گوساله های سالم، سود صنعت گاوداری شیری هستند. جایگزین های با کیفیت بالا و قیمت مناسب می توانند تولید فرآورده های شیر را بهبود بخشند و هزینه های کلی را کاهش دهند. از سوی دیگر گوساله های ضعیف و بیمار مخرب این صنعت می باشند. با وجود اینکه ارقام جامعی در مورد هزینه های واقعی همراه با بیماری و تلفات گوساله ها (چه در گاوداری شیری و چه در مزارع پرورش گوساله) وجود ندارد، از گذشته های دور این مطلب پذیرفته شده است که با صرف هزینه و انرژی، گوساله های جوان به زندگی ادامه می دهند و تا رسیدن به پتانسیل ژنتیکی خود رشد می کنند. در این پست به بررسی دوقلوزایی در گاوها میپردازیم.

اطلاعاتی در مورد دوقلوها

در نگاه اول، دوقلوزایی نکته مثبتی برای پرورش دهندگان به نظر می رسد. با این حال به رغم مشکل رایج نازایی گوساله های ماده فری مارتین (گوساله های ماده عقیم که در هنگام تولد به صورت دوقلو و همراه یک گوساله نر متولد شده اند)، گوساله های دوقلو اغلب به عنوان مشکل صنعت گاوداری شیری به حساب می­آیند تا سود در این صنعت. چرا؟ محققین کالج دامپزشکی دانشگاه مینسوتا با انتشار مقالاتی در سال ۲۰۰۵ برخی دلایل را نشان داده اند. نتایج این مطالعه و مفاهیم آن بسیار جالب است.

رکوردهای گوساله زایی در ایالت مینسوتا برای این مطالعه مورد استفاده قرار گرفتند. در مجموع ۳۸۰، ۹۰۲ رکورد گوساله زایی از ۱۷۵۴ گله از مجموع 8/2 میلیون گوساله زایی اتفاق افتاده، مورد استفاده قرار گرفتند. رکورد گاوها به صورت تلیسه های شکم اول (8/35 %)، شکم دوم (%۲۶) و دام های مسن تر (2/38 %) بود. از اطلاعات مربوط به گاوهای مسن تر از ۷ سال استفاده نشد. این محققین به دو قلوزایی به عنوان عاملی که تحت تأثیر پارامترهای مختلف از قبیل فصل، شکم زایش­های گاو، سال و گله توجه کردند. اطلاعات مربوط به گوساله ها که ثبت شد شامل اطلاعات مربوط به گوساله های تک قلو و یا دوقلو بود، صرفنظر از اینکه زنده مانده بودند و یا مرده بودند (محققین آن را مرگ و میر حین زایمان نامیدند).

افزایش یافتن دوقلوزایی

یکی از جالب ترین مشاهدات صورت گرفته در این مطالعه این بود که وقوع دوقلوزایی با گذشت زمان افزایش یافت. در ابتدای تحقیق وقوع کلی دوقلوزایی 5/3 % تولدها بود. این میزان به صورت نسبتاً خطی به بالاتر از 7/4 % در سال ۲۰۰۴ رسید.

درصد دوقلوزایی در تلیسه های شکم اول به صورت قابل توجهی کمتر از گاوهای مسن تر بود نمودار تلیسه های شکم دوم و گاوهای مسن تر دوقلوزایی بیشتری داشتند.

مشاهده جالب دیگر این بود که دوقلوزایی در تابستان (جولای – سپتامبر) بیشتر از سایر فصول سال بود. به یاد داشتن این مطلب مهم است که این نوع از تحقیقات روابط آماری را نشان می­دهند و مفاهیم بیولوژیکی و یا تفسیر این روابط را مد نظر ندارند.

دوقلوها و تلفات

تلفات گوساله ها تحت تأثیر میزان دوقلوزایی بود. مهمترین مشاهده این بود که مرگ و میر حين تولد در گوساله های دوقلو بیشتر از گوساله های تک قلو بود. اما، همانگونه که خواهیم دید، اثرات مهم دیگری نیز مانند شکم زایش گاو وجود داشت. هر چند این محققین گزارشی در رابطه با تلفات گوساله های تک قلو در مقابل گوساله های دوقلو ارائه نکردند. به وضوح می توان مشاهده کرد تعداد دفعات زایش یک گاو بر روی تلفات گوساله ها مؤثر است. گوساله های متولد شده از تلیسه های شکم اول احتمال تلف شدن بیشتری دارند.

دوقلوها می توانند هر دو نر، هر دو ماده و یا یک نر و یک ماده باشند. علاوه بر این وقتی در حالت دوقلوزایی تلفات رخ می دهد یکی از گوساله ها و یا هر دو تلف می شوند. محققین این اثر را محاسبه کردند.

در این مورد، اثر تعداد دفعات زایش (گوساله های متولد شده از تلیسه های شکم اول تلفات بیشتری داشتند) بر روی تلفات به اندازه جنسیت بسیار چشمگیر بود. وقتی که دو گوساله نر (به ویژه از یک تلیسه شکم اول) متولد می شوند، تلفات نسبت به زمانی که دو گوساله ماده و یا یک نر و یک ماده متولد می شوند، بالاتر بود. دلیل این موضوع ممکن است اندازه بزرگتر گوساله های نر باشد. اندازه بزرگ گوساله همراه با جثه کوچکتر تلیسه شکم اول ممکن است در تلفات بالای این گوساله ها سهیم باشد.

 در این حالت هم دفعات زایش به صورت کلی بر روی تلفات مؤثر است که باز هم تلیسه های شکم اول تلفات بیشتری داشته اند. با این حال، در این مورد اثر جنسیت گوساله کمتر روشن است.

این اطلاعات چندین مدل عملی مهم را نشان میدهد. اولین موضوع این است که وقوع دوقلوزایی رو به افزایش است. حداقل می توان گفت که از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۴ در نواحی غربی ایالات متحده وقوع دوقلوزایی افزایش یافته است. سازگاری این مشاهدات با دیگر مناطق جهان قابل بررسی خواهد بود.

مشاهده مهم دیگر این است که دوقلوزایی باعث افزایش تلفات حین تولد (به ویژه زمانی که گوساله ها از تلیسه شکم اول متولد شدند) می شود. این مطلب باید مورد توجه پرورش دهندگان قرار گیرد؛ اگر گوساله ها دوقلو به دنیا می آیند، این گوساله ها در معرض خطر بیشتری قرار دارند. هر چند این تحقیق سعی ندارد به این سؤال پاسخ دهد که «چرا» تلفات در این گوساله ها بیشتر است، اما تحقیقات دیگری وجود دارند که نشان می دهند جثه کوچک تلیسه های شکم اول، جثه دوقلوها (به ویژه دوقلوهای نر)، نا آشنا بودن تلیسه ها با فرآیند زایمان (که باعث ایجاد استرس در آنها می شود) همگی در افزایش خطر تلفات می توانند دخیل باشند. از این رو باید مراقبت­های ویژه ای در مورد گوساله های دوقلو صورت گیرد. باید اطمینان حاصل کرد که زایمان و خروج این گوساله ها سریع انجام گیرد. آغوز با کیفیت بالا به آنها داده شود و در جایگاهی تمیز، خشک و عاری از عوامل بیماری زا پرورش یابند. همه این مسائل مدیریتی می توانند در کاهش خطر تلفات گوساله ها مؤثر باشند.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی