گاه اوقات سر و کله خروس آماده بویژه درست قبل از شروع مسابقه، حرکت تیک خاصی دارد. این حرکت را به راحتی نمی توان توصیف کرد ولی نشانه نقطه اوج آمادگی است. نشانه دیگر آمادگی نهایی، بزرگ شدگی و اتساع مردمک چشم است اگرچه در بسیاری موارد نمی توان روی این نشانه تأكيد صددرصد داشت.در ادامه این مطلب رام کردن خروس جنگی و آنالیز برد و باخت خروس را به طور کامل توضیح داده ایم .

سندروم رکود

گاه خروس آماده، بعد از رسیدن به نقطه اوج آمادگی، دچار «سندروم رکود» می شود به این معنی که قبلاً تمامی مواد مغذی و انرژی بدن را مصرف کرده اند و در نتیجه گرسنگی آغاز و گرسنگی مالیاتش را مطالبه می­کند. برخی خروس­بازها فکر می کنند این حالت بدلیل مصرف بالای دارو، یبوست و یا درماندگی قفس است در حالی که مصرف زیاد دارو موجب بی حالی، یبوست موجب از بین رفتن علاقه خروس به نبرد (خروس درگیر حرکت شکمی است) و درماندگی قفس موجب تنبلی و خواب آلودگی می شود. بنظر می رسد علت اصلی سندروم رکود خروس آماده جدال، گرسنگی باشد. شاید گفته شود گرسنگی درست همان هدفی است که ما برای خروس در حال آماده شدن برای نبرد در نظر گرفته ایم. این درست است ولی باید توجه داشت که مواد مغذی بعد از هضم در بدن جذب و بطور واقعی صرف متابولیسم می شوند. وقتی مواد مغذی مصرف شد، گرسنگی به همراه فقدان انرژی و مواد مغذی ضروری شرایط بحرانی و خطرناکی ایجاد می کند. باید توجه داشت که در آماده سازی نهایی خروس­ها، هدف خالی بودن دستگاه گوارش و نه گرسنگی آنها است. خروس­های راکد حالتی عصبی داشته، به راحتی تهییج می شوند و در برابر غذا دیوانگی نشان می­دهند. مغز آنها بیشتر روی غذا متمرکز است تا روی نبرد. برای جلوگیری از این وضعیت می­توان تعدادی دانه خردشده ذرت یا اندکی غذای ویژه دوره آماده سازی نهایی در مرحله گرم کردن قبل از نبرد به آنها داد و به این شیوه دوره آماده سازی را اندکی طولانی تر کرد. برای کوتاه کردن دوره آماده سازی می توان از غذای کمتری در آخرین وعده به آنها داد. ملاحظه می شود که برای جلوگیری از بروز سندروم رکود باید مقدار صحیح غذا و استعمال درست مواد دارویی را دانست، از یبوست و درماندگی قفس آنها جلوگیری کرد. به این منظور می توان از نرمش و فعالیت گرم کردن متوالی استفاده نموده و دمای اطاق محل نگهداری را بویژه در فصل سرد تنظیم کرد. هر گونه علامت تب در خروس­ها مورد توجه قرار گیرد. تب یکی از نشانه های مهم سندروم رکود و در واقع مریضی آنها است. در صورتی که درست در لحظه قبل از نبرد، رطوبت مدفوع خروس­ها بالا بود، تعداد دانه پلت یا ذرت خرد شده به آنها می دهند تا رطوبت بدن را جذب کند. در هر حال خروسی که در روز نبرد ۷۰ گرم یا بیشتر از وزن خود را از دست می­دهد نباید به نبرد فرستاده شود زیرا مریض است. زیادی وزن خروس­ها در روز نبرد اساساً محال است ولی اگر دیده شد خطر محسوب نمی شود.

آنالیز بردها و باخت­ها

در خروس بازی نیز چون برخی مسابقات ورزشی انسانی، بُرد فاصله چندانی با باخت ندارد و با اندکی غفلت و کوتاهی در دفعات بعد تبدیل به شکستی غم انگیز خواهد شد. بنابراین لازم است تمامی بردها و باخت ها را به دقت ثبت و به شیوه مناسب تجزیه و تحلیل کنیم، به عبارت بهتر همواره عملکرد خروس­ها را بدون توجه به نتیجه بازی آنها مورد بررسی قرار دهیم. آيا خروس طبق انتظار ما عمل کرده است؟ عامل آن چیست؟ رقیب ما درست به اندازه ما مشغول ارزیابی بازی و رکور برداری عملیات است. آیا خروس در نتیجه عملکرد خوبش برده است یا علیرغم عملکرد بدی که داشته، برنده شده است. در صورت باخت نیز باید دلیل آن معین شود.

رام کردن خروس

در فرایند آماده سازی خروس­ها، در کنار عملیات مهمی چون تغذیه و تمرین، عملیات رام کردن خروس جنگی را نیز باید مورد توجه قرار داد. چه بسا اهمیت آن از دو عامل اول کمتر نباشد. قدر مسلم با تغذیه مناسب و تمرین کافی، توانایی فیزیکی خروس افزایش می یابد ولی رام کردن خروس جنگی مناسب آنها نیز آمادگی رزمی شان را افزایش می دهد. آیا درست است که خروس را بی مقدمه از محیط خلوت خانه و آشنا با خانواده بیرون آورده و به مکانی جدید با نور شدید و سر و صدای زیاد و افراد غریبه ببریم و از اس انتظار داشته باشم به این همه مسائل توجه نکند و فقط برای ما نبرد کند؟ قدر مسلم چنین نیست! خروس­ها را می­توان با صدای هواپیما و صدای سگ آشنا کرد و توانایی های سازگاری و تطبیقی زیادی به آنها آموخت ولی باید توجه داشت که این مهم وظیفه و تعهد ما است نه خود او.

رام کردن خروس جنگی، خیلی زود و ۴ هفته قبل از روز مبارزه آغاز می شود. وقتی از برابر قفس او می­گذریم، تکه نانی در قفسش می اندازیم. در عرض چند روز او منتظر نان خواهد بود و یاد می گیرد که وقتی در برابر قفسش می­ایستیم، قصد آزار او را نداریم بلکه چیزی به او می دهیم که او دوستش دارد. به زودی نان را از دست ما می­گیرد در غیر این صورت، اصرار بیهوده نداشته باشیم زیرا به زودی زمانش خواهد رسید. نان را به ملایمت در برابر او انداخته و دور می شویم.

وقتی قصد گرفتن خروس و انتقال او از قفسی به قفس دیگر را داریم، با ملایمت تمام رفتار کرده، برایش زمان بگذاریم و سعی در تحریک و ایجاد توحش در او نداشته باشیم. اگر خروس به قدم زدن یا پریدن مبادرت کرد، او را مدتی به حال خود گذاشته و می­گذاریم آرام بگیرد. آنگاه وقتی او را در دست داریم به آرامی نواز شش می کنیم و سپس به آرامی و ملایمت در محل جدید می گذاریم. هرگز او را به درون قفس پرتاب نکنیم و همواره سعی کنیم به ما اعتماد پیدا کند و بداند که قصد آزار او را نداریم. چه بهتر که وقتی او را در دست داریم قطعه­ای سیب به او بدهیم.

وقتی برای اولین بار خروس به قسمت آماده سازی برده می شود، زمان حساسی است. همه چیز برای او تازه و عجیب است. به همین دلیل او را به آرامی گرفته و در حالی که مقداری نان يا سيب خردشده روی میز کار قرار داده ایم، به آرامی او را روی میز کار می گذاریم و اجازه می­دهیم در عرض ۲۰ تا ۲۵ ثانیه دور بچرخد و با محیط جدید آشنا شود در حالی که در تمامی این لحظات دست خود را به آرامی بر پشتش گذاشته ایم. اکنون و وقتی آماده راه افتادن می شود، به آرامی با او راه می افتیم. چه بهتر اگر در این گردش واکاوی تکه ای نان یا کلوچه روی میز قرار دهیم تا بخورد. با این همه دست مان را در تمامی مدت روی او نگه داشته و هیچ حرکت سریعی انجام نمی دهیم. بعد از چند دقیقه او را به آرامی از روی میز برداشته و چند ثانیه نوازش می دهیم و دوباره به قفس مخصوص و گذارده و به آرامی او را رها کرده و درب قفس را می بندیم. زمان بیرون اوردن او از این قفس نیز با ملایمت و بدون تحریک قفس را باز کرده و او را بیرون می آوریم. گاه لازم است حواس او را با مقداری غذا پرت کنیم تا بدون اعتراض و غرولند دست مان را روی او بگذاریم. اکنون به آرامی او را از قفس خارج کرده و برای چند ثانیه نوازش می­کنیم و او را روی میز کار قرار می­دهیم که تکه­ای کلوچه روی آن قرار دارد. مجدداً همان­طور که قبلاً گفته شد مقداری با او راه می رویم، در دفعات اولیه نباید با خروس کار کرد. تنها باید او را با مکان جدید عادت داد. کار دیگری که روی میز کار برای جلب توجه او می توان کرد فراهم کردن قطعاتی از کره بدون نمک به اندازه دانه نخود است که خروس عاشق آن است و به محض دیدنش به رقص و پایکوبی می پردازد و مرغ­ها را فرا می خواند و ما و ترس از ما را به باد فراموشی می سپارد. در چنین حالتی دستمان را از روی او برداشته و یکی دو قدم عقب می رویم تا روی میز حس مالکیت نشان دهد. حال به آرامی به او و در حالی که دست هایمان پایین افتاده به او نزدیک می شویم. نباید دست ما حالت شبیه حالت گرفتن خروس داشته باشد. به آرامی دست­ها را روی کمر او گذاشته، با او همراهی کرده و از زمین برداشته نوازش می کنیم و در باره به قفس بر می گردانیم. انجام مراحل رام کردن خروس جنگی به مراتب کوتاه تر از خواندن مطالب فوق است ولی اگر رام سازی او به شیوه مناسبی انجام شود، پس از چند روز بدون دردسر خروس را از قفس بیرون می آوریم در حالی که بدون دردسر روی میز کار پریده، آواز می خواند و به اطراف می خرامد بدون اینکه لازم باشد او را مهار کنیم. در این لحظه از وقتی که برای رام کردن او گذاشته ایم شاد خواهیم شد. اکنون به راحتی و بدون دردسر و داد و بیداد می توان روزی دو بار با او کار کرد. اکنون وقتی او را از جایگاهی به جایگاه دیگر نیز منتقل می کنیم، همان ارتباط را از خود نشان می دهد. او پشت درب منتظر ما می ماند تا او را برداشته و به محل جدید ببریم، او از هر گونه تغییری راضی است و لذت می­برد.

اکنون که پس از چند روز خروس خانه جدید را از آن خود می­داند، لازم است او را با سر و صداها و عوامل جدید آشنا کنیم. یک رادیوی دستی مناسب است. می توان یک ایستگاه رادیو را انتخاب کرد که بطور مداوم اخبار، موزیک و یا گزارش آب و هوا می­دهد. صدیا رادیو را بلند کرده و او را در معرض انواع صدا قرار می­دهیم.

همچنین لازم است وقتی در سالن تربیت خروس هستیم سر و صدای زیادی تولید کنیم. سطل و قابلمه را روی زمین بیاندازیم. او را عادت دهیم تا بداند این سر و صداها خسارتی به او وارد نمی کند. وقتی در حال کار با او هستیم به آدم­ها نیز اجازه دهیم به او نزدیک شوند. خروس در گود مبارزه با انواع سر و صدا و اضطراب روبرو می­شود. باید از قبل با نمونه های آن آشنا شود. در صورتی که خروس در روز مسابقه زیر لامپ مبارزه می کند، به هر قیمت شده بالای میز کار یک لامپ روشن کنیم تا با آن عادت کند. همچنین اگر مبارزه او شب هنگام است، در اوقات شب نیز او را تمرین دهیم و شرایط کف گود مبارزه را شبیه آن چیزی کنیم که او در روز مبارزه واقعاً در آن به سر خواهد برد. رادیو را به چنین گودی برده و در حالی که تمرین رزمی انجام می دهیم صدای آن را بلند می کنیم.

معمولاً بعد از عملیات تمرینی خروس را در قفس­های استراحت قرار می­دهند و خروس بعدی را روی میز کار می­گذارند. آورد و برد خروس­ها به این قفس ها نیز با ملایمت انجام شود تا رام شوند و اعتماد آنها به ما جلب شود. در مبارزه خروس­های تیپ مدیترانه با مهمیز مصنوعی، در زمان بستن مهمیز، صاحب خروس آن را در دست گرفته و فرد دیگر مهمیز را به ساق پا سفت می­کند. می توان به او گفت چگونه مهمیز را ببندد ولی به خروس نمی توان گفت آن که او را در دست گرفته (واغلب در دست هم در دست نمی گیرد و با خروس آشنایی چندانی ندارد)، دوست ما است و همچنان خروس رلاکس بماند. خروس این موضوع را نمی فهمد. بنابراین لازم است گرفتن و نگه داشتن خروس توسط فردی انجام شود که رام او است. در این حالت سر و صداها و جنجال های احتمالی اطراف را با آرامش سپری می کند.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی