دارکوب (شکل ظاهری،زیستگاه و انواه آن)

ظاهراً این گروه از پرندگان با توکان ها تفاوت دارند، اما جزو خانواده های نزدیک به هم می باشند. هر دوی این پرندگان دارای پاهایی هستند که در چنگال به سمت جلو و دو چنگال به سمت عقب دارند. وقتی پرواز می کنند بال هایشان را به سرعت به هم می زنند و در نتیجه در هنگام حرکت در هوا بالا و پایین می شوند.در ادامه توضیحات مختصری درباره انواع دارکوب ها ارائه می گردد.

دار کوب

بیش از ۲۰۰ گونه دارکوب در جهان وجود دارد. دارکوب ها تقریباً در هر جا که درخت باشد، دیده می شوند. دارکوب ها منقارهای نیرومندی دارند که برای سوراخ کردن پوست درختان و جستجوی حشرات از آن استفاده می کنند. آنها طعمه های خود را به وسیله زبان بلند – که نوک چسبناکی دارد- از مخفیگاهشان بیرون می کشند.انواع دارکوب ها عبارتند از: دارکوب کوچک، دارکوب جیلا، دارکوب سبز، دارکوب بلوطی، دارکوب خال دار بزرگ، دارکوب سر سرخ، دارکوب سیاه.

دارکوب جيلا

دارکوب جیلا که بیش از ۱۲ گونه مختلف دارکوب ها را شامل می شود، در غرب آمریکا زندگی می کنند. برخلاف انواع دیگر دارکوب ها، این پرنده در مناطق خیلی خشک زندگی می کند و لانه خود را به جای آنکه در تنه درختان بسازد، در بدنه کاکتوس ها درست می کند. تعداد زیادی از پرندگان دیگر، مثل جغد، از لانه هایی که دارکوب جیلا از خود به جا گذاشته اند، استفاده می کنند.

دارکوب سبز

دارکوب سبز یکی از پرندگان خانواده دارکوب ها است. این دارکوب اروپایی – آسیایی، بر خلاف بسیاری از دارکوبها، بیشتر وقت خود را روی زمین می گذراند. او از حشرات تغذیه می کند و در شکار مورچه به وسیله زبان خیلی بلندش متخصص است. او زبان خود را در زمانی که به آن احتیاج ندارد در داخل جمجمه اش پیچانده و جمع می کند؛ اما وقتی زبانش را بیرون می آورد و دراز می کند، طول زبانش چهار برابر طول بدنش می شود.

دارکوب

دارکوب بلوطی

دارکوب بلوطی گونه ای از دارکوب هاست. این دارکوب کوچک به دليل روش خاصی که برای انبار کردن غذا دارد معروف است. او هر چیز چوبی از قبیل درخت، ساختمان ها یا تیرها را سوراخ را با بلوط پر می کند. دارکوبهای بلوطی در گروه های اجتماعی کوچک تا ۱۶ پرنده زندگی می کنند. هر گروه، از نواحی اطراف محل انبار غذایش در مقابل گروه های دیگر دفاع می کند.