یکی از بیماری های دستگاه تنفسی بلدرچین آسپرژیلوس می باشد این بیماری از نوع قارچی می باشد که از غذای کپک زده و بستر آلوده به وجود می آید. در ادامه به علائم و راهای درمان و پیشگیری این بیماری می پردازیم.

نکات قابل توجه در بیماری ها به طور کلی:

1. توضیح در مورد بیماری ها به این علت نیست که بلدرچین نسبت به آن ها حساس است و مبحث مقاومت بلدرچین ها را در برابر بیماری ها زیر سؤال نمی برد و صرفاً برای این توضیح داده شده اند که در این پرنده مشاهده شده اند و فقط نسبت به سایر بیماری ها به آن ها حساس ترند حتی به مقادیر نادر و اندک و بلدرچین می تواند میزبان آنها باشد؛ در کل ما در اینجا کلکسیون تمام بیماری های بلدرچین را اعم از نادر و شایع را داریم.
2.  بلدرچین در بین ویروس ها به گروه آدنوویروس ها حساس ترند.
3. در پایان باید متذکر شویم که بلدرچین ها به ترتیب در دستگاه های تنفس ، گوارش، اعصاب و پوشش نسبت به بیماری ها حساس ترند.
4. دقت شود واکسیناسیون ها را درست سر موقع و سن ويژه خود استفاده کنیم.

آسپرژیلوس (Aspergilosis)

محل حمله بیماری و نقاط ایجاد جراحت :

بیماری به دستگاه تنفسی بلدرچین حمله کرده و در جگر ، چشم و مغز جراحاتی را به جا می گذارد و این بیماری در شرایط گرم و مرطوب بیشتر از سایر محيط ها دیده می شود.

عامل بیماری و روش انتقال آن :

این بیماری قارچی توسط آسپرژیلوس فرمیگاتوس ایجاد می شود که از طریق غذای کپک زده و یا بستر آلوده ایجاد می شود و این قارچ در محل های گرم و مرطوب بیشتر دیده می شود چون این محل ها برای رشد قارچ محل های بسیار مناسبی می باشد این قارچ به سرعت در گله منتشر می شود و به صورت حاد بروز می کند و تلفات این بیماری گاها تا ۵۰ ٪ نیز می رسد لازم به ذکر است که این بیماری یک بیماری مشترک بین انسان و دام است . کلنی های این قارچ در اوایل آبی مایل به سبز بوده و در اواخر تیره تر می شود. اسپور آن بسیار مقاوم بوده و به آسانی منتقل می شود.

علائم بیماری :

1. پرنده دچار تنگی نفس شده و با منقار باز تنفس می کند .
2.  خواب آلوده به نظر می رسد و دارای عطش بسیاری است .
3. بلدرچین ها در عرض 4۸-24 ساعت تلف می شوند .
4. لاغری .
5. .ژولیدگی .
6. کبودی پوست از سایر علائم این بیماری است .
7.  اختلال عصبی مانند پیچش گردن .
8. از دست دادن اشتها .
9. گاها فلج و تشنج .

تشخیص بیماری :

بیماری آسپرژیلوس را نمی توان به طور کامل تشخیص داد زیرا برخی از علائم این بیماری با علائم بیماری اسهال سفید مشابه است و در نهایت باید عامل بیماری را از لاشه جدا کرده و تشخیص نهایی را به آزمایشگاه بسپاریم که در حدود ۷-۳ روز کشت آن طول می کشد.

درمان و پیشگیری :

1. بايد پرندگانی را که بهبودی یافته اند و یا بیمارند را معدوم نماییم .
2.  از سیستم هایی غیر از بستر برای پرورش استفاده کنیم.
3.  بستر و غذای آلوده را از سالن خارج نمائیم .
4. برای ضدعفونی از بخار گوگرد با فرمل استفاده می کنیم .
5. باید تخم ها را از سالن خارج کنیم و محل نگهداری آن ها را ضد عفونی و تمیز نمائیم .
6. هوای تازه و تهویه مناسب را برای پرندگان در نظر بگیریم .
7.  می توان با بالابردن رطوبت بیماری را تحت الشعاع قرار دهیم
8. با توجه به اینکه این بیماری درمان قطعی ندارد می توان از داروهای ضدقارچی مثل مایکواستاتین ، ويوله دوژانیان اسدیم پروپیونات ، کلسیم پروپیونات یا سولفات مس و یا روکن در آب را به مدت ۵-۳ روز استفاده کرد.
9. بستر را با کمک میکروب کش روغنی، به دلیل جلوگیری انتشار گرد و غبار محیط و اسپور موجود در هوا اسپری می کنیم. در ضمن باید سولفات مس در ظروف شیشه، پلاستیک و یا سفالی مصرف شود.

اپیدمیولوژی بیماری :

اپیدمی این بیماری به صورت جهانی می باشد.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی