یکی از اولین سؤالات بعد از بدنیا آمدن گوساله ها این است که آیا باید گوساله را از مادر جدا نمود یا اجازه دهیم که مادر از گوساله مراقبت کند. به عقیده بسیاری از محققین باید گوساله را از مادر جدا نمود؛ چرا که اگر این کار انجام نشود در بسیاری از آزمایشات تأئید شده، مرگ و میر گوساله ها و بیماری­ها افزایش چشمگیری پیدا می کند که دلیل این موضوع را به مصرف آغوز نسبت می دهند. اهمیت آغوز در پرورش گوساله و اهمیت زمان مصرف آن موضوعی است که همه پرورش دهندگان گوساله به آن واقف هستند. با جدا کردن گوساله و تغذیة آغوز طی ۲۴ ساعت اول زندگی میتوان ایمنی گوساله را تضمین کرد. دراین پست به بررسی این سوال و مقدار آغوز مورد نیاز گوساله می پردازیم.

آیا باید گوساله را از مادر جدا نمود ؟

یکی از شرایط انتقال ایمنی از طریق آغوز به گوساله ها، مصرف مقدار کافی آن است. در اکثر موارد گوساله ها مقدار کافی اغوز را برای انتقال ایمونوگلوبولین به بدنشان مصرف می کنند ولی اگر گوساله را از مادرش جدا نکنیم معمولاً مقدار کافی را دریافت نمی کند. در مطالعات مختلف عنوان شده اگر گوساله را جدا نکنیم مصرف آغوز ۲۵ تا ۴۰ درصد مقداری خواهد بود که باید گوساله دریافت کند و این برای گوساله ها خطرساز خواهد بود. دلیل دیگر جداسازی مادر از گوساله این است که آغوز باید اندکی بعد از زایمان به مصرف برسد. چرا باید آغوز زود مصرف شود؟ راندمان جذب ایمونوگلوبولین در طی ۲۴ ساعت اولی زندگی گوساله کاهش می یابد و چند ساعت اول زندگی برای مصرف آغوز بسیار حائز اهمیت است. تأخیر در مصرف آغوز نه تنها باعث افت راندمان جذب آن خواهد شد بلکه ممکن است قبل از دریافت آغوز کلنی های باکتریایی جذب و وارد بدن شوند. بسیاری از گوساله ها خصوصاً گوساله های بزرگ که با سخت زایی به دنیا آمده اند باید سریعاً بعد از تولد آغوز مصرف کنند و تأخیر در این مورد جایز نیست. همچنین گوساله به طور غریزی به دنبال پستان مادر می گردد تا از آن شیر بنوشد و در صورتی که حیوان بعد از زایمان توانایی ایستادن نداشته باشد گوساله تازه متولد شده زمین را لیس می­زند و محیط آلوده باعث بیماری و شاید مرگ گوساله شود.

بنابراین، پاسخ به این سوال که آیا باید گوساله را از مادر جدا نمود ؟ بله باید گوساله را از بدو تولد از مادر جدا کرد تا هم مقدار کافی آغوز مصرف کنند و هم در زمان مناسب این ماده حیاتی در اختیار گوساله تازه متولد شده قرار بگیرد.

چه مقدار آغوز کافی است؟

این موضوع که چه مقدار آغوز باید تغذیه شود بسیار حائز اهمیت است (هم برای یک گاودار و هم در مورد یک گوساله نوزاد). بزرگترین خطر در زمانی اتفاق می افتد که گوساله مقدار بسیار کمی آغوز دریافت کند که در معرض ابتلا به بیماری ها قرار گرفته و یا منجر به مرگ گوساله می شود. آنچه از قدیم مرسوم بوده این است که تقریباً ۲ لیتر آغوز بلافاصله بعد از تولد و ۱۲ ساعت بعد به همین مقدار به گوساله خورانیده شود. آیا این توصیه هنوز هم کاربردی دارد؟ تغذیه بیش از حد آغوز مشکلی ایجاد نمی کند مگر اینکه این مقدار در یک زمان خورانیده شود. پس اطلاع از مقدار زیاد و مشکل ساز و یا مقدار ناکافی و کم آن ضروری است. متأسفانه، پاسخ این سؤال آنطور که به نظر می رسد ساده نیست. مقدار آغوز مصرفی در واقع بستگی به عوامل متعددی دارد مثل محتوی آنتی بادی موجود (یا ایمونوگلبولين­ها) در آغوز، وزن گوساله، سن گوساله در زمان اولین مصرف (به ساعت!) و همچنین برخی عوامل ناشناخته دیگر.

برای محاسبه میزان ایمونوگلبولين G که مورد نیاز گوساله هاست و عوامل زیادی در آن دخالت دارد، می­توان از جدول (1) استفاده نمود.

هدف تأمین حداقل ده گرم ایمنوگلوبولین G در هر لیتر سرم گوساله است. حجم پلاسمای خون گوساله در ۲۴ ساعت اول تقریباً ۹ درصد وزن بدن است. برای تأمین ۱۰ گرم / لیتر، یک گوساله ۴۰ کیلوگرمی باید ۳۶ گرم ایمونوگلبولين G از آغوز دریافت کند. همچنین ایمونوگلوبولین G با راندمان ۱۰۰ درصد جذب نخواهد شد. تحقیقات نشان داده است راندمان جذب نزدیک به ۳۵ درصد است؛ بنابراین برای رسیدن به ۱۰ گرم/لیتر، گوساله باید ۱۰۳ گرم ایمونوگلوبولین  در ۲۴ ساعت مصرف کند. اگر بخواهیم یک حاشية اطمینان در این براورد داشته باشیم (تأمين ج گرم اليتر)، گوساله باید ۱۵۴ گرم ایمونوگلوبولین مصرف کند.

جدول ۱- تخمین نیاز آغوز یک گوسالة ۴۰ کیلوگرمی برای تامین حداقل ایمونوگلبولين G با غلظت 10 گرم/ لیتر در ۲۴ ساعت اول بعد از تولد

راندمان جذب ایمونوگلوبولین مؤلفه مهمی در معادلة مصرف ایمونوگلوبولین می باشد. این راندمان ثابت نیست، اما تغییرات (کاهش) آن بستگی به عوامل متعددی دارد که مهم ترین عامل سن گوساله در زمان اولین مصرف است. راندمان جذب ایمونوگلوبولین بلافاصله بعد از تولد در بالاترین حد است و بعد از ۲۴ ساعت به صفر نزدیک می شود. پس از آن، مقدار کمی از ایمونوگلوبولین مصرفی جذب گردش خون می شود. به دلیل کاهش راندمان جذب ایمونوگلوبولین­ها با افزایش سن، بسیار مهم است که آغوز (یا جایگزین های آن) در حد امکان به سرعت بعد از تولد تغذیه شود.

تحقیقات انجام شده در این زمینه دامنه بسیار وسیعی را برای راندمان جذب پیشنهاد نموده اند که از مقدار ۶۵ درصد تا ۲۵ درصد گزارش شده است. بسیاری از تخمین ها در دامنه ۳۰ تا ۴۰ درصد ذکر شده اند.

تا آن یادی (ایمونوگلوبولین یا Ig) در آغوز مهمترین عامل در تصمیم گیری برای مقدار تغذیه آغوز است. در حقیقت، تلاش برای تغذیه ایمونوگلوبولین­هاست و مصرف آغوز هدف نیست، بنابراین اگر مقدار غلظت ایمونوگلوبولین­ها در آغوز کم باشد، مقدار بیشتری آغوز باید تغذیه شود. به عبارت دیگر، تغذیه مقدار کافی آغوز با کیفیت (غنی از ایمونوگلوبولین) مهم است چرا که حاوی انرژی، پروتئین، ویتامین ها و مواد معدنی است که برای سلامت گوساله ضروری است.

در مجموع، میزان آغوز مصرفی یک فرض است (معمولاً فرض می شود که ۲ لیتر آغوز در 2 بار تغذیه کافی خواهد بود). اما در بسیاری از موارد با این مقدار آغوز، آنتی بادی کافی برای گوساله فراهم نخواهد شد. استفاده از کلسترومتر می تواند در این زمینه مفید باشد، هر چند اشکالاتی به آن وارد است.

بنابراین توصیه می شود که ۴ لیتر آغوز به گوساله های هلشتاین خورانیده شود. اگر نیاز بود ان لوله های مری و تغذيه اجباری استفاده شود. با مصرف مقادیر زیاد در اولین مرتبه تغذیه، می توان حداکثر جذب آنتی بادی را پیش بینی کرد. هر چند، گوساله های جرسی و گوساله های کوچک جثه هلشتاین باید مقدار کمتری بخورند. نظریه دیگر در این مورد توجه به مقدار آغوز تولیدی است. محققین دانشگاه واشنگتن گزارش نمودند که وقتی یک گاو بیش از 1/8 کیلوگرم آغوز تولید می کند، این آغوز حاوی ایمونوگلوبولین کمتری نسبت به مقدار مورد نیاز آن برای ایجاد ایمنی غیر فعال در بدن گوساله است.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی