همانگونه که در مبحث تغذیه دوره آبستنی آورده شد مقدار غذای مصرفی حیوان را در زمان آبستنی می­بایست افزایش داد و با افزایش وزن حیوان بر مقدار آن افزود. در آخر آبستنی تا مرحله اوج شیردهی با توجه به نیاز بیشتر حیوان مقدار غذا زیادتر می شود که به منظور جلوگیری از عوارض پرخوری بهتر است تعداد دفعات غذا دادن را بیشتر کرد. در این پست نکات مهمی را در مورد تغذیه سگ مادر در زمان زایمان و پس از آن بیان می کنیم.

تغذیه سگ مادر در زمان زایمان و پس از آن

بعضی از سگ های ماده در طول یکی دو روز بعد از زایمان غذای کمی می خورند اما بعد از این دوره اشتها و نیاز به تمام عناصر غذایی به شدت افزایش یافته و در عرض ٣ هفته به حداکثر خود می رسد طی این مدت مقادیر کافی و مناسب املاح و ویتامین ها به خصوص کلسیم، فسفر و ویتامین D می بایست در اختیار مادر قرار گیرد تا از بروز مشکلات متابولیکی و بیماری های دوره شیرواری جلوگیری شود. به عبارتی در طول ۳ هفته اول بعد از زایمان، سگ مادر به ۲ الی ۳ برابر غذای متداول در روز احتیاج دارد که می بایست به منظور جلوگیری از فشار بر معده و دستگاه گوارش در ۳ تا ۴ نوبت در اختیارش گذارده شود. محتویات غذایی نیز همان است که در طول   آخر آبستنی دریافت می کرده است و فقط مقدار آن افزایش می یابد.

سگ مادر بعد از زایمان و در مرحلة شیردهی نیاز به بهترین غذای پروتئینی دارد و این به معنای گوشت و امثال آن است. تخم مرغ، شیر، پنیر و گوشت سفید جانشین های ارزشمندی هستند. برخی بر این باورند که لازم است سگ ماده پس از زایمان به منظور افزایش میزان شیر از مقادیر زیاد شیر استفاده نماید. این مطلب کاملاً بی معنی است. پروتئین، غذایی ضروری است و برای حیوان گوشتخوار پروتئین ایده آل گوشت است و شیر نیز منبع پروتئین و کلسیم است لذا استفاده از شیر در غذای سگ شیرده به منظور تأمین بخشی از پروتئین و کلسیم مورد نیاز اشکالی نداشته و بسیار مناسب است اما مصرف شیر تأثیری در افزایش مقدار شیر تولیدی مادر ندارد.

در پایان دوره شیردهی لازم است سگ ماده را به وزن اولیه خود یعنی وزن هنگام جفت گیری با حداکثر ده درصد بیشتر از آن رسانید بنابراین با کم شدن مصرف شیر توسط توله ها یعنی زمانی که توله ها شروع به راه رفتن می­کنند و مقداری از غذای مادر را مصرف می نمایند می بایست غذای مادر را به شکل زیر محدود نمود:

1. در روز اول غذایی به حیوان داده نشود.
2. در روز دوم مقدار   از غذا کاسته شود.
3. در روز سوم مقدار  غذا کاسته شود.
4. در روز چهارم  غذای حیوان کم شود.
5. از روز پنجم غذای قبل از زمان جفت گیری در اختیار حيوان قرار داده شود.

این روند تغذیه حساب شده به کاهش تولید شیر و اجتناب از مشکلات پستان ها کمک می­کند و در نهایت با کاهش مقدار شیر، مادر از دادن شیر به توله ها خودداری می نماید.

آنچه مسلم است تغذیه صحیح و مناسب حداکثر شانس را برای سالم بودن و سالم ماندن مادر و توله ها فراهم می نماید. اما دو عامل مهم دیگر باقی می ماند که غفلت از آنها می تواند سلامتی سگ و توله ها را مختل کند، این دو عامل نگهداری صحیح و فعالیت بدنی (ورزش و تحرک) خواهد بود که می بایست به آن توجه شود.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی