یکی از بیماری های شایع در طیور بیماری ویروسی آبله می باشد که خانواده قرقاول وبلدرچین به آن بسیارحساس میباشند. علائم بیماری آبله بلدرچین شامل جوشهای برروی سطح پوست پدیدارمیشود. درادامه به دیگرعلائم و راههای پیشگیری ودرمان این بیماری دربلدرچین هابه طورکلی میپردازیم ونکات مهمی بیان میکنیم.

آبله پرندگان

محل حمله و نقاط ایجاد جراحت بیماری

آبله به عنوان پیر بیماریهای ویروسی و یا بهتر بگوییم بیماریهای طیور از گذشته خسارات فراوانی را بر گله داران تحمیل کرده است . این بیماری با وجود سرعت نسبتا بالایش در حالت حاد در انتشار محیطی و حضورش در هر دوره سنی تلفات کمی را می دهد ولی همین تلفات کم در فصل گرما و تکثیر حشرات افزایش می یابد همچنین باید متوجه بود که ویروس به خشکی مقاومت زیادی دارد و در پوسته های کنده شده تا 4 سال دوام می آورد.

علائم کالبد شکافی بیماری

وجود جراحاتی پنیری در سطح مخاط مری و یا قسمت های بالایی نای که ممکن است به صورت پیوسته و به صورت غشاء دیفتریک باشد، که این علائم در نوع دیفتریک یا مرطوب بیماری می باشد، اجسام برل یا همان اتوزینوفیلیک های داخل سیتوپلاسمی به ویژه درون سلول های نرول.

عامل بیماری و روش انتقال آن

در آبله بلدرچین عامل بیماری از بین پنج بوقلمون ، طوطی ، سویه کبوتر، قناری و مرغ، سویه آبله مرغان می­باشد که کلاً خانواده قرقاول ها بدان حساس هستند . این ویروس از خانواده پوکسی ویروس ها است این ویروس می­تواند به هر دو روش مستقیم و غیر مستقیم منتقل شود که از جمله آنها می توان به انتقال از طریق پوسته های کنده شده از بلدرچین بیمار که بر روی بستر ریخته و از طریق زخم های بعدی که بر روی بدن بلدرچین سالم مثلاً بر اثر کانیبالیسم ایجاد می شود ، حشرات ناقل مثل پشه ها که می توانند بعد از گزیدن یک پرنده آلوده ویروس را به چندین بلدرچین سالم منتقل کنند یا حشرات دیگر که آن را وارد چشم یا زخم های باز می کنند ، مخاط دهان و قسمت های بالایی دستگاه تنفس با خوردن آب و غذای آلوده و یا استنشاق هوای آلوده مبتلا می شوند. و ابزار و تجهیزات و کود اشاره کرد و مهمتر اینکه پرندگان بهبود یافته و ناقل ویروس باقی می مانند.

علائم بالینی بیماری

دوره کمون بیماری ممکن است تا ۱۵ روز به طول انجامد. کلاً دوره ابتلای آن حدود 40 روز طی شود و گله را تا چندین ماه مشغول خود کند. پس از مشخص نمودن علائم عمومی که همان پروسه های بیماری علائم بیماری را اختصاصی تر بیان می کنیم .

یعنی بیماری را به دو شکل جلدی و دیفتریک تقسیم می کنیم . در حالت جلدی علائم به شرح ذیل است :

ندول هایی بر روی تاج بلدرچین ها ، پلک آنها یا هر نقطه بدون پر دیگر بلدرچین ها حضور می یابند که این ندول­ها به سرعت بزرگ شده و متجمع و یکی می شوند و سپس به رنگ قهوه ای در می آیند که در پایان کار دلمه بسته می شوند، خشک می شود و می ریزد . غیر از این علائم، علائم دیگری نظیر کاهش نسبی وزن پرنده کاهش تولید تخم و یا ضعیف شدن گله را در گله بلدرچین ها دیده می شود.

و در شکل دیفتریک علائم آن شامل :

جراحات پنیر مانندی در سطح غشای مخاطی دهان ، خوردن و آشامیدن به دلیل حضور زخم ها در دهان برای پرنده سخت می باشد، ممکن است بدلیل درگیری قسمت فوقانی نای پرنده خفگی های ناگهانی را در بلدرچین­ها مشاهده کنیم و همین امر تلفات گله را بالا می برد، معمولاً جراحات دیفتریک به همراه جراحات پوستی هستند و در بلدرچین ممکن است به تنهایی نیز مشاهده شوند و از جمله سایر علائم نیز کنده شدن ساده آسیب های پوستی ، ورم پردۂ نازک روی چشم ، مواد پنیری در پلک چشم نام برد.

تشخیص بیماری

با مشاهده علائم بیماری که شامل جوش ها و دلمه ها روی نقاط بدون پر بدن بلدرجه است و در دست داشتن سابقه گله باید برای قطعی کردن تشخیص دلمه ها را تست هیستر پاتولوژیک کرد و یا اینکه ویروس عامل را جدا نمائیم . می توان بلدرچین های را انتخاب کرده و پس از ایجاد یک خراشیدگی یا فولیکول پرهای کنده عامل را وارد جراحت کرد و پس از نهایتاً یک هفته آثار جراحات آبله را بر روی بلدرچین مذکور ملاحظه کرد.

درمان و پیشگیری بیماری

برای پیشگیری از بروز بیماری آبله باید حتماً اصول بهداشت را رعایت کنیم . مخصوصا وقتی که دوره قبلی گله بلدرچین ها به این بیماری دچار بوده اند و برای دوره بعدی باید بدلیل مقاومت بالای این ویروس دوره آماده سازی و ضد عفونی سالن ها را با شدت بیشتری انجام دهیم و ليكن با تمام این وجود باز هم خطر این بیماری وجود دارد و مؤثرترین و راحت ترین راه پیشگیری واکسینه کردن گله در مقابل آن است به ویژه فصول گرما و مناطقی که حشرات زیاد هستند . این واکسن دارای دو نوع زنده است که یک نوع آن رویان ماكیان بالای 4 هفته تولید شده و نوع دیگر آن از کشت سلولی تشکیل شده که نوع اول را بیشتر برای بلدرچین های بالغ استفاده می­کنند و نوع دوم را برای جوجه بلدرچین ها ۱۵ – ۱ روزه استفاده می کنند . زیرا حدت آن کمتر بوده بدین منظور نیز می توان از واکسن كبوتر نیز استفاده کرد ولی معمولا مقاومت کمتری را ایجاد می کند و کمتر مورد استفاده قرار می گیرد .

برای تلقیح این واکسن باید آن را در بافت های بال پرنده تزریق نمود . حدودا پس از یک هفته قسمت تزریق بال بلدرچین ها مورد معاینه و لمس قرار می گیرد و در صورتیکه بیشتر بلدرچین ها در قسمت تزریق جراحات مربوط به بیماری آبله را دارا باشند می توان به مؤثر بودن مایه کوبی اطمینان کرد در غیر اینصورت باید مایه کوبی مجدداً انجام شود از جمله سایر اعمال پیشگیرانه می توان به جلوگیری از کانیبالیسم انجام نوک چینی کاهش شدت نور و استفاده از نور قرمز می توان نام برد. برای درمان این بیماری ویروسی نیز درمان خاصی پیشنهاد نمی شود به جز تقویت غذای گله و استفاده از جیره سهل البلع دران همچنین شستشوی ضایعات با موادی نظیر تنتورئیدو گلیسیرین بده برای بهبود زخم ها استفاده کرد و از ایجاد هر گونه استرس در گله پرهیز نمود .

اپیدمیولوژی بیماری

این بیماری در سراسر جهان پراکنده است .

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی