دستگاه ادراری به شکل یک سیستم گسترده و فعال، نقش مهمی در تصفیه خون از سموم و ضایعات حاصل از متابولیسم مواد غذایی در بدن ایفا می کند، از این رو هر گونه بیماری و یا اختلالی که در بخش های مختلف این دستگاه رخ دهد، می تواند منجر به ورود مواد سمی نظیر اوره به خون شده و در موارد پیشرفه تر، منجر به ایجاد ضایعاتی برگشت ناپذیر در ارگان­های حیاتی بدن حیوان گردد. در زیر به مهم ترین بیماری های دستگاه ادراری سگ اشاره می نماییم.

بیماری های دستگاه ادراری

نارسایی حاد کلیه

در این عارضه کلیه های حیوان به دلایل متعددی همچون مصرف برخی داروها، رنگ ها, ضدیخ، استعداد ژنتیکی، پیری، و یا حتی عوامل عفونی، دچار آسیب حاد می شود. در این حالت حیوان دچار بی اشتهایی، استفراغ، اسهال، وجود خون در ادرار و از همه مهم تر پر ادراری یا قطع ادرار شده، تنفس نیز اغلب عمیق و سریع می گردد. در نارسایی حاد کلیه هر چه سریع تر باید به حيوان مبتلا رسیدگی شود. از این رو بهتر است جهت درمان، حیوان خود را به نزد دکتر دامپزشک ببرید.

نارسایی مزمن کلیه

در این حالت کلیه ها به شکل پیش رونده و غیر قابل برگشتی دچار آسیب می شوند. روند ایجاد بیماری مزمن بوده و ممکن است سال ها طول بکشد. به همین دلیل علت اصلی بیماری اغلب شناخته نمی شود. حیوان مبتلا اغلب دچار پر ادراری شده و دائما تشنه است. در ضمن فشار خون حیوان نیز بسیار بالا می رود، بطوری که ممکن است به طور ناگهانی کور شود. کم خونی نیز یکی دیگر از عوارض این نارسایی به شمار می رود. گاهی در سگ­های جوان، نرم و لاستیکی شدن استخوان فک در پی این بیماری دیده شده است. به هر حال حیوانی که از نارسایی مزمن کلیه رنج می برد، حال و روز خوبی نخواهد داشت و باید هر چه سریع تر توسط دکتر دامپزشک تحت درمان قرار بگیرد.

سنگ های ادراری

علت تشکیل سنگ های ادراری در سگ­ها متعدد است. گاهی عفونت های ادراری می تواند به تشکیل سنگ ادراری کمک نماید. در مواردی که کبد دچار نارسایی باشد نیز تشکیل این سنگها شایع است. البته بررسی ها نشان می دهد که در حالت طبیعی در داخل ادرار، ترکیباتی وجود دارد که مانع تشکیل سنگ می شود. اما وقتی میزان این ترکیبات در ادرار کاهش یابد، زمینه تشکیل سنگ مهیا می گردد. گاهی افزایش غلظت یک ماده در ادرار می تواند باعث رسوب بیش از حد آن در ادرار شده و زمینه تشکیل سنگ را فراهم کند. در واقع PH ادرار از نیز در تشکیل سنگ ها مؤثر بوده، اغلب در اثر مصرف گوشت و غذاهای پروتئینی ادرار اسیدی شده و به دنبال مصرف غذاهای گیاهی ادرار قلیایی می شود و از آنجا که برخی از املاح با تغییر PH در ادرار رسوب می کنند. این تغییر PH می تواند منجر به تشکیل سنگ ادراری گردد. تشکیل سنگ های ادراری به شکل ارثی عمدتاً در سگ­های نژاد داشهوند و کاکر اسپانیل دیده می شود. در سگ­های ماده، جنس سنگ­های ادراری بیش فسفاتی و در سگ­های نر عمدتاً اوراتی و یا سیلیکاتی است. سگ­های نژاد دالماتین نیز بیشتر مستعد ابتلا سنگ های اوراتی هستند.

مهم ترین قسمتی که در دستگاه ادراری سگ­ها مستعد تشکیل سنگ است مثانه و میز راه می باشد. اگر سنگ در میز راه باشد، می تواند باعث انسداد در مسیر خروج ادرار گردد. در واقع این سنگ­ها باعث کاهش دفع و یا عدم دفع ادرار در حیوان می گردند. این حالت بویژه در نرها (به علت باریک بودن میز راه) بسیار اورژانسی بوده و هر چه سریع تر باید به حیوان رسیدگی شود. سنگ داخل مثانه ممکن است علائمی نداشته باشد و تنها ممکن است در دیواره مثانه ایجاد خراش نموده و یا خونریزی و التهاب بدهد. سخت ادراری، درد و وجود خون در ادرار نیز از دیگر علائم بالینی این بیماری است. اگر سنگ ادراری در میزنای ایجاد شده باشد، اغلب با درد شدید همراه خواهد بود. اما وجود سنگ در کلیه ها اغلب در حیوان علائم خاصی ندارد.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی