هزاران سال است انسان به پرورش و تربیت حیوانات اهلی پرداخته و از محصولات آنها استفاده می کند. گرچه قدمت اهلی سازی مرغ خانگی از گاو و گوسفند و سگ کمتر است ولی به محض شناسایی آن، منبع خوراکی ارزشمندی در اختیار او قرار گرفت که هنوز هم بصورت گوشت و تخم مرغ مورد علاقه انسان است. به نظر میرسد مدتها قبل از آنکه مرغ خانگی برای تولید این فراورده ها بکار رود، برای سرگرمی و بازی انسانها بکار میرفته است.در ادامه بر آگاهی از مبحث جنگ خروسها متن زیر را مطالعه بفرماید.
جنگ خروس ها
هنوز به درستی نمیدانیم در حوزه های تمدنی مختلف کدام گونه پرندگان برای بازی انسان ها بکار میرفته است. در طول تاریخ برخی پرندگان به صورتی تفریحی توسط انسان ها شکار میشده و لذا «پرنده بازی» نام گرفتهاند. نمونه های بارز پرندگان بازی، قرقاول، کبک و بلدرچین است که در متون تاریخی بسیاری از کشورها به عنوان تفریحی اشرافی بکار میرفته و هنوز هم ادامه دارد. پرنده مناسب برای بازی و تفریح سایر اقشار فرودستتر اجتماع، «خروس جنگی» بوده و شيوه آن به جدال کشاندن خروسها و تفریح دسته جمعی مردم در حاشیه روستاها بوده است.
«جنگ خروسها»، به معنی اجرای یک «بازی خونین» بین دو «خروس جنگی» اصلاح شده است که با هدف تفریح انسانها و احتمالاً شرطبندی، در محوطه ای محصور (گود یا رینگ مبارزه) در کنار هم قرار گرفته و تا دم مرگ به جدال برخاسته و به یکدیگر آسیب وارد می کنند. در بسیاری کشورها،جنگ خروسها معمولاً به مرگ یک یا هر دو آنها می انجامد زیرا با توجه به عنصر روانی و خصلت قلمرو طلبی و ضدیت شدید خروسها با همنوعان هم جنس خود، نبرد آنها از چند دقیقه تا بیش از نیم ساعت درگیری خونین به درازا می کشد. «خروس جنگی» خروسی است با خصوصیات فیزیکی و رفتاری خاص که مناسب جنگیدن است. اولین بار در سال ۱۶۰۷، جرج ویلسون عبارت خروس بازی را بکار برد و در کتابی به نام «در رسای خروسها و خروس جنگی» از آن به عنوان «ورزش خروس جنگی» نام برد. بعدها و در سال ۱۶۴۶، عبارت جنگ خروسها بعنوان یک ورزش یا سرگرمی مطرح گردید.
مسابقات خروس جنگی، قراردادهای مسابقه آنها و شرایط برد و باخت آنها نزد ملل مختلف، متفاوت است. با این همه برخی اصول در آنها مشترک است. در شروع مسابقه صاحبان خروسها دو خروس را در برابر هم و نوک به نوک نگه می دارند. در جریان مسابقه در حالی که پرهای گردن هر دو خروس همچون گردن مار کبری برآمده است، در هم می پیچند و سعی می کنند از نظر ارتفاع بر دیگری سبقت بگیرند. پیروزی یکی بر دیگری زمانی اعلام می شود که خروس غالب دو بار به قربانی خود نوک میزند حتی اگر مرده باشد. در صورتی که خروس برنده نتواند این کار را انجام دهد پیروزی خود را از دست میدهد و تساوی آنها اعلام می شود. گاه اوقات هر دو پرنده می میرند ولی خروس مردهای جایزه را می برد که بعد از نوک زدن به دیگری مرده باشد.
هر دو پرنده، حتی پرنده ای که زنده می ماند دچار خسارت و رنج قابل توجهی می شود. پرندگان داخل رینگ بدون توجه به نوع و اندازه خسارت و آسیب وارده قادر به فرار از نبرد نیستند. خساراتی از قبیل ترکیدگی ششها، شکستگی استخوان ها و پارگی چشم ها از آسیب های رایج است. این خسارات بدلیل مجهز بودن آنها به نوک عقابی، چنگال های تیز و قیچی مانند، خارهای طبیعی پا و احتمالاً مهمیز مصنوعی با طول نسبتاً زیاد است که در برخی مسابقات روی ساق پای خروسها نصب می شود. مهمیزهای مصنوعی به صورت دشنه و با نوک و لبههای تیز ساخته شده و اساساً به منظور پاره کردن و دریدن گوشت و پوست رقیب طراحی شده و بکار می روند و در برخی کشورها به عنوان روش اصلی خروس جنگی بکار می روند.
در طول مسابقه، سه نفر در گود مسابقه حضور دارند: دو صاحب خروس و یک داور. داور حق کامل قضاوت در مورد مسابقه را دارد و می تواند بازی را مساوی اعلام کند. گاه ممکن است به دلیل حضور خروس خود داور یا یکی از بستگانش در بازی در میانه بازی اعلام تساوی دهد. در این موارد داور یدکی وظیفه او را به عهده می گیرد. داور در ابتدا و در طول بازی، مهمیزهای مصنوعی را از نزدیک بررسی می کند تا به وجود هر گونه تقلب پی ببرد. در صورتی که مهمیزها دارای نقایصی بوده و یا در محل مناسبی قرار نگرفته باشد، بازی متوقف می شود.
تمامی شرط بندی ها روی جنگ خروسها قبل از شروع مسابقه انجام می شود و نمیتوان آن را متوقف و ملغی کرد مگر اینکه هر دو طرف موافقت کنند. در ضمن تمامی شرط بندی ها قبل از شروع بازی بعدی و وارد شدن رقبای جدید به گود باید تسویه شود. در صورتی که یک خروس در ابتدای مسابقه از نبرد خودداری کند، اعلام تساوی داده میشود. همچنین در صورتی که هر دو پرنده زخمی نشده باشند بازی مساوی اعلام می شود. در صورتی که مقداری خسارت به انگشتان، ساق و یا پاشنه پای آنها وارد شده باشد، آن را به عنوان خسارت جدی تلقی نمی کنند و بازی ادامه می یابد. در صورتی که هر دو خروس نبرد را متوقف کرده و بلاتکلیف ایستاده باشند و یا یک یا هر دو آنها صدمه دیده باشند، صاحبان آنها خروسها را به صورت نوک به نوک در برابر هم قرار میدهند.
در صورتی که خروسی تمایل به جنگیدن نداشته باشد، او را مجبور نمی کنند.جنگ خروسها باید طبیعی باشد. اغلب خروس بازان معتقدند که باید فرایندهایی در مورد آنها بکار رود که برایشان طبیعی است. در صورتی که دو خروس در برابر هم قرار گرفته و قبل از شروع مسابقه واقعی، علاقه ای به نوک زدن به هم نشان ندهند، و یا یک یا هر دو آنها در جریان مسابقه فرار کنند بازی متوقف می شود. خروسهای جنگی با خصلت تهاجمی از ابتدای زندگی در ناز و نعمت به سر می برند و به جای دان معمولی مرغ خانگی به مصرف غلات، خرده گوشت، سبزیجات، شیر و مکمل های ویتامینی می پردازند. خروس های با کیفیت بالا به نوبه خود تحت بهترین شرایط نگهداری میشوند و غذای باکیفیت، ویتامین به همراه حمام و ماساژ دریافت می کنند و معمولاً پرورش دهندگان جدول منظمی برای تغذیه انواع مواد خوراکی تقویت کننده بویژه مواد خوراکی حاوی ویتامین، برای آنها در نظر میگیرند. ویتامین ها به طور ثابت موجب تقویت و سلامت خروسها شده و آمادگی آنها را برای جنگ حفظ میکند. و بر خلاف میلیون ها مرغ و خروس خانگی که در شرایط متراکم و در سالنهای سربسته نگهداری میشوند، خروسهای جنگی در هوای تازه و زیر نور خورشید نگهداری شده و اغلب فضای کافی برای مانور و تفریح دارند، سرنوشت محتوم مرغ و خروس پرورشی، مرگ حتمی توسط انسان است در حالی که در بدترین شرایط خروسهای جنگی شانس ۵۰ درصد برای زنده ماندن در هر مبارزه دارند و در صورت برد به بقای خود ادامه میدهند و هر چه برد آنها بیشتر باشد، توجه به آنها نیز افزایش می یابد.
جنگ خروسها یک ورزش فصلی است. با این همه سنت خروس بازی در کشورهای مختلف از نظر نوع خروس مورد استفاده و فصل اجرای آن متفاوت است. خروس های جنگی همچون بسیاری از پرندگان در حوالی فصل پاییز وارد مرحله پرریزی می شوند. این دوره برای آنها خیلی حساس است و لذا نبردهای خونین خروس ها در این فصل انجام نمی شود.
نظرات کاربران
2:27:55 AM