تعیین جنسیت قرقاول نر و ماده به سهولت صورت می گیرد زیرا که جنس نر و ماده این پرنده کاملاً با هم تفاوت دارند و رنگ پر آن ها برحسب زیرگونه جنس و سن تغییر می کند. نرهای بالغ پروبال رنگین و پر زرق و برق و دمی دراز تر دارند و سر و گردن آن ها به رنگ سبز تیره وبراق است.در طبیعت قرقاول ها در بوته زارها جفت گیری می کند و معمولاً تخم گذاری پرنده برخلاف سایر پرندگان که اغلب صبح ها صورت می گیرد، عصرها انجام می شود. قرقاول ها جزو حیوانات پولی گامی Polygameهستند و هیچ گاه قرقاول نر به یک ماده اکتفا نکرده و علاقه ای نیز به جوجه ها از خود نشان نمی دهد. در طبیعت جنس ماده به تنهایی وظیفه ساختن لانه را جهت نگهداری جوجه ها برعهده می گیرد و جایگاه مزبور را اغلب در محلی سایه و نزدیک جریان آب ودر انبوه بوته ها به وجود می آورد. در مقاله های پیشین در مورد مدیریت پرورش قرقاول نکاتی کامل بیان کردیم در این پست به ویژگی ها و تعیین جنسیت قرقاول و همچنین تولید مثل قرقاول نیز بیان میگردد.
تعیین جنسیت قرقاول
قرقاول ماده اندامی کوچک ولی کشیده وظریف دارد و رنگ پرها نخودی تیره با لکه های قهوه ای زیاد به رنگ محیط اطراف است که باعث می شود در دوران طولانی خوابیدن روی تخم ها و زمان پرورش جوجه ها از دید دشمنان پنهان بماند.
برای تعیین جنسیت قرقاول به این نکته توجه کنید که قرقاول های نر صدایی شبیه به کورکور دارند و غالباً به هنگام هیجان و تحریک سرو صدای زیادی در زیستگاه خویش ایجاد می کنند. نرها ۸۸ سانتیمتر و ماده ها بین ۵۳ تا ۶۲ سانتیمتر طول دارند. سر این پرنده به رنگ سبز براق و پوست برهنه دور چشمش در اغلب گونه ها قرمز روشن است.
تولید مثل قرقاول
برای تولید مثل قرقاول در فصل جفتگیری پرندگان، آرگوس های نر هر یک محوطه ای در حدود ۱۰ متر مربع را به خود اختصاص داده و سعی می نمایند محوطه مزبور را کاملاً تمیز وصاف کرده و نگهبانی آن را بر عهده بگیرند. بعد از چند روزی بالاخره گذر جنس ماده ای از آن حدود می گذرد و آرگوس نر حیوان را به سرزمین خود دعوت می نماید، در چنین حالتی ارگوس نر به استقبال ماده رفته و در اطراف حیوان مدت مدیدی به چرخش در می آید، گردش مزبور کم کم سريع شده و دایره انتخابی نیز به تدریج تنگ تر می گردد و بالاخره در پایان حركات مزبور که بیشتر به رقص شباهت دارد ، قرقاول نر با ماده جفتگیری می کند.
در حالت طبیعی معمولاً تولید مثل قرقاول در هر دوره جنسی در حدود ۱۲تا۲۴ تخم می گذارد که رنگ پوسته ها آن ها نزدیک به سبز یا قهوه ای زیتونی است. در بسیاری از نژادهای قرقاول اندازه تخم پرنده کمی کوچک تر از تخم مرغ بوده دارای پوسته ای نازک و شکننده به رنگ سفید به همراه خال های قهوه ای و بیضی شکل می باشد. قابلیت جوجه درآوری قرقاول ها عموما ناامید کننده ودر حدود ۶۵٪ است، این در حالی است که میزان جوجه درآوری طیور تجارتی بالای ٪۸۰ است. میزان پایین جوجه در آوری مربوط به مرحله پس از باروری و قبل از تفریخ جوجه ها است. قرقاول معمولاً در محیط تخم گذاری می کند و معمولا این تخم ها آلوده به مدفوع میباشند.
پوسته این گونه تخم ها خیلی نازک است و ممکن است ترک های بیشتری داشته باشد، لذا نفوذ باکتری ها به داخل این گونه تخم ها محتمل تر است. از طرف دیگر در شرایط بد نگهداری، از دست رفتن بیش از حد آب ناشی از تبخیر نیز، در این تخم ها بیشتر به وقوع می پیوندد. تمامی این عوامل ممکن است منجر به مرگ ومیر جنین ویا تولید جوجه های ضعیف کوچک شوند.
از آن جا که جوجه کشی های مصنوعی مرسوم شده اند و معمولاً یک جوجه کشی بزرگ از مناطق مختلف سفارش می پذیرد، امکان دارد که تخم های کثیف یا تولید شده در شرایط بهداشتی نامناسب، نیز به همراه سایر تخم ها وارد دستگاه شوند. در این شرایط گسترش عفونت های حاصل از تخم، تشدید شده و عوامل بیماریزای جدید با تحویل جوجه ها، به مزارع وارد خواهند شد.
با پیشرفت علم تلقیح مصنوعی در حیوانات ، وطبق بررسی های به عمل آمده بر روی اسپرم قرقاول و بسیاری از پرندگان دیگر مشخص شده است که اسپرماتوزوئيد قرقاول دارای قدرت بسیار زیادی است و می تواند تا چهار هفته در دستگاه تناسلی قرقاول ماده زنده مانده وتخم های ماده را تلقيح کرده و نطفه دار نماید.
آزمایش های انجام شده نشان می دهد که هرگاه تنها یک جفت گیری بین قرقاول نر وماده صورت گیرد، اسپرماتوزوئیدهای موجود دراوید کت قرقاول ماده قادر است ۲۵ تا ۳۰ روز به طور مرتب تخم هایی را که قرقاول ماده در این فاصله می گذارد هم چنان نطفه دار نماید. ولی با وجود اطلاع از این واقعیت در حال حاضر در بسیاری از پرورشگاه های مجهز قرقاول ، پرورش دهندگان ترجیح می دهند که برای هر ۴ تا ۵ قرقاول ماده یک قرقاول نر اختصاص دهند.
تعداد تخم قرقاول های اصیل وتخمی در هر دوره جنسی از ۴۰ تا ۴۵ عدد تجاوز نمی کند. پرورش حیوان همیشه به میزان محدود ومختصر امکان پذیر می باشد. شروع تخم گذاری از ابتدای بهار شروع شده و باید سعی کرد در این هنگام قرقاول طبق عادت طبیعی تخم های گذارده شده را مخفی نکند. روی این اصل سعی می شود همیشه از لانه تخم گذاری برای این منظور استفاده شود.
قرقاول های ماده مادر خوبی به شمار رفته و نیازی نیست که تخم ها را به سایر پرندگان نظیر بوقلمون و غیره جهت جوجه درآوری سپرد. به علاوه برای این منظور می توان از مرغ های کرچ کوتاه اندامی که پاهایشان ظریف باشد استفاده کرد. استفاده از ماشین های جوجه کشی ساده با ظرفیت های محدود نیز برای این منظور امکان پذیر است و باید حرارت و رطوبت ماشین را برای یک دوره ۲۵ تا ۲۶ روزه تنظیم کرد و باید توجه داشت که مدت خوابیدن روی تخم در برخی از نژادهای قرقاول به ۲۸ روز نیز می رسد.
جوجه قرقاول ها بعد از ۲۶ روز کم و بیش از تخم خارج می شوند و بعد از خروج از پوسته ، بدن آن ها از کرکهای ظریفی به رنگ قهوه ای تیره پوشیده شده اند که باید سعی شود در محلی که هوای گرم ومطبوعی داشته باشد و یا در زیر بال های مادر نگهداری شوند، عدم دقت در این زمینه موجب سرماخوردگی جوجه ها و در نتیجه تلف شدن آن ها می گردد. اندازه جوجه ها کمی بزرگ تر از جوجه مرغ بوده و روی هم رفته زرنگ تر وسرزنده تر از آن ها به نظر می رسند.
شناختن جوجه های نر از ماده تا مدتی با اشکال صورت می گیرد، چون کرک های آن ها همه یک رنگ و یک دست است و تنها راهی که برای این منظور وجود دارد استفاده از چگونگی رنگ اطراف چشم می باشد، به طوری که رنگ اطراف چشم در نرها سفید و در ماده ها قهوه ای است.
نظرات کاربران
2:27:55 AM