تولید مثل هر خروس جنگی قهرمان با کبکبه و هیمنه پهلوانی اش، روزی جوجه کوچک و ظریفی بوده است که پس از گذراندن ۲۱ روز در داخل تخم مرغ، به دنیای جدید پا می گذارد. تولد جوجه مستلزم بکار بردن تخم نطفه دار و خواباندن آن زیر مرغ یا دستگاه جوجه کشی است. در واحدهای تربیت خروس جنگی تولید انبوه نمی شود و اغلب از مرغ های نژاد جنگی برای خوابیدن روی تخم ها و پرورش جوجه ها استفاده می شود.در پیوست مطالبی درمورد تولید مثل،کرچی و تخمگذاری در مرغ و خروس جنگی بیان شده است.
تولید مثل
از قضا این مرغ ها در نزاع ها شرکت ندارند، تنها برای تولید مثل بکار گرفته می شوند و نیز خاصیت مادری بالایی دارند و به خوبی از فرزندان شان مراقبت می کنند. در صورت نیاز می توان از جوجه کشی مصنوعی استفاده کرده و شرایط تبدیل تخم نطفه دار به جوجه را برای آنها فراهم نمود.
کرچی و تخمگذاری
کرچی پرندگان ماده به این معنی است که پس از گذاشتن یک دسته تخم در آشیانه، دچار تحول فیزیولوژیکی و رفتاری شده و به منظور رشد جنین درون تخم ها تمایل به «خوابیدن» روی دسته تخم در آنها ایجاد می شود. دوره خوابیدن روی تخم در مرغ خانگی حدود ۲۱ روز است و هدف از آن ایجاد شرایط مناسب رشد جنین درون تخم ها و مهم ترین عامل آن دمای مناسب است. در دوره کرچی، بسیاری از رفتارهای دیگر پرنده از قبیل خوردن و نوشیدن کاهش می یابد. برخی پرندگان در این دوره پرهای سینه و شکم خود را از دست داده و یا حتی خود می کنند و آن را لخت می کنند تا تماس تخم ها با پوست آنها بهتر شده و انتقال گرما برای رشد جنین به شیوه مطمئن تری انجام شود. مرغ کرچ را می توان از روی رفتارش شناخت. آنها بصورت پایدار و دائمی روی تخم ها می خوابند و وقتی به سمت آنها رفته و سعی داریم او را از روی تخم بلند کنیم، حالت تهدیدآمیز به خود گرفته و پرهاشان را باد کرده، صدای قدقد خاصی سر داده و نوک می زنند. جمع شدن تخم ها در محلی تاریک عامل محرک برای کرچ شدن مرغ است کما اینکه گذاشتن تخم مصنوعی نیز منجر به کرچی مرغ می شود. نگه داشتن مرغ در محلی تاریک و گرم و در برابر جیک جیک جوجه های یتیم موجب کرچی مصنوعی مرغ ها حتی در نژادهایی می شود که به طور معمول کرچ نمی شوند. تعبیه میکروفون در آشیانه مرغ های کرچ نشان داد که صدای جوجه ها از درون تخم را تفسیر کرده و میزان رشد جنین ها را نسبت به یکدیگر می سنجند. برای مثال جنین های رشد یافته را با نوک خود به سمت لبه آشیانه منتقل کرده و جنین های با رشد کمتر را به مرکز می برند تا در شرایطی مرکز آشیانه، بیشتر رشد کرده و رشد مجموعه تخم ها به صورت هماهنگ و همزمان ادامه یابد.
برخی عوامل محیطی در توسعه کرچی مؤثرند. در نژادهای سنگین، آب و هوای گرم عامل مهمی در توسعه آن است. برداشتن تخم ها از دیدرس مرغ موجب کاهش کرچی مرغ خانگی و برخی گونه های وحشی پرندگان در شرایط اسارت می شود. مهمترین عامل تحریک پرندگان به تولید تخم خوابیدن روی آن، طول نور روزانه ای است که مرغ ها در معرض آن قرار می گیرند. در فصل بهار با افزایش طبیعی طول روز، مرغ ها تحریک شده و تخم می گذارند و خروس ها نیز آمادگی بیشتری برای جفتگیری پیدا می کنند. با افزایش باز هم بیشتر طول روز، مرغ ها تحریک می شوند که بعد از گذاشتن تعداد مناسب تخم روی آن بخوابند. در صورتی که تخم های گذاشته شده هر روز برداشته شود، مرغ هرگز کرچ نمی شود و روی تخم ها نمی خوابد.
تولید مثل،کرچی و تخمگذاری در خروس جنگی به شدت تابع ژنتیک است. به همین دلیل در نژادها، سویه ها و حتی خانواده های مختلف مرغ خانگی، تغییر و تنوع قابل ملاحظه ای دیده می شود. برخی نژادها تمایل بیشتری به کرچی و تولید مثل دارند. با این وجود رفتار آشیان سازی و تخمگذاری در همه آنها مشترک است ولو اینکه تعداد تخم های لازم برای خوابیدن روی آنها در نژادهای مختلف فرق می کند. مرغ های نژاد کوشین، کورنيش، سیلکی و انواعی از نژاد خروس های جنگی و خروس لاری تمایل شدیدی به کرچی دارند در حالی که در نژادهای دیگر از قبیل لگهورن که برای تولید تخم تجاری توسعه یافته اند به شدت نادر است. غریزه مادری و مواظبت از تخم ها و جوجه ها در نژادهای مختلف نیز متفاوت است. کرچی در نتیجه افزایش هورمون «پرولاکتین» توسط لوب های پیشین غده هیپوفیز رخ می دهد. تزریق مصنوعی این هورمون به مرغ خانگی موجب توقف تخمگذاری در عرض چند روز، بازجذب بقایای زرده در سطح تخمدان، بازگشت تخمدان به حالت طبیعی و توسعه کرچی می شود. بعد از شروع کرچی بازگرداندن آن به حالت اولیه سخت است. تزریق پرولاکتین موجب مهار تولید هورمون های جنسی «گونادوتروپین» می شود که برای تحریک فولیکول های تخم و رشد آنها ضروری هستند.
در ابتدای تیرماه طول روز به حداکثر مقدار خود می رسد و پس از آن طول روز بتدریج کاهش می یابد و به همان میزان تخمگذاری مرغ ها و تمایل آنها به خوابیدن روی تخم ها کاهش می یابد. این وضعیت تا اول دی ماه (کوتاه ترین روز) ادامه می یابد. چرخه فوق دوباره تکرار می شود. در مبحث تولید مثل،کرچی و تخمگذاری در خروس جنگی تحریک تخمگذاری و کرچی مرغ خانگی مستلزم وجود ۱۵ تا ۱۶ ساعت نور روزانه است. این عوامل فصلی در پرندگان و پستانداران طی میلیون ها سال تکامل طبیعی شکل گرفته است. در صورت بکار بردن یک برنامه نوری مناسب در همه فصول می توان مرغ ها را مجبور به تخمگذاری و کرچی کرد. به عبارتی باید به آنها کلک زد تا فکر کنند در فصل بهار به سر می برند. روشن کردن لامپ و متصل کردن آن به تایمر و تنظیم آن روی ۱۷ ساعت نور روزانه موجب تحریک تخمگذاری آنها می شود. نباید نور روزانه را کم و زیاد کرد و الا وارد مرحله این مرحله نمی شوند.
شناسایی مرغ کرچ. برای شناسایی مرغ کرچ و غیر کرچ، دستمان را با هدف برداشتن تخم آنها به زیر مرغ می بریم. مرغ غیر کرچ مخالفت چندانی ندارد، از روی تخم ها بلند می شود و قدقد می کند در حالی که مرغ کرچ از روی تخم بلند نمی شود، به دست ما نوک می زند و به جای قدقد بلند، غرولند می کند در حالی که به علامت تهدید و برای بزرگ نشان دادن خود، باد به پرهایش می اندازد و خود را باد می کند.
متوقف کردن کرچی
دمای مرغ کرچ بطور طبیعی بالا می رود. بعلاوه قصدش این است که به مدت چند هفته در آشیانه راحت باشد. تنها راه توقف کرچی مرغ کرچ، به هم زدن شرایط راحتی است که برای ادامه کرچی نیاز دارد. بیرون آوردن چند بار در روز او از آشیانه، روش ساده ولی در اغلب موارد ناکارآمد برای از بین بردن کرچی است و به زحمت او را متقاعد می کند تا از ادامه روش خود دست بردارد. روش دیگر از بین بردن کرچی این که مرغ را به مدت چند روز در قفس بلند با کف سیمی و زیر خالی قرار داده و آب و دان کافی در دسترس وی بگذارند بدون اینکه مواد بستر مناسب در اختیارش قرار گیرد. هوای سرد اطراف و عدم وجود مواد نرم و گرم آشیانه او را منصرف می سازد. در گذشته برای کاهش دمای مرغ مقداری او را در آب سرد (البته نه خیلی) فرو می بردند.
نظرات کاربران
2:27:55 AM