بیماری کرمهای نواری غاز(علایم،پیشگیری،درمان)

بیماری های عازها یکی از مشکلات مهم و سخت برای پرورش می باشد . بیماری های که می تواند متابولیسم بدن غارها را تحت تاثیری بسزایی قرار دهد می توان به بیماری سالمونلوز ، مایکوزیس ، اریزیپلاس ، کرم کبد گوسفند که در مقاله های قبلی به آن پرداختیم .درادامه به بیماری کرمهای نواری غاز می پردازیم و علائم و راهای درمان را بررسی می کنیم .

کرم های نواری

بیش از ۱۴۰۰ گونه سستود یا کرم های نواری در پرندگان وحشی و اهلی گزارش شده است. تعداد زیادی میزبان حد واسط برای آنها شناسایی شده است. ثابت شده است که بهترین روش کنترل کرمهای نواری کنترل میزبان حد واسط آنها است. هر چند گزارش شده است غازها از طریق پرندگان آبزی وحشی به تعداد زیادی از کرم های پهن آلوده می شوند، ولی کرم های نواری در پرورش غاز مشکل ایجاد نمی کنند. اگر غاز به مسیر رودخانه های طبیعی که محل زیست میزبان حد واسط این کرم هاست دسترسی نداشته باشد، کمتر به این کرم ها آلوده می شود. با این حال حداقل ۴ کرم پهن از مجرای روده باریک غاز جدا شده است: فیمبریارا فاسیولاریس ، هیمنولپیس مگالويس، هیمنولپیس کامپرسا و هیمنولپیس لانسئولاتا.

علائم

معمولاً غازهای مبتلا به کرمهای پهن عملکرد خوبی نخواهند داشت اما جداسازی و شناسایی کرم برای تشخیص صحیح لازم و ضروری است.

درمان

تمایل به پرورش غاز در سالن های بسته، همانند سایر گونه های طیور، باعث آلودگی کمتر حیوان به این انگل ها می شود زیرا در این حالت انگلها از میزبان های واسط خود جدا می شوند.
نخستین اقدام در کنترل آلودگی غاز به کرمهای نواری جدا کردن آنها از میزبان واسط است. برای این منظور دسترسی غازها به میزبان واسط انگلها را محدود کرده و از مراتع به صورت چرخشی استفاده می کنند.
غازها باید از مسیرهای آبی عبور داده نشوند. اگر میزبان واسط انگلها کنترل نشوند استفاده از داروها تنها برای مدت کوتاهی موثر خواهد بود. داروهایی که در کنترل کرم های پهن طيور موثرند عبارت اند: بوتينورات به تنهایی یا همراه با پیپرازین و فنوتیازین با نام تجاری ورمال . همچنین استفاده از هگزاکلروفن و نیکلوزامین نیز موثر است.