طاووس نام دو گونه از پرندگان است که جنس نر آن پرهای بسیار زیبایی به ویژه در ناحیه دم دارد. این دو گونه عبارت اند از طاووس هندی و طاووس سبز. طاووس هندی، بومی هند، پاکستان و سریلانکا است و پرنده ملی هند به شمار میرود. طاووس سبز که پرنده ای در معرض انقراض است بومی شرق میانمار تا جاوه است. در ادامه به ویژگی ظاهری و انواع این پرنده زیبا پرداخته می شود.
ویژگی ظاهری و انواع طاووس
طول قد آن به 30/2 متر می رسد. معمولاً پرهایش را برای زیبایی خود می گستراند تا در مقابل ماده خود که فاقد این گونه پرهاست، خودنمایی کند. این پرنده صدایی بلند دارد و از پرندگان دانه و میوه خوار است.
پارک «من تینگ» در شهر جینگ هونگ چین امروزه به یکی از بزرگترین مراکز پرورش این پرنده در قاره آسیا تبدیل شده است. انواع مختلفی از آن ها را می توان در این پارک مشاهده کرد.
آن ها را عموماً حیواناتی همه چیز خوار میدانند. آنها از قسمت های مختلف گیاهان، گلبرگ های گل ها، دانه های مختلف، حشرات و حتی خزندگان و دوزیستان هم تغذیه می کنند.
جنس نر آبی یا سبز، زیبایی خیره کننده ای دارد؛ پرهای آنها آمیخته ای از پرهای زیبای آبی و سبز است که با رنگ های دیگر آمیخته شده اند.
اکثر آن ها لانه های خود را روی زمین بنا می کنند. طاووس سبز و نوع آفریقایی آن تنها یک همسر دارند و در مراقبت از لانه و پرورش و تغذیه کودکان به پرنده ماده کمک می کنند.
نگهداری از این پرندگان چندان سخت نیست، به طوری که در مناطق سردسی می توان آنها را پرورش داد. بر خلاف طاووس های آبی، طاووس سبز مقاومت چندانی در مقابل سرما ندارد و باید آن را در مناطق گرمسیر پرورش داد.
جوجه های آن ها را می توان به راحتی پرورش داد، اما باید مراقب بود که در فصل های پاییز و زمستان برای آنها پناهگاه های مناسبی را فراهم آورد.
این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی
نظرات کاربران
2:27:55 AM