به طور کلی بررسی ها نشان داده است که، بیماری های آهوان از جمله بیماری های باکتریایی آهوان با دیگر سم داران متفاوت نمی باشد و تاکنون بیماری های توبرکلوزیس (گرینر؛ ۱۹۸۳)، نکروباسیلوزیس (باسون و همکاران ۱۹۷۱، دولنسک ۱۹۷۸)، لیستریوزیس (استوسکوف ۱۹۸۰) و پاستورلا پزودو توبرکلوزیس (وتزلر ۱۹۸۱) گزارش شده اند.به ادامه متن توجه بنمایید.
بیماری های باکتریایی آهو
بروسلا ملیتن زیس، پاستورلا مولتی ساید، یرسینیا اینترو كوليتيكا، اکتینومایسس بويس و مایکوپلاسما پلئوروپنه مونيا در آهوان محیط محصور در امارات متحده عربی گزارش شده است. اشاره شده است که بزرگ ترین مشکل در این مؤسسه بروسلوز، مایکوپلاسموزیس و پاستورلوزیس می باشد. واکسن این بیماری ها برای دام های اهلی در دسترس می باشد.
بیماری های ویروسی آهوان
بر اساس مطالعاتی در مورد تأثیر بیماری های ویروسی بر آهوان شرق آفریقا و دیگر مناطق انجام شده است. تاکنون بیماری های ریندرپست (پلورایت ۱۹۶۳)، بلوتان (بارزیلایی و همکاران ۱۹۷۱، هوف و ترینر ۱۹۷۸)، عفونت گاوی رینو تراشیتیس (رای مامو ۱۹۷۴، رامپتون و جست ۱۹۷۶)، تب بدخیم کترهال (گرینر ۱۹۸۳)، بیماری پا و دهان (هدگر ۱۹۷۶)، بیماری موکوزی (براس ۱۹۶۶)، هرپس ویروس گاوی تیپ ۲ (بلورایت ۱۹۸۱) گزارش شده اند. مشاهده شده است که آهوان شرق آفریقا به بیماری های ریندر پست و بیماری دهان و پا مقاومت بالایی دارند ولی آهوان امارات متحده عربی نسبت به این بیماری ها حساس هستند.
از باغ وحش اس تی لوئیز گزارش شده است که، آزمایشات شش ماهه مدفوع گاهی حضور تخم های گونه ای از استرون ژیلوئید و اووسیت های کوکسیدیا را آشکار کردند. اما معالجه با تیابندازول و سولفادي متوکسین به ترتیب رضایت بخش در نظر گرفته شد.
انگل های آهوان
طی مطالعاتی که روی پرورش دستی سه گونه آهو در عربستان انجام گرفته مشخص گردیده است که وقتی یک گروه نوزادان از شیرخوارگاه انتقال داده شدند مبتلا به کوکسیدیا شدند اما این بیماری به طور رضایت بخشی با سولفازول معالجه شد.
از باغ وحش واشنگتن گزارش شده است که وجود انگل ها مشکل دائمی گله آهو بودند. کیست های کوکسیدیا (ایمریا) تشخیص داده شدند و چندین نماتد از جمله استرانگ ژیلوئید. تری کوریس پیدا شده است. انگل های زیاد در گله مربوط به جمعیت زیاد گله و همچنین مدفوع خواری بوده که باعث می شد آهوان مجدداً خود را به انگل آلوده کنند. احتمالاً عامل دیگر انتشار انگل ها به این علت است که این حیوانات روی علف ها چرا میکرده اند.
به عنوان پیشگیری هر ۶ هفته یک بار به آهوان داروی ضد انگل داده می شد و هفت روز بعد آزمایش مدفوع انجام می گرفت و بسته به نتایج تجزیه مدفوع، ضد انگل مناسب برای رفع آلودگی های خاص استفاده می¬شد. داروهایی که به طور طبیعی استفاده می شدند عبارت بودند از Panacur ، Eqvalan ، Strongid ، Telmin، Albon ، Ripercol و Camvet. ثابت شده است که استفاده متناوب در استفاده از داروها در مقاوم شدن انگل ها نسبت به داروها اهمیت دارد. هم چنین ما دریافتیم که در کنترل انگل هایی که با جمعیت زیاد در گله وجود دارند، استفاده از میزان داروی پیشنهاد شده از طرف کارخانه سازنده همیشه مؤثر نیست.
از باغ وحش هانوور گزارش شده است که، آزمایشات سریع مدفوع تازه نشان داده که آهوان معمولاً در معده و روده تخم های نماتد های استرانژلید، تریکوریس و تخم های کوکسیدیا را حمل می کنند. یک آهوی نر بالغ گرانت در اثر آلودگی با کرم پاراکوپریا رافی سرسی، استرانژیلوئیدس ، تریکواسترانژیلوس پلوبلوروس و ایمپالیا توبرکولاتا بوده است. در آزمایش مدفوع یک آهوی دور کاس تخم های کرم کدو و اکسی یوروس و در یک آهوی گرانت لارو کوچک ریوی و در یک آهوی پیشانی سرخ تخم های استر تاژیا، اسکارید، تریکواسترانژیلوس و نماتدیروس مشاهده شد. بعد از معالجه باتی بنرول برای کرم های روده و معده ما دیگر مشکل انگلی نداشتیم.
در عربستان، در مورد آهوانی که به منظور احیاء زیستگاه های قبلی رهاسازی شدند گزارش شده است که، اگر چه انگل ها مشکل جدی برای مجموعه آهوان مرکز نبودند. تصور شد رها کردن حیوانات ممکن است باعث فشار بر آنها شده و کارایی ایمنی آنها را کاهش دهد. به منظور از بین بردن انگل های داخلی که بیش تر متداول بودند روی نمونه مدفوع آهوانی که برای رهاسازی انتخاب شده بودند آزمایش انگل انجام شد و حیوانات آلوده با تزریق زیر پوستی یک میلی ایورمکتین معالجه شدند.
انگل های آهوان ایران
اسلامی و همکاران (۱۳۵۴) گزارش کرده اند که، چون نشخوار کنندگان وحشی در بسیاری از مراتع کشور در تماس نزدیک با نشخوار کنندگان اهلی بوده و در مراتع مشترک با آنها به چرا مشغول هستند لذا مطالعه انگل¬های آنها از دو جنبه حائز اهمیت است.
1- شناسایی فون انگلی آنها و استفاده از اطلاعات موجود در موارد لازم و ضروری
۲- چون تقریباً تمام کرم های نشخوار کنندگان اهلی و وحشی یکی می باشد بنابراین حیات وحش می تواند به عنوان کانون آزادی در آلوده کردن حیوانات اهلی مؤثر باشد. در تدوین برنامه های پیش گیری و درمان باید این کانون آلودگی مورد توجه قرار گیرد. فهرست انگل هایی که از آهوان ایران گزارش شده است به این شرح می باشد. انگل های شیردان، مارشالاژیا مارشالی، استرتاژیا اکسیدانتالیس، استرتاژیا سیر کوم سینکتا، کاملواسترانژیلوس منتولاتوس، تریکو استرانژیلوس ویترینوس، تریکو استرانژیلوس کلی بریفورمیس و نماتودیروس گزل می باشند.
انگل های روده باریک شامل نماتود ها و سستودها هستند. نماتودها عبارتند از نماتودیروس آراتیانوس، نماتودیروس گزل، نماتودیروس لانسئولاتوس، نماتودیروس فیلیكولیس، نماتودیروس آرشری، نماتودیروس آبنورماليس، نماتودیرلا لانوایسمی اسپيكولاتا لانژیسپیكولاتا ، نماتودرلا لانژی اسپیکولاتا، نماتودیرلا کاملی، نماتودیرلا آنتی لوکاپره، نماتودیره گزلی، نماتودیرلا با گونه نامشخص و کرم های روده باریک عبارتند از تریکواسترونژیلوس کلی بریفورمیس، تریکواسترانژیلوس ویترینوس و سستودهای روده باریک آويتلينا سنتریپونكولاتا، مونیزیا اکسپانسا، استی لزیا گلوبی پونکتاتا هستند.
انگل های روده بزرگ عبارت از تریکوریس اویس، تریکوریس گزل، تریکوریس اسکریابینی، تریکوریس دیس کالر، تریکوریس اوينا، تریکوریس تنوایس، اسکرجایینما کاپره هستند.
انگل های ریه عبارت از کیست هیداتیک، سیستی سرکوس اویس، پروتواسترانژیلوس روفسانس، سیستو کولوس اكراتوس، لینژوتولا سراتا است. و از انگل های پوست آهوی ایرانی هیپودرما دیانا گزارش شده است.
از انگل های جبیر تاکنون از ایران کامل واسترانژیلوس منتولاتوس و تریکواسترانژیلوس کلی بریفورمیس از شیردان گزارش شده است و از روده باریک انگل های تریکواسترانژیلوس کلی بریفورمیس، تریکواسترانژیلوس پروبلوروس، نماتودیروس آراتیانوس و مارشالا ژیا مارشالی گزارش شده است.
و از ایران گزارش شده است که آهوان ایرانی آلوده به کنه سارکوپ اسکابی بوده اند که این آلودگی باعث ریزش موی پوست حیوان شده است. ابتدا تعدادی غده در اطراف لب ها یا سوراخ بینی ایجاد می شود و سپس به طرف پلک چشم و گوش ها کشیده شده و در شرایط حاد وارد صورت شده گردن، بدن و پاها را فرا میگیرد. پوست در اثر این آلودگی طاس شده، کلفت و سخت می گردد. عامل این آلودگی کنه سارکوپ اسکابی است.
در مطالعاتی که بر روی آهوان تامسون در شرق آفریقا صورت گرفته خاطر نشان شده است که آهوان جوان در مقابل کنه ها به تیمار بیش تری نیاز دارند.
طی تحقیقاتی که بر روی تأثیر دو داروی ایورمکتین و لوامیزول بر روی نماتد نماتودیروس اسپادیگر در آهوان ریم و ادمی در عربستان سعودی انجام گرفته است مشخص شده که ایورمکتین ۹۴ درصد تخم های نماتود را در مدفوع و لوامیزول 3/89 درصد آنها را در مدفوع آهوان ریم کاهش داده است. اثر داروی ایورمکتین بر کاهش تخم های این انگل در مدفوع آهوان ادمی 2/97 درصد و اثر لوامیزول 4/96 درصد بوده است. در این آزمایش مشخص گردید که اثر هر دو دارو در آهوان ادمی بیش تر از آهوان ریم بوده است ولی این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبوده است.
این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی
نظرات کاربران
2:27:55 AM