معمولاً هنگامیکه کسی به فکر ازدیاد قناری و داشتن پرنده های بیشتری می افتد، حداقل یک قناری (که در اکثر موارد نر هم می باشد) در خانه دارد و تنها پرنده ای ک مورد نیاز اوست، یک قناری ماده است که بتواند نقش همسر و هم قفس را برای پرنده تنها ایفاء نماید. در مقاله قبل در مورد انواع نژادهای قناری به طور کامل پرداخته شد درادامه به راهنمایی کامل خرید قناری برای جوجه کشی وازدیادآن ها نکاتی را ذکر می کنیم.
چگونه و در چه موقع سال پرنده های مورد نیاز را انتخاب و خریداری کنیم؟
بهترین فصل جهت خریداری این گونه پرنده ها که به منظور جوجه کشی و ازدياد نسل به کار می روند، فصل پائیز است که دوره پرریزان سپری گشته و پرنده ها با پرهای جدید و خوش رنگ خود خیلی سرحال و سرزنده به نظر میرسند.
در این موقع سال معمولاً تولید کننده ها، بیشتر از هر فصل دیگر پرنده های جوان و یا آنهائی را که می روند تا دوران جوانی را پشت سر گذارند جهت جوجه کشی و ازدياد نسل در اختیار علاقمندان قرار میدهند و به عبارت دیگر، تولید کننده ها خیلی علاقه دارند که در فصل پائیز از شر پرنده های اضافی خود خلاص شوند. به همین جهت است که در این موقع سال معمولاً قیمتها نیز به حداقل ممکن میرسند و فرصت خوبی برای خریداران فراهم می آید. علت اصلی نزول قیمت آن است که تولید کننده ها مایل نیستند پرنده های متعدد خود را سرتاسر فصل زمستان غذا بدهند و منتظر بمانند تا فصل جفتگیری در بهار فرابرسد.
برای آنکه هرگونه اقدام در زمینه جوجه کشی و ازدیاد نسل قناری ها به نتیجه مطلوب برسد، باید توجه کافی مبذول نمود تا جفت ها کاملاً با یکدیگر سازش و تطابق داشته باشند.
قبل از هر چیز، یک مبتدی باید نوع و گونه پرنده نری (خروس) را که در اختیار دارد بداند و به عنوان مثال، باید بداند که آیا خروس مزبور در زمره قناری های آوازی (Song canary) و با قناری های رنگین (Colour canary) قرار میگیرد؟ جای بسی اسف خواهد بود که کسی از روی بی توجهی محض، سالها وقت و سرمایه خود را در طریق آمیزش دادن این انواع ناهمگون و ناجور، بدون حصول هیچ نتیجه ای به هدر دهد.
از آنجا که قناری ها تقریباً در اوایل بهار اقدام به جفت گیری می نمایند، لذا شخص مبتدی و با هر علاقمندی می تواند تمام طول زمستان را صرف یافتن برنده مطلوب و مناسب نموده و با فراغ بال به دنبال قناری مورد نظر خود بگردد. ولی در عین حال باید به خاطر داشت که الزاماً باید جفتها را حداقل شش هفته قبل از آغاز دورة جفت گیری انتخاب و آماده بهره برداری نمود. در طول این مدت جفت ها در عین حال قادر خواهند بود تا خود را با آب و هوا و شرایط محیطی موجود وفق داده و با آسایش خاطر به آمیزش با یکدیگر بپردازند.
این که جفت ها را چگونه و از کدام نوع انتخاب کنیم، مسئله ای است که به سلیقة شخصی بستگی دارد. قبل از هر چیز بایستی پرنده های مورد علاقه و محبت صاحب خود باشند، زیرا اصولاً نگاهداری و ازدیاد این گونه موجودات به منظور لذت بردن و تمتّع معنوی و در پاره ای از موارد به جهت کسب منافع مادی صورت می گیرد. هرگز نمی توان گفت که کدام نوع از قناری ها برای جفت گیری و ازدیاد از انواع دیگر بهتر و با رایج تر می باشد. آنچه باعث جلب توجه قناری داران و صعود قیمت پرنده ها میشود، مُد روز است که گهگاه باعث رواج ناگهانی یک نوع و یا الوان مختلف می گردد و این گونه پرنده ها را سوژه می کند، و قهراً پس از چندی تب موجود، فروکش کرده و نوع و رنگ دیگر مطرح می گردد.
معمولاً انواع و گونه های جدیدی که در اثر جهش (موتاسیون) و یا آمیزش دادن انواع خاص پدید می آیند، گران ترین قیمت ها را به خود اختصاص می دهند ولی همینکه نوع جدید به اندازه کافی تولید و به بازار فروش عرضه گردید، مجدداً قيمتها نزول حاصل می کنند. بنابر این رقابتی که جهت به دست آوردن انواع کمیاب و نادر ایجاد می شود در رابطه با میزان عرضة نوع مورد نظر، مظنة روز را دستخوش تغییرات ناگهانی می سازد و این پدیده ای است که اختصاص به قناریها نداشته و در مورد موجودات و کالاهای دیگر نیز صادق است. آنچه باید مورد توجه قرار گیرد این است که در درجه اول قناری های خریداری شده سالم و قادر به انجام جفت گیری و باروری باشند، چه در غیر این صورت، داشتن انواع بسیار نادر و گرانقیمت نیز هیچ نتیجه ای به بار نخواهد آورد.
اکثر افراد به پرندگان جوان گرایش فوق العاده ای نشان میدهند. وجود پرهای صاف و نرم و شفاف همراه با چشمانی نافذ و آگاه و داشتن حالتی با نشاط و پرتحرک، میتواند مؤید سلامت کامل پرنده باشد. با این همه، قناری داران با تجربه ترجیح میدهند که پرنده هایی را جهت جفت گیری به کار گیرند که در رده های مختلف سنی قرار داشته باشند. به عبارت دیگر آنها سعی می کنند تا یک نر جوان را با ماده ای که متجاوز از یک سال عمر کرده است مجاور کرده و یا بالعکس یک ماده جوان را با پرنده نر مسن تر بیامیزند تا تجربه ای که پرنده سالخورده تر در زمینه جفت گیری تحصیل کرده است موجب گردد که مراحل مختلف آمیزشی به سهولت و بدون اشکال پیش برود.
شکی نیست که به کار گرفتن پرنده ای که قبلاً قدرت و صلاحیت خود را در ایفاء نقش پدری یا مادری به ثبوت رسانیده است مزایای غیرقابل انکاری را در بر دارد. این نکته که آیا قناری ها تا رسیدن به سنین کهولت نیز می توانند قابلیت باروری خود را حفظ نمایند و با قدرت توالد خویش را در سالهای اولیه از دست میدهند بستگی به تعداد و میزان بهره کشی سالیانه از آنها دارد. به طور معمول، می توان دو جوجه کشی در هر سال را در حد طبیعی بحساب آورد.
چنانچه قناری ها را خارج از این میزان جوجه کشی نکنند، قاعدتاً می توان این پرنده ها را تا شش الی هفت سال متوالی به طور موفقیت آمیز مورد بهره برداری و تولید مثل قرار داد. از طرف دیگر، چنانچه یک قناری نر را هر ساله جهت بارور ساختن چند قناری ماده مورد استفاده قرار دهند، پرنده مزبور خیلی زودتر از موعد ذکر شده به دوران بازنشستگی رسیده و باصطلاح از کار خواهد افتاد. به همین ترتیب چنانچه فناری های ماده را در هر فصل سه، چهار و یا حتی پنج بار جوجه کشی نمایند و به علاوه مراقبت و حفاظت از جوجه ها را نیز انحصاراً به عهده آنها واگذار کنند، باز هم موجب از کارافتادگی سریع مادرها را فراهم می آورند.
برای آنکه بتوانیم پرندة جفت گیری کننده را از نزدیک مورد معاینه قرار داده و از سلامت جسمانی آن آگاه شویم، میتوانیم پرنده مزبور را محکم در یک دست نگاه داشته و با دهان خود به پرهای ناحیه شکم قناری بدهیم. این عملی است که معمولاً افراد باتجربه هنگام خرید یک پرنده مخصوص جوجه کشی انجام میدهند تا از سلامت جسمی حیوان اطمینان حاصل نمایند. با به کار گیری این روش می توان نر و مادگی پرنده را نیز به سهولت تشخیص داد.
یک پرندة سالم نر که آمادگی لازم را برای جفت گیری دارد، دارای زایده خاصی (Spike) در اطراف کلوآک یا ناحیه مقعدی (Cloaca) است که این زایده به صورت یک برجستگی در ناحیه مزبور خودنمایی می کند و این برجستگی در پرنده های آماده برای جفت گیری به وضوح دیده میشود.
ناحیه شکمی کمی فرورفته بوده و دارای رنگ گوشت طبیعی می باشد. چنانچه روده ها متورم بوده و به وضوح در زیر پوست قابل رؤیت باشند (احتمالاً به رنگ قرمز و ملتهب) می توان بقین حاصل نمود که پرنده بیمار میباشد. استخوان جناغی باید کاملاً به وسیله عضلات جانبی در میان گرفته شده باشد و با تماس نوک انگشتان، باید احساس شود که تمامی ناحیه سینه، پُر و فاقد حفره و فرورفتگی می باشد. چنانچه استخوان جناغ به صورت یک استخوان تیز، بیرون زده باشد، نشانه بارزی از لاغری مفرط پرنده میباشد و یک چنین پرنده ای را میتوان بیمار و نامناسب تشخیص داد.
بدن پرندة ماده تا حدی کشیده تر بوده و ناحیه مقعدی با کلوآک آن نیز به وضوح کلوآک حیوان نر نمی باشد. چنانچه در ناحیه مزبور برجستگی کوچکی نیز دیده شود، نوک بر آمدگی مزبور بیشتر متوجه دم پرنده میباشد. چنانچه بدانیم که اهمیت و نقش این ناحیه، ضمن عمل جفت گیری تا چه حد بارز و تعین کننده است، آنگاه در خواهیم یافت که بررسی دقیق ناحیه مزبور و برجستگی مورد بحث، هرگز ما را در راه شناسایی جنسی و قدرت باروری پرنده، دچار اشتباه نخواهد نمود.
چنانچه تولید کننده ای بخواهد عمل جوجه کشی را با استفاده از چندین پرندة ماده آغاز کند، بهتر است همواره یک یا چند قناری را به عنوان ذخیره (یدکی) کنار بگذارد. گاهی اوقات اتفاق می افتد که برخی از ماده قناری ها به عللی دچار آسیب روحی یا جسمی شده و از دور خارج شوند، در این صورت داشتن ماده قناری دیگر، برای جانشینی بسیار مفید و کارساز خواهد بود.
مبتدیان هرگز نباید از طرح سوال از فروشندگان قناری خودداری کنند و مهمترین سئوالی که میتوان طرح نمود این است که آیا پرندگانی که خریداری و جهت جفت گیری آماده شده اند، جفتهای مناسبی را تشکیل میدهند و یا بهتر است یکی از زوجین را با نوع دیگری تعویض نمود؟
تولید کنندگان بزرگ و فروشندگان قناری در این زمینه ها اطلاعات ذیقیمتی را در اختیار دارند و می توانند مبتدیان را به خوبی راهنمایی کنند.
آنهائیکه جوجه کشی و تکثیر قناری را بدین منظور دنبال می کنند که بتوانند پرنده های جوان حاصل را فرضاً در نمایشگاهی به معرض دید و قضاوت بگذارند، بهتر است همواره کار خود را با تعداد کمتر ولی با انواع مرغوب و جالب توجه شروع کنند و از خرید تعداد زیاد قناری نامرغوب و کم ارزش خودداری به عمل آورند، زیرا صرف وقت و بودجه فراوان در راه تهیه و به کار گرفتن پرنده های نامرغوب، با این امید که بتوان قناری های اصلاح شده و جالبی از آمیزش آنها به دست آورد، کاری عبث و بیهوده میباشد.
البته لازم نیست که حتماً انسان بودجه گزافی را برای خرید زوجهای فوق العاده معروف که در نمایشگاه ها عنوان قهرمانی را به دست می آورند صرف نماید، بلکه بهتر است افراد علاقمند به دنبال تهیه زوجهایی که در زمره قناریهای ” خوب ” به حساب می آیند باشند، چه از این راه میتوان اطمینان حاصل نمود که در بین جوجههای حاصل تعداد قابل توجهی از انواع بالاتر از حد متوسط وجود خواهد داشت.
در صورت امکان بایستی قناری هایی را که جهت خرید و تکثیر زیر نظر گرفته شده است، شخصاً مورد آزمایش و بررسی کامل قرارداد. چنانچه این عمل میسر نباشد و امکان مطالعه دقیق حرکات و به عنوان مثال شنیدن نوای پرنده وجود نداشته باشد، در آن صورت باید شرایط مورد نظر بین خریدار و فروشنده مورد موافقت قرار گیرد و فروشنده، خریدار را از صحت ادعاهای خود مطمئن سازد.
نظرات کاربران
2:27:55 AM