درحالی که پرکنی یک عارضه است، پرریزی یک پدیده طبیعی است و عارضه یا بیماری محسوب نمی شود. تمام پرندگان به طور طبیعی پرریزی دارند و ضمن این عمل، پرهای قدیمی ریخته می شود و پرهای جدید جایگزین آنها می گردد. در خلال پرریزی، به دلیل تغییرات هورمونی، پرهای بدن پرنده به تدریج یکی پس از دیگری، از ریشه شل می شوند و در عمل پر آرایی روزمره، کنده شده و پس از چند روز تا چند هفته پرهای جدید به جای آنها می روید. کاملا طبیعی است که به علت از دست دادن پرها و ضرورت رشد مجدد پرهای جدید، پرنده باید مشکلات ریزش پرها و ایجاد اختلال در قابلیت پرواز را تحمل کند و برای رشد مجدد پرها، خوراک مصرف کمیت و کیفیت بیشتری داشته باشد. در این دوره، نیاز پرنده به مصرف خوراک هایی با پروتئین بالا و مرغوب و مواد معدنی مختلف تشکیل دهنده ساختمان پرها بیشتر می شود. در ادامه به بیماری پرریزی در مرغ عشق و پرریزی فرانسوی اشاره و علائم، پیشگیری و درمان آن ها شرح می دهیم.

پرریزی (The Molt)

چنانچه پرریزی و جایگزینی پرهای جدید به طور ناگهانی متوقف شود، پرنده به طور موقت قدرت پرواز را از دست می دهد و در این حالت، بیش از پیش به کمک شما نیاز خواهد داشت. یک طوطی که به علت پرریزی پرهای خودش را از دست داده است، قدرت پروازش را حتی در حد فرود آمدن از بالای قفس به کف زمین از دست می دهد و اگر در این حالت اقدام به فرود از طریق پرواز کند، ممکن است با سینه به زمین بخورد. بنابراین صاحب طوطی باید شرایط مناسب فرود طوطی از بالای قفس به زمین را با مستقر کردن یک نردبان یا توری سیمی در مجاورت قفس فراهم کند.

در هنگام پرریزی، به دلیل بالارفتن نیازهای غذایی پرنده برای رشد پرهای جدید، کیفیت غذای مصرفی باید بالا برود. لذا چنانچه مرغ عشق خودتان را به مصرف تخم مرغ آب پز سفت با پوسته از قبل عادت داده باشید؛ یعنی پیش از بوجود آمدن این عارضه مرغ عشق شما عادت داشته باشد که هفته ای دو نوبت به مقدار نصف قاشق چایخوری مخلوط زرده تخم مرغ و کمی پنیر بخورد، در دوره پرریزی، باید این مقدار را دو برابر کنید. همچنین نیز از غذاهای مناسب، میوه ها و سبزیجات متنوع استفاده کنید تا جایگزین شدن پرهای ریخته شده با سرعت و سهولت بیشتری انجام شود.

همیشه و در تمام اوقات سال، حداقل پوسته یک تخم مرغ آب پز را به عنوان مکمل کلسیم و فسفر در کف و جلوی قفس بگذارید تا پرنده در مواقع نیاز با خوردن مقداری از آن، نیازهایش را به دو عنصر کلسیم و فسفر که به خصوص در مواقع پرریزی، جفتگیری و تخمگذاری بالا می رود، تأمین کند.

پرریزی فرانسوی (French Molt)

یکی از گونه های بیماری پرریزی در مرغ عشق، پرریزی فرانسوی است. این یک عارضه یا اختلال ارثی ست که مرغ عشق ها، به خصوص جوجه های آنها را مبتلا می ­کند. جوجه های مرغ عشق با ابتلا به این عارضه، قدرت پرواز پیدا نمی کنند، ولی اهلی می شوند. بنابراین چنین جوجه ها را نباید هرگز با جوجه های معمولی و سالم در کنار هم نگه داری نمایید. زیرا عامل پرریزی فرانسوی از جوجه های مبتلا به جوجه های سالم سرایت می کند و وقتی آنها جفتگیری کنند و جوجه دار شوند، جوجه هایشان نیز به این بیماری دچار خواهند شد.

پرریزی یا تولک رفتن پرندگان، یک امر طبیعی است که ضمن آن هر پرنده، سالیانه يكبار پرهای قدیمیش را با پرهای نو عوض می ­کند. اما همانطور که می دانید در کنار پرریزی طبیعی، عارضه ای به نام «پرکنی» هم وجود دارد، که به موجب آن و تحت شرایط خاص، پرنده مشغول کندن یا جویدن پرهای خود می شود. در کتب خارجی، پرکنی را به شماری از عوامل نسبت داده اند که همه آنها صحیح است. یعنی اینکه تحت برخی از شرایط؛ از جمله تغذیه نادرست و بروز کمبودهای غذایی، جفت نداشتن و وارد شدن فشار جنسی به آنها به خصوص در مواقعی که وقت جفتگیری آنها فرا می رسد و جفت در اختیار آنها نیست و نیز موضوعات بسیار متعدد و متنوع تأثیرگذار دیگر روی روان پرنده و غیره؛ به عنوان علل متمایل شدن پرندگان و به خصوص طوطی و مرغ عشق به پرکنی عنوان شده است.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی