بیماری آبله یکی از قدیمی ترین بیماری های ویروسی شناخته شده طیور است که عامل بیماری نوعی پاکس ویروس (Pox Virus)می باشد و باعث ایجاد ضایعاتی در ناحیه تاج و ریش و اطراف منقار و بعضی مواقع ضایعات در قسمت های دهانی نظیر مری و نای می شود. در ادامه به علایم بیماری آبله مرغ بومی یا بیماری آبله مرغ محلی و راهای پیشگیری می پردازیم.
آبله طیور (Fowl Pox)
اگر چه بروز بیماری آبله مرغ بومی یا بیماری آبله مرغ محلی با تلفات زیاد همراه نیست اما ایجاد ضایعات دهانی روی مصرف خوراک و در نتیجه روی تولید تخم مرغ تأثیر منفی خواهد داشت. در صورت وجود سابقه بیماری در منطقه بهتر است واکسیناسیون علیه این بیماری را در سن ۸-۹هفتگی در نیمچه های پرورشی صورت گیرد، واکسیناسیون علیه بیماری با کمک واکسن های زنده تخفيف حدت یافته صورت می گیرد.
واکسن های موجود در بازار در ویالهای ۱۰۰۰ و ۲۰۰۰ دزی موجود است که باید در دمای ۸-۴ درجه سانتیگراد و دور از نور حمل و نگهداری شود. در این شرایط واکسن تا ۱۴ ماه پس از تاریخ تولید قابل مصرف است. برای آماده سازی واکسن هر ۱۰۰۰ دز واکسن را در ۱۰ میلی لیتر آب مقطر استریل، حاوی ۲۰درصد گلیسیرین کاملاً حل کرده و عمل تزریق واکسن با کمک یک سوزن دو شاخه شیاردار صورت می گیرد. بطوری که سوزن دو شاخه درون محلول واکسن فرو برده و در قسمت نسوج بال (ناحیه فاقد رگهای خونی) فرو برده می شود. متورم و قرمز شدن ناحیه تزریق واکسن بعد از یک هفته از واکسیناسیون، نشان دهنده کسب ایمنی توسط پرنده است و در صورتی که عمده جمعیت گله این نشانه را بروز دادند دیگر نیازی به تکرار واکسیناسیون نیست.
این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی
درمان؟
سلام
پرنده بیمار به سختی درمان میشه،میتونی از اسیکلویر انسانی استفاده کنین و واکسیناسون