رفتار کرچی بوقلمون یعنی، جنس ماده تحت تأثیر افزایش طول روز در فصل بهار شروع به تخم گذاری کرده و به مدت ۲۸ روز روی آن بخوابد تا تخم ها تبدیل به جوجه شوند.
رفتار کرچی بوقلمون:
کرچی تحت تأثیر هورمون پرولاکتین توسعه می یابد و سبب آن می شود که تولید تخم بوقلمون قطع گردد و لذا صفت کرچی صفت نامطلوبی است زیرا در شرایط تولید صنعتی و نیمه صنعتی، که فرایند جوجه کشی بوقلمون ها توسط دستگاه جوجه کشی انجام می شود، نیازی به حالت کرچی نمی باشد.
بوقلمون های تجاری کمتر کرچ می شوند ولی مدیریت نامناسب به ویژه در شرایط گرما و مدیریت نامناسب لانه ها موجب کرچی آن ها می شود.
در سالن های پرورشی، حدود ۳ تا ۴ هفته بعد از شروع تخم گذاری، کرچی بوقلمون ها بروز می کند. برای کنترل آن باید از دو هفتگی اقدامات مناسبی را آغاز کرد و لذا سیستم های مختلف شناسایی کرچی در آن ها باید دو هفته بعد از شروع تخم گذاری شروع شود. اگر زودتر انجام شود، ممکن است با پیک تولید هم زمان شود که مناسب نیست. و اگر دیر انجام شود، برخی از آنها وارد کرچی جدی می شوند.
هر گونه کاهش سریع تولید تخم بعد از پیک تولید نشانه مشکل کرچی است.
نکته خطرناک این است که اگر کرچی بوقلمون به سرعت شناسایی و درمان نشود، تولید تخم او در باقیمانده دوره تخم گذاری متوقف می شود.
علایم رفتار کرچی بوقلمون:
- در صورتی که به بوقلمون اجازه داده شود، قسمت عمده وقتش را در اطراف آشیانه سپری میکند، نمی توان به راحتی آن ها را از این منطقه دور کرد.
- نقطه اوج تولید تخم روزانه به تأخیر می افتد.
- وقتی به او نزدیک می شویم، رفتار تهاجمی داشته و هیس هیس تهدید او آغاز می شود و پرهای پشت و گردن خود را بلند می کند و نوک می زند.
- اگر بوقلمون را گرفته و اویداکت آن را برگردانیم، علایم اولیه کرچی به صورت تولید مدفوع بویناک تشخیص داده می شود. از طرفی اویداکت پرنده در حال کرچ شدن به تدریج خشک تر و سخت تر می شود و آن را به زحمت می توان برگرداند و هر چه کرچ تر می شود این عمل تشدید می گردد. همچنین استخوان های لگن آنها به هم نزدیک تر و پوست میان آنها کشیده تر می شود. برای آزمایش آن از روش «لمس» فاصله استخوان های لگن استفاده می شود. در صورتی که بوقلمون ها کرچ نباشند، در سه هفته بعد از شروع تخم گذاری سه انگشت در میانه استخوان های لگن آن ها جا می گیرد.
- کاهش وزن و از جمله کاهش چربی های شکمی
- و در نهایت توقف تخم گذاری
روش های کنترل، روش های عمومی کنترل کرچی در بوقلمون ها شامل موارد زیر است:
- بوقلمون ها حتی المقدور در آشیانه های گذاشته شده در سالن تخم بگذارند.
- نور جایگاه های نگهداری آنها یکنواخت باشد و گوشه های تیز و خلوت نداشته باشد.
سیستم های شناسایی کرچی
بازرسی انفرادی
تمامی ماده ها را در زمان اولین جمع آوری تخم (صبح) یا آخرین آن در شب (حداقل ۲۰ دقیقه بعد از آخرین جمع آوری تخم) به صورت دستی بازرسی شوند.
در این مرحله از روش های آزمایش لمسی با اندازه گیری فاصله استخوان لگن استفاده می شود. نباید به آن ها اجاره داد قبل از بازرسی از دست مان فرار کنند.
بسته به نوع آشیانه ها، کنترل و بازرسی بوقلمون ها احتیاج به سه نفر دارد.
وقتی افراد آموخته از این روش استفاده می کنند، روش درستی است و لذا مرغ های غیر کرچ بیخود از واحدها حذف نمی شوند.
این روش در گرما خوب عمل نمی کند و قادر به تشخیص علایم کرچی غیر فیزیکی اولیه نیست.
نشانه گذاری با اسپری رنگ:
تمامی ماده ها را در زمان اولین جمع آوری تخم (صبح) یا آخرین آن در شب (حداقل ۲۰ دقیقه بعد از آخرین جمع آوری تخم) با استفاده از یک اسپری رنگ می کنند.
غروب یا صبح روز بعد هر پرنده ای که در آشیانه ها باشد که شب قبل رنگ خورده است، به عنوان کرچ شناخته می شود.
بدیهی است که اگر در شب دسترسی آن ها به لانه ها ممنوع باشد، این روش عمل نمی کند.
بهتر است تمامی ماده های نشان خورده ای را که در آشیانه دیده می شوند به دلیل نشانه های اولیه رفتار کرچی بوقلمون، حذف شوند.
می توان از رنگ های مختلفی استفاده کرد اگر چه این روش این ایراد را دارد که ممکن است بوقلمون ها چند رنگ بخورند و تشخیص رنگ آن ها مشکل تر شود.
به همین دلیل سعی می شود از رنگ هایی استفاده شود که خیلی ماندگاری ندارند.
آبرنگ نقاشی بچه ها مناسب است.
استفاده از تور یا پرده در رفتار کرچی بوقلمون:
در این روش از توری یا پرده هایی استفاده می شود که به موازات جعبه های آشیانه، جلوی آن ها و به مقدار ۲ تا ۳ متر پایین کشیده شده است.در طول روز این پرده ها یا توری ها بالا کشیده می شوند تا بوقلمون ها به صورت آزاد به آشیانه ها دسترسی داشته باشند.
پس از آخرین جمع آوری تخم ها، تمامی ماده ها از آشیانه ها بیرون انداخته می شوند. یک ساعت بعد تمامی ماده های بین آشیانه ها و توری ها را به داخل پن اصلی می رانند و توری پایین آورده می شود و در نتیجه بوقلمون های کرچ امکان آن را پیدا می کنند که به صورت بالقوه در آشیانه ها بخوابند. ماده های غیر کرچ که همچنان در غروب در آشیانه ها هستند، در صبح در منطقه بین آشیانه ها و پرده ها به سر میبرند.
این ماده ها را می توان به پن اصلی برگرداند.
هر پرنده ای که در آشیانه ماند به عنوان کرچ شناسایی شده و از پن جدا می شود.
در سه سیستم مذکور در بالا هر بوقلمون کرچ را باید از محیط مورد علاقه اش (محیط گرم، تاریک و آشیانه راحت) جدا کرده و به «پن کرچی» برد.
پن های کرچی دارای آشیانه تخمگذاری نیستند و در منطقه سردی از سالن قرار دارند و نور آنجا نیز نسبتاً بیشتر است.
حدود ۱۰ درصد فضای سالن را باید به پن های کرچی اختصاص داد و در صورت گرم بودن هوا مساحت آن را به ۱۵ درصد افزایش داد.
در سالن های خیلی بزرگ، منطقه پن های کرچی را به دو قسمت تقسیم می کنند، و در هر قسمت پن های جداگانه ای می گذارند.
هر یک از این پن ها در مقایسه با پن های اصلی تخمگذاری دارای بستری متفاوت (از جمله شن، سیمان، نرده ی چوبی، پوشال و غیره) است.
این پن های کرچی مجهز به آب و دان کافی هستند، زیرا فقدان هر یک از آنها موجب می شود که دیگر مرغ کرچ به تخمگذاری برنگردد.
پن های کرچی:
در سیستم کرچی ۴ پن دیده می شود.
پن ها از طریق درب های متعدد قابل دسترس هستند و بوقلمون ها قادرند به هر یک از آن ها سر بزنند. ۴ درصد فضای منطقه بوقلمون های کرچ، به پن اول اختصاص داده می شود و تمامی پرنده های کرچی که به تازگی شناسایی شذه اند به اینجا ریخته می شوند تا دوباره چک شوند و در صورت کرچ بودن آن ها به جایگاه ۲ فرستاده و یا به پن تخمگذاری برگردانده شوند.
فرآیند تشخیص و درمان کرچی بوقلمون ها، ۳ تا ۴ روز طول می کشد.
پس از آن ها ماده ها به تخم گذاری طبیعی باز می گردند، مشروط بر اینکه در زمان مناسب و فوری شناسایی شوند. بوقلمون های موجود در این پن ها باید هر روز بازرسی شوند و غیر کرچ ها به لانه تخمگذاری برگردانده شوند.
تمامی بوقلمون هایی را که در این محل چمباتمه زده و یا یک تخم گذاشته اند به لانه تخم گذاری عودت داده می شوند.
سیستم تغيير پن:
این روش، به عنوان آخرین راه حل بکار می رود و برای برخی سویه های بوقلمون که تا اندازه ای روی حذف صفت کرچی آن ها کار شده، کار به این مرحله نمی رسد. ولی اگر دیگر روش ها بخصوص در شرایط گرما (که کرچی سریع تر توسعه می یابد) جواب مناسبی نداد، این روش تنها راه عملی باقیمانده محسوب می شود.
در این روش همان گونه که از نامش پیداست تمامی بوقلمون ها از یک پن به پن دیگر (و معمولا در طرف دیگر سالن) منتقل می گردند.
تغییرات کوچک در محیط زندگی چشم انداز آشیانه های مختلف، بطور طبیعی کرچی را از سر آن ها به در می کند، ولی یک کاهش تولید تخم موقتی را در زمان تغییر مکان آنها شاهد خواهیم بود.
در صورتی که این روش به عنوان روش اصلی بکار برده شود، لازم است هر چه زودتر پس از پیک تولید بکار رود.
زمان مناسب آن وقتی است که از پیک یکی دو روز، گذشته باشد.
همچنین هیچگاه از این روش قبل از رسیدن به پیک تولید استفاده نشود، زیرا موجب کاهش تولید در نقطه اوج تولید تخم می شود و تولید تخم در مراحل بعدی نیز کاهش می یابد.
روش تغییر پن در سالن های دو طرف باز با تهویه طبیعی بهتر جواب می دهد.
نظرات کاربران
2:27:55 AM