بیماری های قارچی ممکن است جزء رایج ترین بیماری های مشترک و مرتبط با جانوران خانگی باشد، اگرچه بیشتر آنها توسط درماتوفیت­ها ایجاد می شوند. در حالی که درماتوفیت­ها (عفونت قارچی) رایج ترین نوع بیماری های مشترک قارچی بوده که معمولاً خفیف و خود محدود شونده هستند؛ برخی بیماری­زاهای قارچی می توانند باعث مرگ و بیماری های جدی به ویژه در کسانی که دچار ضعف سیستم ایمنی هستند، گردد. خوشبختانه، این گونه موارد نادرند و خطر عمومی برای بیماری های قارچی کم است. گروه دیگری از بیماری­زاها که شایسته توجه هستند، قارچ­هایی هستند که هم جانوران و هم انسان­ها را از منابع محیط زیستی یکسان آلوده می سازند، اما خطر کمی داشته و یا هیچ خطری در انتقال درون گونه ای ندارند. در چنین شرایطی، جانوران خانگی در ابتلای انسان ها مؤثر هستند اما خطر کمی را برای انسان­ها دارند. در این مقاله به بررسی گونه های قارچ آسپرژیلوس و قارچ بلاستومیکوز می پردازیم.

گونه های آسپرژیلوس

گونه های قارچ آسپرژیلوس ، کپک­های شفافی هستند که در همه جای محیط زیست وجود دارند. آسپرژیلوس فومیگاتوس رایج ترین مورد همراه با عفونت است. این گونه های قارچی در مواد آلی رشد می کنند و کونیدیاهای (اسپورهای) خود را در هوا گسترده می نمایند.

انسان ها و جانوران از راه تنفسی درگیر می شوند و شاید صدها هاگ را روزانه تنفس می کنند. با وجود تماس گسترده، عفونت­ها نادر هستند و در انسان ها، معمولاً در کسانی که سرکوب ایمنی دارند، ایجاد می شود.

قارچ آسپرژیلوس می توانند عفونت­های غیر قابل تشخیص (در معاینات) تا بیماری­های حاد و کشنده تهاجمی که منجر به مرگ می شوند، را ایجاد نمایند. بیماری های تهاجمی کسانی که سیستم ایمنی سالمی دارند، بسیار نادر است اما آسپرژیلوس علت اصلی شروع بیماری و مرگ و میر در بیماران دارای ایمنی تضعیف شده می باشد. این مورد در دریافت کننده های پیوندی سلول­های بنیادی خون ساز و کسانی که بدخیمی های خونی دارند، رایج تر است، اما می تواند در گستره وسیعی از افراد دچار تضعیف سیستم ایمنی و یا بد حال ایجاد شود.

در جانوران، آسپرژیلوس های داخل بینی از شایع ترین نشانه های بالینی است که بیشتر در جانورانی با دستگاه ایمنی سالم ایجاد می شود. بیماری گسترده، نادر است اما گزارش شده است. در سگ­ها، ارتباط روشن و واضحی بین میزبان های دچار سیستم ایمنی ضعیف و عفونت گسترده وجود ندارد. در مقابل، بیشتر گربه های مبتلا به عفونت­های تضعیف کننده سیستم ایمنی مانند ویروس لوسمی گربه، پریتونیت عفونی گربه، پن لکوپنی یا درمان با گلوکوکورتیکوئید، می توانند در برخورد با این قارچ بیمار گردند.

انتقال آسپرژیلوس به انسان در نتیجه هم نشینی با جانوران گزارش نشده است. انسان­ها و جانوران ممکن است از منابع محیطی یکسانی آلوده شوند. در خصوص انتقال بیماری مشترک آسپرژیلوس (حتی به کسانی که دچار نقص سیستم ایمنی هستند)، نگرانی های کمی وجود دارد. با این وجود، باید افراد دچار سیستم ایمنی ضعیف اقدامات احتیاطی بیشتری را در هنگام تماس با جانوران دارای عفونت­های آسپرژیلوسی رعایت کنند. این موارد تا حدود زیادی شاملِ محدود کردن تماس های نزدیک با جانوران آلوده، توجه ویژه به بهداشت دست­ها، نخوابیدن جانوران خانگی آلوده در تخت­ها، دوری از تماس با ناحیه آلوده شده، پوشیده نگه داشتن ناحيه آلوده شده با پانسمان در زمان مورد نیاز و اجتناب از تماس با لوازمی که توانایی انتقال آلودگی را دارند (مانند پانسمان)، می باشد. باید در افرادی که دچار سیستم ایمنی ضعیف هستند، منابع احتمالی و پرخطر عفونت (مانند جانوران خانگی) مورد بررسی قرار گیرد. این کار به منظور کاهش خطر عفونت انسانی از منبع مشابهی که حیوان را آلوده نموده، صورت می گیرد.

قارچ آسپرژیلوس در سگ

قارچ بلاستومیکوز

قارچ بلاستومیکوز یک بیماری قارچی است که از بلاستومیزس درماتیتیدیس مخمر دوشکلی به وجود می آید. سگ­ها در این مورد بسیار حساس هستند اما این بیماری در دیگر گونه های خانگی نیز می تواند اتفاق بیفتد. این بیماری در می سی سی پی، میسوری، دره های رود اوهایو در ایالات متحده و کشورهای اقیانوس اطلس، نواحی مرکزی اونتاریو، کبک و مانیتوبای کانادا بیشتر شایع است. قارچ بلاستومیکوز همچنین در دیگر مناطق آمریکای شمالی و قسمت­هایی از اروپا، آسیا، آمریکای لاتین و آفریقا گزارش شده است. بلاستومیزس درماتیتیدیس در دو شکل وجود دارد: شکل مخمر و شکل کیک. این شکل مخمری است که باعث عفونت می­شود اما از راه تماس نزدیک یا ذرات معلق در هوا قابل انتقال نمی باشد. شکل کپک به شدت عفونت زا می­باشد و در دمای پیرامون و در محیط زیست وجود دارد. در حالی که تماس روزمره با جانوران آلوده هیچ خطری ندارد. انتقال بلاستومیکوز از حیوان به انسان ، بر اثر گازگرفتگی یک سگ گزارش شده است. انتقال آن همچنین در پی تلقیح بلاستومیزس در انگشت یک دامپزشک در اثر آسیب سوزن آلوده شده توسط یک سگ اتفاق افتاد. اجتناب از گازگرفتگی، درمان مناسب محل زخم ناشی از گازگرفتگی و حمل ایمنِ لوازم نوک تیز، اقدامات پیشگیرانة مهمی هستند. نقش اصلی سگ­ها در بیماری انسان­ها ممکن است به دلیل اهمیت آنها به عنوان ناقلین عفونت باشد.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی