ویروس های آنفلوآنزای مرغی (آنفلوآنزای A)غالباً از اردک های اهلی در کشورهای مختلف جداسازی شده اند. تنها در گزارش از آنفلوآنزا تا سال ۱۹۸۶ وجود داردکه سبب بیماری در اردک ها در ایالات متحده آمریکا شده است انواع آنتی ژنیکی مختلف ویروس آنفلوآنزای A از اردک های بظاهر سالم و بچه اردک ها و یا از آب شنا کردن اردک ها جدا شده است. پنهان شدن در مدفوع در بچه اردک ها و آبهای آشامیدنی و آبهای مورد استفاده برای شنای اردک ها وسایل خوب و ایده آلی از انتقال بیماری در بسیاری از اردک ها در فارم های پرورش اردک بوده است که در آنها بچه اردک ها در خارج روی مراتع و همراه با آبزیان آزاد پرواز وحشی پرورش داده شده اند و مشخص شده که ویروس های آنفلوآنزای متفاوتی را در خود پنهان ساخته اند. در این پست بیماریهای آنفلوآنزای اردک ، هپاتیت ویروسی اردک ،و بیماری عفونی اردک ها را بررسی می کنیم.
آنفلوآنزای مرغی
علائم عادی بیماری در بچه اردک ها خارج شدن اشک از چشم، عطسه، ترشح از منخرين و سینوس های تحت حدقهای متورم است. ابتلاء بالا است اما مرگ و میر از کمتر از یک تا ۲۰٪ تغییر می کند. جراحات اساسی فقط در سینوس ها دیده میشوند بینی و سینوس تحت حدقهای متورم و محتوی موکوپورولان تا آکسودای پنیری است. مخاط سینوس هجوم آلدمی است. در موارد شدید کیسه های هوائی ممکن است ابری باشند. بهبودی سریع و غیر پیچیده است، مگر در معدودی از اردکهائی که ممکن است سینوس های متورم با مواد پنیری مقاوم و رشد متوقف شده داشته باشند.
تلاش ها برای تولید بیماری بالینی در بچه اردک ها با سوشهای ویروس ناموفق بوده است. حتی سوش خیلی ويرولان (H5N2) که اخیرا سبب ۸۰٪ مرگ و میر در مرغها در پنسیلوانیا در آمریکا شده است هیچگونه بیماری بالینی در اردکهای WHITE PEKIN تولید نکرده است. تشخیص به وسیله جداسازی ویروس و مشخص کردن آن صورت می گیرد. هیچگونه درمان شناخته شده ای از برای این بیماری وجود ندارد و هیچ گونه واکسنی برای ایمن سازی در دسترس نمی باشد.
هپاتیت ویروسی اردک (DVH)
این بیماری به عنوان رفرانس اختصاصی برای واکسیناسیون مطرح می باشد. هرگاه اردک ها بنحو غير مطلوب و غیر کافی حفاظت و حمایت شوند ممکن است در برابر بیماری تسلیم شوند. معمولاً در هفته اول زندگی این بیماری حادث می شود اما حتمالاً تا سن ۳ هفتگی ممکن است وقوع بیماری صورت گیرد. این عفونت حاد به خونریزی های زیاد در ماده کبدی می انجامد. به عبارت دیگر پرندگانی که در وضعیت خوب دیگری را نشان میدهند. مقادير مرگ و میر ممکن است بالا و یا خیلی بالا باشد. DVHبعضی اوقات ممکن است در سنین بیش از 3 هفته اتفاق بیفتد. در یک چنین وضعیت هائی بیماری معمولاً به وسیله عفونت های باکتریائی ثانویه پیچیدگی پیدا می کنند.
پیشگیری از DVH به وسیله واکسیناسیون انجام می شود، اما در روبرو شدن با این بیماری ایمنیت پاسیو را میتوان به وسیله تزریق جوجه اردک ها با سرم جمع آوری شده از پرندگان بهبودی یافته واگذار نمود. این سرم محتوی آنتی بادیهائی برای ویروس خواهد بود. یک بررسی بهتر برای پیشگیری به وسیله حفظ مجتمع های پرورش اردک در وضعیت بیماری از ویروس است. حفاظت خوب محل، استانداردهای بهداشت خوب و جمعیتهای یک سن تماماً در پیشگیری از آلودگی نافع و کمک کننده هستند.
عفونت ASTROVIRUS
از دیگر این عارضه به عنوان عامل مرگ و میر در بچه اردکهای جوان توصیف شده است.
زمانی این بیماری به عنوان سوش و دریافت DVH قلمداد می شد. این بیماری به خصوص دیده می شود که سبب مرگ و میر همراه با جراحات کلیه چرب می گردد. این بیماری غالباً به یک جابه جائی جوجه اردک مربوط می شود. غالباً چند روز قبل از نقل و انتقال جوجه اردکها از امکانات تفریخ به محل های پرورش حادث میشود.
عادت دادن صحیح به آب و هوا و انجام صحیح کار نقل و انتقال کمک زیادی به کاهش ضایعات می تواند باشد.
عفونت حاصله از PASTEURELLA ANATIPESTIFER
این عارضه یک بیماری سپتیسمیک حاصله از میکرب PASTEURELLAAN ATIPESTIFER است به عبارت دیگر MORAXELLA ANATIPESTIFER خوانده می شود.
بسیاری از سروتیپهای ارگانیسم یافت می شوند اما تعدادی از آنها بیماری شدید به همراه می آورند.
بروز بیماری ارتباط نزدیکی با دامپروری و مدیریت دارد. هرگاه همه گیری ها به وقوع بپیوندند آزمایش جزئیات تمام فاکتورهای درگیر پرورش اردک ها بایستی مورد بررسی قرار گیرند. توجه خاص بایستی در درجه حرارت و تهویه تدارک دیده شده معطوف گردد. تهویه خوب در ۲۴ ساعت هر روز بایستی مدنظر قرار گیرد اما از کوران بایستی اجتناب شود. دقت در متعادل کردن محيطها وقتی پرندگان جابه جا می شوند اهمیت زیادی در کنترل بیماری دارد چون در غیر این صورت اردک ها در استرس قرار میگیرند. واکسن های کشته برای بیماری پاستورلوز اردک ها ساخته شده و با موفقیت های مورد استفاده قرار گرفته اند. این واکسن ها برای پیشگیری است و کار دیگری از برای این بیماری نیست.
وقتی همه گیری های بیماری به وقوع می پیوندد. درمان با استفاده از داروی ضد میکربی مناسب می تواند با ارزش باشد. بهترین نتایج وقتی بدست می آیند که عوامل ضدمیکربی به وسیله تزریق مورد استفاده قرار گرفته باشند. استرپتومایسین توأم با دیهیدرواسترپتومایسین مفید است همانگونه که پنی سیلین یا پنی سیلین سنتتیک مؤثر است.
PASTEURELLA MULTOCIDA
بیماری حاصله از این میکرب قبلاً با توجه خاص به اردکهای مادر بالغ ذکر شده است. عارضه در اردک های مادر در حال رشد جوان حادث می شود. درمان مشابه درمان عفونت حاصله ازP . ANATIPESTIFER است.
ESCHERICHIA. COLI
از دیگر بیماری عفونی اردک ESCHERICHIA. COLI اردک این میکرب سبب بیماری سپتیسمیک می شود که در بسیاری موارد مشابه بیماری حاصله از P . ANATIPESTIFERاست. پیشگیری و درمان مشابه آن است اگرچه پنی سیلین در درمان این عارضه مؤثر نیست.
CHLAMYDIOSIS (ORNITHOSIS)
از دیگر بیماری عفونی اردک CHLAMYDIOSIS است .این بیماری ممکن است در اردکها یافت شود اما معمولاً علت اولیه برای سبب شدن بیماری در انسان است. در این رابطه می توان گفت که یک بیماری مشترک (ZOONOSIS)مهمی می باشد.
نظرات کاربران
2:27:55 AM