از دورانی که انسان برای نخستین بار به امر پرورش گوسفند مشغول شد، نیازهای غذائی گوسفند را از مراتع طبیعی برآورده ساخت. اینک نیز پرورش گوسفند با استفاده از مراتع طبیعی و به روش سنتی در بیشتر مناطق معمول و رایج است. البته باید یادآور ساخت که پرورش گوسفند به روش سنتی و با بهره گیری از مراتع طبیعی، گاهی در بعضی شرائط، بواسطه عدم تکافوی علف مرتع برای تغذیه حیوان و یا مشکلات مربوط به ییلاق و قشلاق و نیز کمبود نیروی انسانی ورزیده و خبره با مسائل و مشکلاتی روبرو و مواجه است. اما بهرحال تا هنگامی که مراتع طبیعی موجود است، پرورش گوسفند به روش سنتی و به طریق آزاد، عملی ترین و مقرون بصرفه ترین روش ها می باشد. از سویی دیگر، گوسفند به شرائط زیر سقف یا پرورش به روش بسته نیز بخوبی عادت کرده است و از بسیاری از نژادهای گوسفند با رعایت اصول تغذیه و نگهداری صحیح ، فرآورده های مطلوب و قابل ملاحظه ای را می توان بدست آورد. در این گونه موارد، به نکات اساسی تغذیه باید بطور دقیق توجه نمود و در غیر اینصورت، بخاطر حساسیت بسیار زیاد گوسفند، کوچکترین انحراف در امر پرورش و تغذيه، ممکن است سبب ایجاد خسارت و عدم موفقیت در امر پرورش گوسفند گردد. دراین پست به بررسی احتياجات غذائی گوسفندان می پردازیم.

احتياجات و انواع جیره های غذائی گوسفند

احتياجات غذائی:

گوسفند هم از نظر نگهداری و هم از لحاظ تولید به غذا احتیاج دارد.

حداقل انرژی و عوامل مغذی لازم برای نگهداری حیوان در حال سلامت و بدون کاهش یا افزایش وزن (در شرایطی که حیوان در حال استراحت باشد، رشد نکند، پروار و چاق نشود، آبستن نباشد و هیچ نوع فرآورده­ای تولید نکند) را احتیاج نگهداری می نامند و به مقدار غذائی که این احتیاج را تأمین می سازد جیره نگهداری می گویند.

معمولاً بطور متوسط، نیمی از غذای مصرفی روزانه حیوان به منظور تأمين احتیاج نگهداری صرف می­شود و به همین جهت، آگاهی از میزان احتیاج نگهداری از نظر تأمین سلامت و تولید اقتصادی گوسفند حائز اهمیت است. بعنوان مثال، گوسفندانی را که به منظور پرواری، نگهداری می­شوند در اوقاتی از سال که علوفه کم و یا قیمت غذاهای مختلف زیاد است، می توان آنها را فقط در حد احتياج نگهداری، تغذیه کرد و در مواقعی که علوفه زیاد و قیمت ها پائین است، مقدار بیشتری غذا (زیادتر از حد نگهداری) برای تولید گوشت به آنها داد. تغذیه صحیح و کافی میش از لحاظ کیفی و کمی در نحوه فعالیت دستگاه تولید مثل و رشد جنین نیز نقش اساسی دارد و به علاوه، موجب ذخیره عوامل مغذی در بدن می­شود که بعداً احتياجات حیوان را در دوره شیردهی تأمین و برآورده می سازد. به همین جهت در تهیه جیره های غذائی برای میش های آبستن در نیمه دوم آبستنی علاوه برتأمین احتیاج نگهداری، مقداری عوامل مغذی نیز برای تأمین احتیاج آبستنی در نظر گرفته می­شود. مقدار غذائی را که احتیاج نگهداری و آبستنی میش را تأمین می سازد بنام جیره نگهداری و آبستنی می خوانند.

گوسفند برای تولید فرآورده های مختلف مانند شیر و پشم به مقداری غذا علاوه براحتیاج نگهداری نیز نیاز دارد و این مقدار غذا را بنام جیره تولید می شناسند. عدم وجود پروتئین و یا انرژی به مقدار کافی در جیره غذایی میش باعث کاهش تولید شیر می­شود. ويتامين A موجود در شیر برای تأمین سلامت و رشد بره و نیز ویتامینD شیر برای تأمین متابولیسم صحيح کلسیم و فسفر در بره لازم است. به همین جهت این دو ویتامین را نیز در جیره غذایی میش های شیرده بايد بمقدار کافی تأمین نمود. برای تهیه جیره های متعادل، نخستین وسیله ای که مورد نیاز است،جدول احتياجات می باشد که با استفاده از آن بتوان میزان احتیاجات غذائی گوسفند را در شرائط مختلف فیزیولوژیک بدست آورد.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی