طبق نوشته Yugil (۱۹۸۶) شتر حدود ۴۰ میلیون سال قبل از آمریکای شمالی منشاء گرفته که در آن زمان هنوز توده های خشکی به هم متصل بوده اند. آنها حیواناتی کوچک به اندازه خرگوش بوده اند.در اینجا به تاریخچه اهلی شدن شتر در جهان اشاره کرده ایم.
تاریخچه اهلی شدن شتر در جهان
شترانی که به نواحی سرد آسیا مهاجرت کرده اند به صورت شترهای دو کوهانه امروزی و شترانی که به نواحی گرم و خشک آفریقای شمالی و خاور نزدیک مهاجرت کرده اند به صورت شترهای یک کوهانه امروزی در آمده و دارای گردن بلند و پای بلند که نتیجه نهایی تطابق کامل حيوان نسبت به محیط خشک و خشن است می باشد.
در مورد مبداء و منشاء اهلی شدن شتر یک کوهانه عقاید و نظریه های مختلفی وجود دارد بعضی ها موطن اصلی شتر یک کوهانه را عربستان و بعضی ها ایران دانسته اند. طبق اطلاعات جمع آوری شده توسط آپ اشتاین (۱۹۷۱) شتر یک کوهانه حدود چهار هزار سال قبل از میلاد در سرزمین عربستان توسط شبانان نژاد سامی این منطقه اهلی شده است.
تا تقریباً ۱۲۰۰ سال قبل از میلاد نگهداری شتر فقط در کشور عربستان مرسوم بوده است. پس از این تاریخ بود که به مرور به کشورهای همجوار نیز رسوخ پیدا کرد و چهارصد سال قبل از میلاد در کشور مصر رواج یافت. حدود یک قرن قبل از این تاریخ نیز نگهداری شتر در شرق آفریقا متداول گشته بود. در هندوستان در نزدیکی مون چودار و قسمت هایی از اسکلت شتر یافت شده که قدمت آن تقریباً به سه هزار سال قبل از میلاد می رسد.
در حقیقت با مهاجرت و کوچ نمودن اقوام عرب چوپانان آنها، شتر در سراسر شمال آفریقا گسترش یافت. پس از استیلای اعراب به کشورهای همجوار و نیز توسعه دین اسلام، پرورش و نگهداری شتر به وسیله اعراب در آسیا تا شمال هندوستان و آفریقا تا آفریقای مرکزی گسترش پیدا کرد.
شترهای وحشی یک کوهانه تا اواخر عصر حجر هنوز در عربستان، فلسطین و شمال آفریقا پراکنده بوده اند که به مرور از بین رفتند. ولی برعکس شتر وحشی دو کوهانه هنوز در بعضی نواحی مخصوصاً در صحرای گبی یافت می شوند.
حدود سه هزار سال قبل از میلاد شتر دو کوهانه به وسیله بعضی اقوام مغول اهلی شده و در حقیقت هسته اصلی شتر دو کوهانه به احتمال زیاد غرب آسیای مرکزی مغولستان و شمال چین بوده است که بعد از راه افغانستان و ایران به کشورهای عربی راه یافته اند. نتایج کاوش های باستان شناسی متعددی ثابت می نماید که چهار قرن از میلاد نگهداری شتر دو کوهانه در چین متداول بوده است ( آپ اشتاین ۱۹۷۱).
در کتاب اوستا که کتاب مقدس زرتشتیان که بین سال های ۵۳۰ تا ۵۷۰ پیش از میلاد نوشته شده است اشاره های فراوانی به شتر شده است اما مشخص نیست که منظور از شتر کدام گونه آن است. برخی معتقدند که این شتر، شتر دو کوهانه بوده است و شتر یک کوهانه سالهای بعد و هم زمان با فتوحات ایرانیان در بین النهرین، فلسطین و مصر به ایران وارد شده است. این فرضیه مبتنی بر نقش هایی است که بر روی دیوارهای پرسپولیس، که در فاصله زمانی بین قرن ۶ تا ۷ پیش از میلاد ساخته شده می باشد. روشن است که شتر دو کوهانه در غرب آسیای مرکزی در این زمان یعنی ۵۰۰ سال قبل از میلاد پراکنده بوده است. اما استفاده از آن با افزایش تعداد شتر یک کوهانه رو به کاهش گذارده است در جاده ابریشم که نقش بسیار مهمی را در تجارت دنیای قدیم بازی می کرد جهت حمل و نقل ابریشم و سایر محصولات تجارتی از شتر دو کوهانه استفاده می شد. اما به تدریج به دلایلی شتر یک کوهانه جانشين شتر دو کوهانه در مسیر این جاده گردید. ضمناً شترهای یک کوهانه به علت قابلیت سازگاری بیشتری که با شرایط کویری داشته اند در ایران گسترش پیدا نمودند.
به نظر می رسد که شتر یک کوهانه از تکامل شتر دو کوهانه به وجود آمده باشد. این تئوری براساس مطالعات جنین شناسی استوار است که نشان می دهد جنین شتر یک کوهانه در ابتدا دارای دو کوهانه است درحالی که در دام بالغ آثار یک کوهان از بین رفته دیده می شود. براساس نظریات ویلیامسون و پاین، شتر یک کوهانه از تکامل شتر دو کوهانه در یکی از مناطق گرم و خشک آسیای غربی به وجود آمده است.
نظرات کاربران
2:27:55 AM