در حالی که لازم است امکانات داخل (زیر سقف) را برای دوره تفریخ تدارک دید، بسیاری از پرورش دهندگان اردک پرندگان خود را در مرغدان های خارج در مزارع گسیل می دهند که با دسترسی و یا معمولاً بدون دسترسی به مرغدان های داخل یا سایر پناهگاه ها است. در ادامه برای راهنمای پرورش اردک نکات کاملی برای پرورش در خارج از سالن و داخل سالن بیان می کنیم .
پرورش خارج از سالن
مشکلات مختلفی به طور کامل همراه با پرورش پرنده ها در مرغدان های باز به وجود می آید. این مشکلات در درجه اول در ارتباط با آب و هوا و در درجه دوم در ارتباط با غارتگران است. بعضی حوادث می توانند در شب اول و یا در شب دوم در خارج از دستگاه های مادر به وقوع بپیوندند. هرگاه درجه حرارت در شب خیلی افت حاصل نماید پرندگان روی هم می خوابند و عده ای از آنها ممکن است خفه شوند.
این مسئله در حقیقت در پرندگان با غذای محدود با مقایسه با پرندگان رشد کننده که به دلخواه خود غذا می خورند کمتر معمول است. پیشگیری از این وضعیت به وسیله اطمینان دادن پرندگان در مورد این مسئله که حداقل تا سن 5/3هفتگی به خارج از سالن نروند و نیز به وسیله توافق دادن آنها برای درجات حرارتی که مورد تجربه قرار می گیرند انجام می شود.
باران های سنگین به خصوص روی پرندگان زیر۵هفتگی می تواند به سرماخوردگی و حتی خفه شدگی در اثر غرق شدن منجر شود. این قبیل پرندگان هنوز هم به میزان غیر کافی پر درآورده اند و قادر نیستند در برابر یک چنین آب و هوایی مقاومت نمایند. به طور مشابه برندگان جوان هنوز زردرنگ هستند با بال های افتاده و کوچکی که نمی توانند در برابر گرمای آفتاب ایستادگی کنند. پرندگان مسن تر خودشان را به وسیله ایستادن راست و عمودی و به وجود آوردن نسیمی با بالهای خود علاوه بر سفیدی خودشان که خیلی از گرمای آفتاب را منعکس می سازند خنک مینمایند.
هوای مداوم مرطوب ممکن است به شرایط مرغدان گل آلود منجر شود که همین مسئله باعث می شود بسیاری از غذای تهیه شده برای پرندگان در دسترسشان قرار نگیرد. علاوه براین پرهای گل آلود مرطوب به از دست دادن گرمای بیشتر از بدن پرندگان منجر می شود. مقدار غذای مصرفی را برای بازسازی افزایش می دهد.
تعدیل و اصلاح غذای اختصاصی برای نگهداری پرندگان در یک چنین دوره های اساسی به نظر می رسد. وقتی گل روی پاهای اردک ها بعد از یک دوره کوتاه مرطوب خشک می شود، به وسیله تکامل عفونت های مزمن دنبال می شود. از دیگر خطرات آب و هوای یخبندان و برف است. نه تنها پرندگان در این رابطه ممكن است دچار قحطی آب شوند بلکه امکان دارد پاها و پرده های پای آنها قرمز و متورم شود. بایستی دقت به عمل آید در این موقع که احتیاجات پرنده ها در مسائل آب و غذا و پناهگاه مجدداً ارزیابی شود.
وقتی پرنده ها در مرغدان های خارج پرورش پیدا میکنند وجود غارتگران عادی است. هم پرندگان و هم پستانداران اردک ها را خواهند کشت. پرندگانی نظیر مرغ نوروزی (GULLS)اردک های ضعیف تر را می گیرند و در حالی که هنوز زنده هستند آنها را می خورند. معیار کنترل اصلی در این مورد اینست که اردک های ضعیف تر را همین که تشخیص داده شدند از گله خارج کرده و آنها را حذف نمود و یا در محل های مسقف نگهداری نمود. کنترل صحیح غذا دادن و کنترل کل کارگران اردک داری در مورد وضع تغذیه اردک ها از بروز اردک های ضعیف جلوگیری به عمل می آورد.
روباه ها غارتگران مهمی هستند چون تعداد زیادی از اردک ها را خواهند کشت. نه تنها آنهائی که برای غذای خود می خواهند بلکه هر اردکی را که در سر راه خود ببینند. بسیاری از اردکهائی که به اطراف مرغدان یورش بردهاند حتی اگر از نظر فیزیکی صدمه نبینند لنگش پیدا می کنند. این لنگش فیزیولوژیکی در اردک ها وقتی برای مدت زیادی به طور محکم در دستها نگهداری می شوند عادی است.
سگهای اهلی نیز اردک ها را کشته و یا به آنها صدمه وارد می نمایند. امکان این مسئله وجود دارد که خطر به وجود آمده از روباه ها و سگ ها به وسیله فاصله بین علامت های به وجود آمده به وسیله دندان ها مشخص شود. هرگاه بیش از ۲ سانتیمتر از هم مجزا باشند سگ درگیر این قضیه است. سایر حیوانات گوشتخوار نیز روی اردک ها یورش برده و آنها را صید میکنند و این در صورتی است که در نزدیکی و مجاورت محل باشند و به محل های اردک ها دسترسی پیدا کنند.
پرورش در داخل محل های مسقف
پرورش در داخل محل های مسقف بعضی از مشکلاتی را که در پرورش خارج از محل های مسقف با آنها مواجه می شویم شامل می شود که بعضی از آنها به خصوص مشکلات اختصاصی پرورش در داخل هستند تراکم گله اهمیت دارد زیرا بایستی فضای و کافی برای غذا به منظور گسترش دادن آن و نیز قرار دادن امکانات پرورشی فراهم شود و بستر بایستی در وضعیت خشک بدون درست کردن بستر اضافی باشد. برای هر متر مربع حداکثر چهار پرنده بایستی در نظر گرفته شود.
تهیه و تدارک آب آشامیدنی بایستی به گونه ای باشد که پرنده ها برای آب بعد از خوردن غذا اضطراب پیدا نکنند. آب خوری ها بایستی به طور کافی از ناحیه بستر جدا باشند تا از پاشیدن آب اضافی و ریختن آن به داخل بستر جلوگیری شود. بستر تازه بایستی به طور روزانه پخش شود. این کار معمولاً به وسیله پوشال یا خاک اره انجام میشود.هر کدام که به کار رود بایستی خشک و دارای کیفیت خوب باشد. کاه به خصوص ممکن است گل آلود باشد.
بستر هرگز نباید با دادن بوی گل مورد استفاده قرارگیرد. استنشاق اسپورهای قارچ به عفونت قارچی ریتین و کیسه های هوائی می انجامد. این وضعیت معمولاً آسپرژیلوزیس خوانده می شود که به عنوان عادی ترین آلودگی است و به وسیله قارچی به نام ASPERGILLUS FUMIGATUSبه وجود می آید اما سایر گونه ها و جنس های قارچها نیز دیده می شوند که به اختلال تنفسی و مرگ در اردک ها می انجامد و پیشگیری از آسپرژیلوس نه فقط درگیر اجتناب از استفاده از بستر است بلکه سایر منابع گل آلود (غذا، کیسه های کهنه و غیره) نیز در این مورد مؤثر هستند و تأمین تهویه خوب نیز در این مورد اثرات قابل ملاحظه ای دارد.
نظرات کاربران
2:27:55 AM