وقتی مرغ ها به فضای باز بیرون دسترس داشته باشند امکان نگهداری آنها در سالن هایی که از نظر دمایی کنترل می شوند وجود ندارد. پس مرغها همیشه در دمای معمولی و طبیعی محل زندگی خود پرورش داده می شوند.در ادامه همین پست میتواند مطالب بیشتری درباره آشیانه و محل نگهداری مرغ ارگانیک دریافت کنید.

آشیانه

نیازهای انرژی این گونه پرندگان بیشتر است زیرا دارای فعالیت بیشتری بوده و همچنین در معرض هوای بیرون قرار دارند و در صورت سرد هوا بودن می بایست انرژیی که جهت گرم کردن بدن خود از دست داده اند را جبران کنند. حال اگر دمای محیط محل زندگی آنها گرم باشد، مصرف خوراک اختیاری آنها کاهش می یابد و ممکن است به سطحی برسد که حتی برای تأمین انرژی مورد نیاز برای تولید نسبتاً بالای آنها چه از لحاظ تولید گوشت و یا تخم کافی نباشد. در شرایط افزایش و یا کاهش دمای محیطی می بایست تغییراتی در جیره غذایی آنها اعمال گردد در غیر این صورت هم تولید مرغ ها و هم سلامتی و آسایش آنها در معرض خطر قرار می گیرد.

دمای بدن مرغ بالغ بین 6/40 تا 7/41 درجه سانتی گراد است. بنابراین آشیانه و محل نگهداری مرغ ارگانیک و منطقه آسایش دمایی برای آنها بین ۱۸ تا ۲۴ درجه سانتی گراد است. منطقه آسایش دمایی، محدوده ای دمای محیطی است که جوجه ها دمای بدن خود را بدون تغییر در متابولیسم بدن خود حفظ می کنند، یعنی: مرغ هایی که در شرایط کمتر از ۱۸ درجه سانتیگراد نگهداری می شوند لازم است برای حفظ دمای بدن خود غذای بیشتری مصرف کنند. زمانی که دمای محیط از ۲۴ درجه سانتیگراد بیشتر می شود، مصرف غذای مرغ ها کاهش یافته و افزایش وزن و تولید تخم آنها را کاهش می یابد. مرغ ها دارای غدد عرق نیستند تا از این طريقة خود را خنک کنند و از آنجا که خوردن غذا موجب افزایش دمای بدن می شود:

• مصرف خوراک در مواقع گرم سال کاهش می یابد .
• مرغ ها از دمای 4/29درجه سانتیگراد شروع به له له زدن می کنند .
• آب بیشتری می نوشند تا از هیدراسیون بدن خود جلوگیری کنند

پرندگان سنگین وزن به تنش گرمایی حساس تر هستند، زیرا سطح بیرونی بدن آنها نسبتاً کمتر است، در نتیجه از دست دادن دما به ازای هر واحد وزن بدن در آنها نسبتاً کمتر است. طی بررسی هاولیدر و روز در سال ۱۹۸۷ در مورد اثر طیف گسترده دمای بین 2/7 تا 8/37 درجه سانتیگراد محیط بر روی عملکرد جوجه­ های گوشتی دریافتند: در محدوده دمایی 2/7 تا 21 درجه سانتیگراد، به ازای هر یک درجه افزایش دمای محیط، سرعت رشد و مصرف غذای جوجه ها به اندازه 12/0 درصد کاهش می یابد.

همچنین به ازای هر درجه افزایش دمای محیط، کل چربی بدن و چربی بطنی جوجه ها به ترتیب به اندازه 8/0 و 6/1 درصد افزایش یافته که دلیل آن عمدتاً عدم تحرک جوجه ها در چنین شرایطی می باشد. جوجه ­های گوشتی که در معرض تنش گرمایی قرار می گیرند مجبور به ایجاد تنظیم در بیولوژیکی برای تحمل شرایط بحرانی زندگی خود هستند. در نتیجه تنش گرمایی، مصرف دان کاهش و مصرف آب افزایش می یابد . متعادل کردن جیره می تواند به کاهش تولید گرمای متابولیسمی و حفظ مصرف مواد مغذی کمک نماید، توجه به دریافت انرژی و متعادل کردن اسیدهای آمینه در شرایط تنش گرمایی، بسیار مهم است. فراهم نمودن تهویه کافی و تحریک پرندگان به مصرف بیشتر آب، ضروری است . به حداقل رساندن فعالیت پرنده در طول گرم­ترین ساعات روز، فشار گرمایی را کاهش می دهد. بیشتر تولید کنندگان ارگانیک، به ویژه در مناطق معتدل جهان، برای مقابله با تغییرات زمستانه دما تغییر خاصی در جیره های خود به وجود نمی آورند بلکه در روزهای سرد، مرغ ها دسترسی آزاد به غذا دارند تا برای حفظ متابولیسم بدنی خود غذای بیشتری مصرف کنند. در برخی از سیستم های پرورشی ارگانیک که در آنها مرغ ها با برنامه محدودیت غذایی نگهداری می شوند، ضروری است حد مجاز جیره روزانه افزایش یابد.

در اینگونه شرایط میزان علوفه بیشتری در اختیار مرغ ها قرار داده می شود. مصرف الياف بیشتر جیره موجب افزایش گرمای تخمیری غذا در روده مرغ ها شده و مرغ ها را گرم تر نگه می دارد. جانی در پرورش ارگانیک، تولید نهایی مد نظر باشد، تولید کنندگان ممکن است به تن نمایند، با توجه به اینکه مرغ ها در طول فصل سرد به محیط باز بیرون نیز دسترسی دارند. در چنین شرایطی می بایست غلظت پروتئین، اسیدهای آمینه و سایر مواد مغذی کم مصرف جیره را کاهش داده تا در صورت افزایش سطح مصرف غذا، مقدار ثابت و مشابهی از این مواد مغذی در روز در اختیار مرغ ها را بگیرد. به عنوان مثال اگر مصرف خوراک به میزان ۱۰ درصد افزایش پیدا کند، غلظت پروتئین، اسیدهای آمینه و مواد مغذی کم مصرف باید به میزان ۱۰ درصد کاهش یابد. راه حل دیگر این است که سطح انرژی جیره را نسبت به پروتئین و دیگر مواد مغذی افزایش دهیم. برای این منظور می توان از چربی ها استفاده کرد. به این ترتیب مقدار مصرف اسیدهای آمینه آنها در روز ثابت باقی مانده و تنها انرژی بیشتری مصرف می کنند.

نکته: در شرایط آب و هوایی گرم و مرطوب توصیه می شود: فرمول جیره دارای تراکم مواد مغذی بیشتر باشد، مواد خوراکی با قابلیت هضم اندک کاهش یا جایگزین و حتی حذف شوند، آب خنک به صورت آزاد و مداوم در اختیار طيور قرار داده شود و تغذیه مرغ ها در ساعات خنک روز انجام شود.

در پرورش طیور به روش ارگانیک فضای باز جهت تحرک آزاد پرندگان بخش مهمی از پرورش را شامل می­گردد. آشیانه و محل نگهداری مرغ ارگانیک به صورت منطقه فضای باز به طور عمده می تواند با پوشش های گیاهی از جمله چمن و یا منطقه دائمی مرتع و یا سایر انواع پوشش گیاهی باشد. برای گله کوچک راه حل این است که اغلب برخی از انواع آشیانه های نگهداری مرغ ها که قابل حمل هستند، می توان در فواصل منظم به مرتع نقل مکان کرد (کایسروک و سجلین سال ۱۹۹۶، باسلر و همکاران ۱۹۹۹). برای مزارع پرورش بزرگتر، می توان از بلوک مراتع استفاده نمود، به عنوان مثال تقسيم چراگاه به بخش های کوچکتر و تناوب بین آنها (چارپنتیر و ادلروس سال ۱۹۹۷ و 1999). به منظور تشویق مرغ به استفاده از کل فضای باز منطقه مهم است که با ارائه بوته و یا سایر انواع سرپناه اقدام شود، که این امر باعث می شود مرغ احساس خطر کمتر و آسایش بیشتری بنماید (ادن سال ۱۹۹۶، واچل فلت 1999)، پرندگان پرورش داده شده و نگهداری شده در سیستم فضای باز با قرار گرفتن در پناهگاه طبیعی مانند بوته و شرایط زندگی طبیعی تر دارای عکس العمل سریعتر و بهتر به شکارچیان نسبت به سایر پرندگان پرورش یافته در سیستم های بسته می باشند (باسلر و همکاران ۱۹۹۹). پوشش گیاهی و چرا در فضای باز برای سایر انواع مرغ الی هم مورد نیاز است. علاوه بر این، بوقلمون باید دسترسی به چوب مرغ نشینی داشته باشد، و اردک ها و غازها نیز می بایست دسترسی به آب حوضچه در طول فصل گرم داشته باشند.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت

[av_button label=’محصولات مجموعه پرورش ماکیان نیازی’ link=’page,1115′ link_target=’_blank’ size=’large’ position=’center’ label_display=” icon_select=’yes’ icon=’ue854′ font=’entypo-fontello’ color=’theme-color’ custom_bg=’#444444′ custom_font=’#ffffff’ av_uid=’av-4jddcd’ admin_preview_bg=”]