بیماری های ویروسی قابل انتقال از حیوان به انسان:ويروس نيپا

ویروس نیپا یک پاراميکسوویروس است که برای اولین مرتبه در سال ۱۹۹۸ در مالزی و در یک همه گیری بزرگ التهاب مغز لرزشی در انسان ها با نرخ بالای مرگ و میر (%۳۲) شناسایی گردید. این ویروس همچنین در سنگاپور، بنگلادش و هند نیز شناسایی گردید. در ادامه به بررسی بیماری های ویروسی قابل انتقال از حیوان به انسان که یک مورد از آن ها ويروس نيپا است میپردازیم.

ويروس نيپا

خفاش های میوه خوار، منابع آلودگی بودند؛ با این وجود عفونت انسانی از تماس با دیگر گونه های حیوانی آلوده ایجاد گردید. در اولین شیوع، بیشتر افراد آلوده شده در طی ۲ هفته از شروع بیماری، با خوکها تماس داشتند و خوکها به عنوان منابع اصلی عفونت انسانی شناسایی گردیدند. گونه های دیگر نیز می توانستند آلوده شوند و عفونت طبیعی گربه ها و سگها نیز شناسایی گردید. گربه های آلوده شده به شکل تجربی قادر به گسترش ویروس نیپا از راه حلقی-نایی و ادرار بودند که نشان گر توانایی انتقال ویروس از این راه می باشد.

علاوه بر این در یک تحقیق، ارتباطی بین تماس با سگ های بیمار یا در حال مرگ و عفونت ویروس نیپا در انسان ها گزارش گردید. این مورد می تواند خطر انتقال بیماری از سگهای آلوده به ویروس نیپا، به انسان را بازنمایی کند، اما می تواند تماس با یک منبع مشترک را نیز نشان دهد. مطالعه سرم شناسی سگها در مناطق بومی نشان میدهد که انتقال سگ به سگ بسیار کم بوده و سگها منابع مهم ویروس نیپا نیستند. در مطالعهای روی گربه های وحشی در مالزی، هیچ حیوان سرم مثبتی شناسایی نشد مؤلفان چنین نتیجه گیری کردند که خطر انتقال از راه تماس با گربه های وحشی کم است. اما همچنان در مناطق بومی، در مورد توانایی سگها و گربه ها برای انتقال ویروس نیپا نگرانی ها وجود داشت و این موضوع به طور کلی شامل تماس با جانوران بیمار، به ویژه سگهایی که در تماس با خوکهای آلوده بودند و مبتلا گردیده اند، نمیشد.

ويروس نيپا

در مناطقی که ویروس نیپا وجود دارد باید از تماس سگها و گربه ها با خوکها جلوگیری شود. جانوران خانگی نیز نباید با گوشت یا استخوان خام خوکها که ممکن است آلوده باشند، تغذیه شوند. کشتار خوکها یکی از روشهای کاربردی برای مهار شیوع بیماری می باشد اما هیچ اشاره ای به کشتار دیگر گونه ها مانند سگها و گربه ها نشده است.