برونشیت عقونی و بیماری لارینکوتراکئیت یکی از بیماری های مهم و مسری دربین پرندگان می باشد. در ادامه به بررسی بیماری برونشیت عفونی کبک و بیماری لارینکوتراکئیت  می پردازیم و علائم و راههای شیوع و همچنین درمان ان ها را بررسی می کنیم.

برونشیت عفونی :

دوره این بیماری بین ۱۷ تا ۳۶ روز می باشد دوره بیماری نیز بین ده تا چهارده روز می باید این بیماری، نوعی بیماری حاد ویروسی است که دستگاه تنفس طیور را مورد حمله قرار می دهد. این بیماری فقط در مرغها دیده می شود و تمامی مرغها مستعد این بیماری می باشند مگر آنکه قبل از مواجه شدن با بیماری واکسینه شده باشند.

پرندگانی که به این بیماری مبتلا شده و سپس بهبود یافته اند، برای ماه های طولانی در برابر این بیماری مصون خواهند بود بر اساس تحقیقات صورت گرفته این بیماری، مسری ترین بیماری شناخته شده طیور می باشد. این بیماری به روشهای مختلفی در مزرعه اشاعه میابد برخی از این روشها عبارتند از هوا، بسته های غذا، لاشه پرندگان مرده بر اثر بیماری، پرورش طیور در مکانهای آلوده شده به ویروس این بیماری و حمل ویروس این بیماری توسط جوندگان.

پرندگانی که از لحاظ کلینیکی بهبود یافته اند، برای هفته های متعدد ویروس را از طریق مدفوع خود دفع می­کنند بایستی توجه داشت که نشانه های کلینیکی این بیماری ناگهان بروز می کنند اما شدت و سرعت بروز نشانه های کلینیکی به برخی از عوامل مانند سن تمام سلامت عمومی گله و وضعیت ایمنی گله بستگی دارد. برخی از نشانه­های اینبیماری عبارتند از کاهش مصرف آب و غذا، ترس پرندگان، وجود چرکهای آبکی در چشمها و بینی پرنده سختی تنفس در پرندگان جوان، شنیدن صدای نفس نفس زدن مرغها در سالن و کاهش تولید تخم مرغ به نصف در این بیماری هیچگونه ضایعه عصبی، شبیه آنچه که در بیماری نیوکاسل می بینیم نخواهیم داشت. بایستی توجه داشت که ضایعات این بیماری بیشتر در دستگاه تنفسی طیور بروز می کند. از نکات دیگری که بایستی به آن توجه کرد این که جنین های آلوده به این ویروس در دوران جنینی و قبل از تفریج، خواهند مرد. ضایعات اولیه در پرندگان جوان، التهاب چشم ها است که پس از گذشت مدت زمان کوتاهی با ترشح چرک از چشمها و بخصوص بینی شدت می یابد و در نهایت نیز ترشحات موجود در نای پرنده افزایش میابد.

این بیماری هیچگونه درمان مشخصی ندارد استفاده از آنتی بیوتیکها در این بیماری، ممکن است که بمدت سه تا پنج روز در نبرد ثانویه بر علیه باکتریها به پرنده کمک نماید. مدیریت بهداشتی صحیح و مناسب می تواند از بروز این بیماری جلوگیری نماید.

 بیماری لارینکوتراکئیت:

دوره کمون این بیماری بین دو تا دوازه روز می باشد. دوره بیماری نیز بین هفت تا چهارده روز می باشد این بیماری نیز، نوعی بیماری ویروسی مسری است که بیشتر در قرقاول ها و مرغها دیده می شود. مشخصه بسیار مهم این بیماری آن است که پرنده در نای خود احساس ناراحتی می کند و در نای پرنده خونریزی مشاهده می­شود. در ابتلا به این بیماری، پرندگان با سن چهارده هفته و یا بیشتر مستعدتر از پرندگان جوان می باشند. در واقع، بیشترین میزان شیوع این بیماری در پرندگان پیر روی می دهد. مرغهای بهبود یافته از این بیماری تا مدت­ها ناقل بیماری باقی خواهند ماند. بنابراین، مزارع پرورش طیور تا مدتها پس از بروز این بیماری آلوده باقی خواهند ماند. انتقال این بیماری از یک پرنده به پرنده دیگر بطور مستقیم می باشد. ارتباط پرنده با لاشه پرندگان مرده بر اثر این بیماری و یا بافتهای آلوده به ویروس این بیماری می تواند راه دیگر انتقال این بیماری به پرندگان سالم باشد.

واکسیناسیون نامناسب نیز می تواند ازعوامل خطرزا در زمینه ابتلای طیور به این بیماری باشد. ویروس این بیماری می تواند از طریق کفش، لباس و یا لاستیک خودروها به مزرعه راه یابد مرغهای بهبود یافته از این بیماری نیز تا ۲۴ ماه ناقل باقی خواهند ماند. نشانه های کلینیکی اولیه این بیماری شامل چشمان پر از آب، ساکت بودن پرنده (بدلیل آنکه نفس کشیدن برای پرنده سخت می باشد) سوتکشیدنپرندهمیباشد و پرنده سر خود را برای بیرون دادن ترشحات از بینی خود تکانهای شدیدی میدهد. از نای پرنده بیمار، خون آمیخته با سرم لخته شده ترشح می شود. تولید تخم مرغ شدیداً افت می کند. ضایعات این بیماری، اغلب در دستگاه تنفسی بروز می کند و در این بیماری نیز هیچ گونه نشانه عصبی را نخواهیم داشت. در این بیماری خونریزی در نای از نخستین نشانه هایی می باشد که با توجه به آن تا حدودی می توان به بروز این بیماری در گله شک کرد.

درمان این بیماری بسیار سخت است بنابراین رعایت برخی از نکات قبل از شیوع این بیماری در گله پیشنهاد می گردد برخی از این نکات عبارتند از ایجاد شرایط قرنطینه مناسب در مزرعه، مراقبت و حفاظت شدید از مزرعه، داشتن پرسنل جداگانه برای بررسی وضعیت پرندگان بیمار موجود در گله ها، مدیریت واکسیناسیون و همچنین استفاده از آنتی بیوتیک در گله های بیمار، پیشنهاد می گردد که انجام عمل واکسیناسیون را در گله های طیور تا رسیدن گله به سن شش هفتگی به تأخیر انداخت.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی