هم اکنون از چندین شیوه برای بکار گیری زهر زنبور عسل استفاده میشود. این روشها عبارتند از: نیش گذاری مستقیم، استفاده از شیوه های فیزیولوژیک (الکتروفورز و فونوفورز) تزریق آمپول های زهر زنبور، شیوه ی ماساژ کرم و پمادهای حاوی زهر زنبور و داروهای هومیوپاتیک. در این پست به معرفی تکنیکهای کاربرد زهرزنبور عسل برای اثرات درمانی آن می پردازیم.
تکنیکهای کاربرد زهر زنبور
۱-تکنیک نیش گذاری معمولی
در بین تکنیک های زنبور درمانی شیوه نیش گذاری از همه متدوال تر است، قدم اول در این زمینه صحبت با بیمار و پرسش در مورد تحمل او نسبت به زهر زنبور است. برای انجام تست حساسیت باید زنبوری روی یک سوم جلویی دست قرار دارد بطوریکه نیش بمدت ۱۰ ثانیه در محل باقی می ماند. بعد از درآوردن نیش باید ۳۰ دقیقه ی بعدی واکنش های موضعی و عمومی بیمار را ارزیابی کرد. در آزمایش دوم نیش باید به مدت ۱ دقیقه در محل باقی بماند. بعد از نیش گذاری مرتبه دوم کلیه ی آزمایش های سری اول باید تکرار گردد.
زنبور درمانی زمانی تجویز می شود که واکنشش های عمومی و موضعی بیمار رضایت بخش باشد. پس از انجام ۷-۵ جلسه درمان همه آزمایشها را باید مجدداً تکرار کرد. پزشک را باید پرستاری که در زمینه تزریقات داخل وریدی و مقابله با شوک آنافیلاکتیک آموزش دیده است همراهی کند. چنین شوکهایی ممکن است در بعضی از افرادی که تحمل زهر زنبور را ندارند بروز کند.
1-1-نیش گذاری بر نقاط و مناطق دردناک
معمولاً این تکنیک برای درمان استئو کوندروز، رادیکولیت، آرتریت و دردهای عصبی بکار می رود.نیش زنبور بر نقاط دردناک قرار داده می شود. تعداد نیشها به تدریج و جلسه به جلسه اضافه می گردد و معمولاً به ۱۸ تا ۲۰ نیش زنبور می رسد. دوره درمان معمولاً بین ۹ تا ۲۱ جلسه طول می کشد. بیشترین زمان باقی ماندن نیش ۱۰ تا ۱۵ دقیقه و تعداد جلسات درمان معمولاً سه بار در هفته است.
۲-۱-تکنیک یوریش
نیش ها را بر سطح خارجی شانه ها و ران ها قرار می دهند. تعداد نیش ها به تدریج افزوده گردد تا نهایتاً در روز دهم ۱۰ نیش گذاشته شود. پس از استراحت تعداد نیش گذاری به و به کاهش می یابد بطوریکه روز دهم به ۱ نیش برسد. این روش معمولاً در درمان بیماریهای عصبی همچنین بیماریهای روانی به کار می رود.
۳-۱-تکنیک کوزمینا
کار با یک نیش زنبور آغاز و بتدریج به میزان نیش ها اضافه می گردد و تا ۱۰ روز ادامه می یابد. اما تعداد نیشها سه تا سه تا اضافه می شود (۳، ۶، ۹، ۱۲، ۱۵، ۱۸، ۲۱، ۲۴، ۲۷، ۳۰) تا به عدد ۳۰ برسد. موارد استفاده از این تکینیک مشابه موارد درمانی تکنیک یوریش است.
4-1-تکنیک نیش گذاری بر اساس نوع بیماری
نیش گذاری بر اساس نوع بیماری در نقاط زیر انجام می گیرد:
- در موارد تیروتوکسیکوز- بالای غدهی تیروئید
- فشار خون اولیه – بر ناحیه کتف
- نزدیک بینی – بر ناحیه گیجگاهی
- ناشنوایی حسی- عصبی – پشت گوش
1- 5- تکنیک خیسماتولينا
(آپی تو کسی رفلکسوتراپی که بر نقاط بیولوژیک اعمال می گردد)
آپی تو کسی رفلکسوتراپی در برگیرنده ی دو شاخه ی تکمیلی پزشکی یعنی زنبور درمانی و رفلکسوتراپی است. نیشها بر روی مریدینهای استاندارد و نقاط فرامریدینی قرار داده شوند. از این تکنیک می توان برای درمان طیف گسترده ای از بیماریها سود برد.
تکنیک های مذکور در بالا به ندرت به تنهایی به کار می رود. معمولاً پزشک آنها را همراه با دیگر روش ها توصیه می کند. زمان باقی ماندن نیش ممکن است بین ۱۰ ثانیه تا ۱۵ دقیقه باشد. ما توصیه می کنیم که بیمار در طول درمان از جیره جیره غذایی حاوی لبنیات و مواد گیاهی استفاده کند، زنبور درمانی را می توان با موفقیت با طبهای متعارف شامل دارو درمانی، فیزیوتراپی و ماساژ و غیره ترکیب نمود.
٢- کاربرد زهر زنبور توسط آمپول
آمپولهای زهر زنبور بر حسب تکنیکهای فوق الذکر در نقاط استاندارد تزریق می گردد. محاسن این شیوه شامل تعیین مقدار صحیح و تزریق راحت آمپول است. از معایب این شیوه نیز می توان نیاز به سرنگ های استریل و درناک بودن آن اشاره نمود.
احتمال بروز شوک و کمک های اولیه
علاوه بر دانستن تکنیکهای کاربرد زهرزنبور عسل برای اثرات درمانی آن متاسفانه همه ی بیماران از زنبور درمانی بهرمند شوند. درصد مردم به زهر زنبور حساسیت شدید دارند و مستعد واکنش شدید همچون جوش، خارش سرتاسر بدن، کهیر و بالا رفتن دمای هستند. گاه ممکن است عوارض جدی تر از این باشد مانند شوک آنافیلاکسی که با افت فشار خون و اختلافات قلبی و تنفسی مشخص می گردد. کیت کمک اولیه در تمام درمانگاه های مشاوره ای برای موارد واکنش های آلرژیک و شوک آنافیلاکتیک شدیدا مورد نیاز است.
نشانه های هشدار دهنده عبارتند از: نامنظم بودن لبه ی پاپول در نقطه گزش، تورم آشکار، احساس طعم نشاسته در گلو، سرفه ی ناگهانی، سردرد، سرگیجه و بالا رفتن دمای بدن. زنبور درمانی را می توان پس از وقفه ای ۱۰ روزه تکرار کرد با این وجود این کار باید با دقت تمام انجام داد و اگر هر یک از علائم آلژی از نو بروز کند، می بایست بی درنگ درمان را متوقف سازند.
در صورت بروز واکنش آلرژیک کمکهای اولیه مشتمل بر بیرون کشیدن نیش از بدن، مالیدن الکل ۷۰٪ بر روی نقطه گزش، قرار دادن پانسمان سرد بر روی پوست و مصرف آنتی هیستامین است. بنابراین ۵۰-۳۰ گرم ودکا می تواند نشانه مسمومیت از زهر زنبور عسل را برطرف سازد. در موارد اختلالات سیستم تنفسی، افت فشار خون و نابهنجاریهای قلبی، باید آمبولانس خبر کرد تا امکان بروز شوک آنافیلاکتیک گرفته شود.
نظرات کاربران
2:27:55 AM