مرغ عشق های استرالیایی در خلال دوره بی آبی در موطن خود، به نقاطی می روند که اخیراً در آن نقاط بارندگی صورت گرفته یا هوا بارانی است و در این نقاط پر آب و خنک، تغییر اساسی در زندگی آنها پدید می ­آید و به زودی گیاهان علوفه ای رشد می­کنند به بذر می نشینند و مقدار زیادی بذرهای نیمه رسیده برای تغذیه آنها فراهم خواهد شد , تولیدمثل مرغ عشق شروع می شود و پیش بینی می کنند که در چنان شرایط، با جفتگیری و تولید مثل می توانند جوجه های خود را بزرگ کنند. لذا به محض ورود به نقاط پر آب و نسبتا خنک، نرها رفتارهای عشقبازی از خود بروز می دهند و ماده ها را وارد مرحله طلب جنسی می کنند و پس از جفتگیری مرغ عشق ماده ها تخم می گذارند، روی تخم ها می خوابند، جوجه در می آورند و مشغول بزرگ کردن جوجه های خودشان می شوند. در ادامه پرریزی مرغ عشق و نکات مهم در مورد جفتگیری و تولیدمثل آنها ذکرمی گردد.

تولیدمثل مرغ عشق در طبیعت

 ماده ها معمولاً لانه های خودشان را در سوراخهایی از بلندای درختان اوکالیپتوس بنا می کنند. هر مرغ عشق ماده پس از یافتن سوراخی در ارتفاع بالایی از درختان، آن را به اندازه کافی گشاد می­کند و داخل آن را با منقارش گود میکند و کفش را به شکل کاسه می سازد که بتواند در آن تخم بگذارد و جوجه هایش را پرورش دهد. ماده تراشه های ایجاد شده در لانه سازی را به عنوان بستر تخم­ها و سپس جوجه ها مورد استفاده قرار میدهد. از آنجا که مرغ عشق ها در گروه­های ۵۰ تایی یا بیشتر در مجاورت هم زندگی می کنند، وقتی به نقاط جدید هم می روند، درختانی مجاور هم را برای تولیدمثل انتخاب می کنند. معمولاً روی هر درخت، چند جفت مرغ عشق مشغول لانه سازی می شوند. عملیات عشقبازی یک مرغ عشق نر و فعالیت مرغ عشق ماده در کار لانه سازی، حالت مسری دارد. به محض آنکه یک جفت مشغول چنان فعالیت ها می شوند، جنت های دیگر نیز مشغول می شوند و در طول چند روز، سوراخ­های درختان با جفت ها اشغال می شود و جفتگیری و متعاقباً تخمگذاری در لانه ها شروع می شود.

در حالت وحشی، مرغ عشق نر مجاز به وارد شدن به داخل لانه نیست. وقتی ماده روی تخم­ها خوابیده است، نر غذا می آورد و ماده سرش را از لانه خارج می کند و از نر غذا دریافت می کند. مرغ عشق ماده بسیار با دقت و دلسوزانه از تخم ها محافظت می کند و وقت زیادی را به خوابیدن روی آنها اختصاص می دهد و فقط گاه گاه برای چند لحظه، جهت دریافت غذا یا دفع از روی تخم­ها بلند می شود و لانه را ترک می کند و فوراً بر می گردد.

مدت خوابیدن مرغ عشق ماده روی تخم­ها

ماده پس از گذاشتن اولین تخم، یک روز در میان ۲ تا ۴ تخم دیگر (جمعاً ۳ تا ۵ تخم) می گذارد و در فعالیت منظم در طول روز تخم ها را می چرخاند و تخمی را که در اطراف است، به وسط قال می دهد. پس از خوابیدن روی اولین تخم، به فاصله ۱۸، ۲۰، ۲۲، ۲۴ و ۲۶ روز، به ترتیب اولین تا پنجمین تخم به جوجه تبدیل می­شوند. حدود ۲۰ ساعت طول می کشد تا جوجه بتواند از تخم خارج شود. گاه مرغ عشق ماده برای خروج جوجه هایش از تخم، به آنها کمک می­کند. جوجه ها پس از خروج از تخم، کاملاً لخت هستند و چشم آنها کاملاً بسته است و به سرعت در زیر پرهای مادر خود را مخفی می کنند. وقتی جوجه ها از تخم خارج شدند، اولین جوجه از تخم خارج شده برای دریافت غذا از مادر اولویت دارد. اولین جوجه ها بالا آورده غذا از چینه دان مادر را دریافت می­کنند، درحالی که جوان ترین جوجه، غذای پیش هضم شده و موجود در معده غده ای (پیش معده) را دریافت می کند.

زندگی مرغ عشق­ها در گله

وقتی جوجه ها به سن ۲۸ تا ۳۲ روزگی رسیدند، لانه را ترک می کنند، اما پدر برای مدت دو هفته دیگر مراقب آنها در خارج از لانه است. سپس جوجه های جوان تمام جفت ها از تمام لانه ها وارد گله می شوند، درحالی که جفت­ها مشغول آماده سازی لانه برای جفتگیری و تولید مثل بعدی می شوند.

اولین تلاش برای جفتگیری

حتی در مقابل جوجه هایی که به تازگی لانه و والدین را ترک کرده اند و در حال متحمل شدن اولین پرریزی هستند، جفت ها درگیر نمایش های عشقبازی می شوند. ابتدا نرها شروع می کنند. نرها نه فقط برای ماده­ های هم سن خود نمایش عشقبازی را اجرا می کنند و صدای خاص “وُوُ” از خودشان در می آورند، بلکه ترجیحاً سراغ ماده هایی می روند که مشغول لانه سازی هستند. در مقابل، ماده های جوان، نرهای مسن تر را ترجیح می دهند – گویا به طور غریزی می دانند که نرهای جوان از تجربه کافی برای عشقبازی و جفتگیری برخوردار نیستند و برای موفقیت در تولید مثل، تر باید تجربه کافی داشته باشد.

چنانچه ماده ای علاقه به جفتگیری با یک تر را نداشته باشد، با حرکات تهاجمی آن را از خودش دور می کند. اما اگر نر نزدیک شونده ایده آلش باشد، با آن نوک به نوک می کند و صدای “کُوز” در می آورد و به زودی از نر غذا قبول می­کند و اجازه خاراندن سرش را به آن می دهد.

ازدواج عمری مرغ عشق­ها

مرغ عشق ها نیز همانند بیشتر گونه های طوطی ها، تک همسرند و وقتی پیوند عشقی بین یک جفت برقرار شود، معمولاً تمام عمر ادامه می یابد. وقتی یک گله مرغ عشق، در جایی مناسب برای تولید مثل مستقر شود، حتی افراد جوان گله بدون آنکه هنوز جفتی داشته باشند، رفتارهای تولیدمثلی نشان می دهند. آنها قبلاً جفت خود را انتخاب کرده اند و می توانند نمایش های جفتگیری، جستجو برای لانه و تولید مثل را بدون تأخیر انجام دهند.

پرریزی (تولک رفتن) نرم

در مقاله قبلی در مورد پرریزی سهره نکاتی را ذکر کردیم .برای پرریزی مرغ عشق تنها وقتی که مرغ عشق ها از ماندن در یک ناحیه مطمئن می شوند، زمانی است که تولیدمثل می کنند. به همین دلیل است که آنها از این وقت برای پرریزی مرغ عشق نسبی استفاده می کنند که به آن ” پرریزی مرغ عشق نرم یا تولک رفتن نرم ” گفته می شود. پس از آن، وقتی باید به جایی دیگر مسافرتی طولانی داشته باشند، پرهای آنها دست نخورده و آماده خواهد بود.

مراحل رشد جوجه­ ها

تا ۵ روز اول: چشمها هنوز بسته اند و در حال خوابیده روی پشت، از مادر غذا دریافت می­کند.

روز ۶: چشم ها به تدریج باز می شوند.

روز ۷: شاهپرهای اولیه شروع به رشد می کند.

روز ۸: جوجه می تواند سرش را بالا نگهدارد و اولین قدم را بردارد.

روز ۹: پرهای دُم شروع به رشد می کند.

روز ۱۲: تمام کرکپرها رشد کرده است.

روز ۱۷: جوجه هم وزن والدین خود (۳۰ گرم) می شود.

روز ۲۸: پرهای پرواز به اندازه زمان بلوغ رشد کرده و جوجه می تواند لانه را ترک کند.

روز ۳۸: پرها کاملاً رشد کرده، ولی رنگ آنها هنوز کدر است.

ماه ۳ تا ۴: اولین پرریزی کامل انجام می شود. پرهای جدید کاملاً شبیه پرهای بالغ هاست و جوجه در این سن از نظر جنسی بالغ محسوب می شود.

نشیمنگاه مناسب برای جفتگیری مرغ عشق

برای آنکه مرغ عشق های نر و ماده بتوانند روی نشیمنگاه جفتگیری کنند، چون نشیمنگاه باید قطر مناسب داشته باشد و محکم باشد تا نر بتواند با یک پایش آن را محکم بگیرد تا بتواند سوار ماده شود.

تغییر رفتار در حین تولیدمثل

مرغ عشق و دیگر طوطی ها در شرایط دست آموز یا سخنگو بودن، وقتی وارد برنامه تولید مثل می شوند، رفتارشان تا حد زیادی عوض می شود و تا پایان خارج شدن جوجه ها از تخم و بزرگ شدن آن، حالت بازیچه بودن و سخن گویی خودشان را از دست می دهند، ولی بعد از دوره تولید مثل، رفتار اهلی بودن آنها به حالت قبل برمی گردد و همچنان می توانند با صاحب خودشان رفتاری دوستانه و صمیمی داشته باشند. البته بدیهی است که اگر طوطی دست آموز نباشد و وارد شرایط تولید مثل شود و قرار باشد که مرتب از آن جوجه کشی شود، نباید انتظار دست آموزی از آن داشت. مرغ عشق از وقتی در لانه خود تخمگذاری می کند و روی آن میخوابد تا وقتی جوجه هایش از تخم خارج می شوند و دوره بزرگ کردن آنها را سپری می کند، به شدت از لانه اش دفاع می کند و هیچ علاقه ای ندارد که کسی مزاحمش شود یا به جوجه هایش دست بزند. این حالت عملاً در مورد همه پرندگان صدق می کند.

دشمنان مرغ عشق

در استراليا، مرغ عشق ها به صورت گله های بزرگ و کوچک روی درختان به سر می برند و همواره از بالا در معرض حمله پرندگان شکارچی هستند و به همین دلیل، دایماً مراقب بالای سر خود هستند. اما وقتی روی زمین هستند، توان چندان زیادی در آگاه شدن از خطر حمله دشمنان زمینی؛ مثل گربه ها ندارند و به راحتی توسط آنها شکار می شوند. برخی از پرندگان دیگر هم که در اشغال سوراخ های موجود روی تنه درختان با مرغ عشق ها رقابت می کنند، آنها نیز خطرناک محسوب می شوند. مرغ عشق های ماده با شجاعت فراوان از لانه، تخم ها و جوجه های خود دفاع می کند، اما گاهی اوقات ممکن است توسط جانوران یا پرندگان مهاجم شکار شوند یا ضمن درگیری کشته شوند و لانه آنها توسط مهاجمین اشغال شود.

          این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت

[av_button label=’محصولات مجموعه پرورش ماکیان نیازی’ link=’page,1115′ link_target=’_blank’ size=’large’ position=’center’ label_display=” icon_select=’yes’ icon=’ue854′ font=’entypo-fontello’ color=’theme-color’ custom_bg=’#444444′ custom_font=’#ffffff’ av_uid=’av-4jddcd’ admin_preview_bg=”]