو بوقلمون

برای تعیین نوع کرم کدو باید میزبان ثانویه آن شناسایی شود. کنترل کرم کدو یک فرایند دو مرحله ای است. ابتدا باید میزبان های ثانویه از بین بروند و محل تکثیر آنها تخریب شود و در مرحله بعد پرنده آلوده به این کرم در معرض مداوا قرار می گیرند.

داروهای مقابله با کرم کدو در بازار وجود دارد. لازم است در زمان استفاده از آنها دستور مصرف و طول دوره مصرف آنها را رعایت کرد.

بیماری انگلی بوقلمون

انگل داخلی بوقلمون


 

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی

 

امتیاز شما به مقاله
[: 30 امتیاز از مجموع: 4.9]
برچسب‌ها:

نظرات کاربران

2:27:55 AM

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

  1. امیر گفت:

    ممنون از اطلاعات خوبتون موفق باشید

بررسی تخصصی بوقلمون

به کانال تلگرامی ما بپیوندید

جوین خروج