خروس جنگی ارتباط نزدیکی با پسرعموهای آنها «خروس جنگلی» دارد.اگر بخواهیم روان شناسی خروس جنگی را مورد بررسی قرار دهیم  باید گفت خروس جنگلی یک پرنده گوشه گیر متعلق به اعماق جنگل های آسیای جنوبی و جنوب شرقی است. خروس جنگی امروزین در مقایسه با دیگر مرغ­ها و خروس های اهلی و پرورشی شباهت بیشتری به مرغ جنگلی دارد و در طول تاریخ به گونه ای اصلاح شده است که همچون مرغ جنگلی غریزه قلمرو طلبی طبیعی آنها حفظ شود.در بخش بعدی همین پست به روان شناسی خروس جنگی پرداخته شده است.

روان شناسی خروس جنگی

این غریزه در میان نرهای بالغ به عنوان یک نیروی محرکه عمل می کند و تمایل آنها بر غلبه بر دیگر خروس­ها را شکل می­دهد بطوری که برای حق تولید مثل آنها در قلمروشان به رقابت برخیزند. مرغ­های آنها نیز تمایل به رفتارهای قلمرو طلبی دارند. در برخی خط­های خونی لازم است مرغ ها نیز همچون خروس ها به صورت جداگانه نگهداری شوند. از طرف دیگر مرغ و خروس­های اهلی و خانگی در طی نسل های متمادی به گونه ای اصلاح شده اند که به زندگی در مزارع و حتی قطعات کوچکتر به سر می برند. به دلیل این تغییر محیط، خصوصیات تهاجمی مرغ های وحشی و نیز خروس­های جنگی از نوع آسیایی و مدیترانه ای برای زندگی در مزارع مطلوب نیستند. خصلت بازی و روح جنگ آوری مرغ های وحشی اولیه از مرغ اهلی شده بیرون رفته و به همین دلیل مرغ خانگی تنها برای زاد و ولد و تولید تخم و گوشت سازگاری نشان می­دهد.

خروس­ها به طور طبیعی برای بدست آوردن غذا، قلمرو و جفت بالقوه به نبرد می پردازند. این نبردها معمولاً برای ایجاد سلسله مراتب اجتماعی و مناسبات سلطه در میان افراد گروه انجام می­شود که به آن اصطلاحاً «نظم نوک» نیز گفته می شود. نظم نوک در بسیاری از حیوانات و از جمله و بویژه پستانداران دیده می شود. نظم نوک در سنین اولیه جوجه خروس­ها و جوجه مرغ ها و در حالی که هنوز چند هفته بیشتر سن ندارند توسعه می یابد و هدف از آن تعیین مرتبه اجتماعی آنها در سلسله مراتب قدرت در گروه است. در یک گله متشکل از تعدادی مرغ و خروس این ارتباط­ها به سرعت شکل می گیرد و بعد از شکل گیری آن، پرندگان غالب تعیین شده و پرندگان با رتبه متوسط نیز تعیین می شوند. این پرندگان به نوبه خود بر پرندگان با رتبه پایین تر سلطه دارند. سلسله مراتب در ادامه زندگی آنها در گروه ادامه می یابد. گاه این نبردها بین پرندگان بالغ رخ می­دهد بویژه وقتی یک پرنده از موقعیت خود در گروه خسته شده و تصمیم به مبارزه با افراد قدرتمند می گیرد. همچنین اگر پرنده جدیدی به گروه وارد شود، سعی در تعیین موقعیت خود در سلسله مراتب قدرت در گروه دارد و لذا این مبارزات تجدید می­شود. خارج کردن یک پرنده از گروه و ورود مجدد آن نیز منجر به شکل گیری یک سری مبارزات می شود تا محل و موقعیت آنها در گروه مجدداً تعیین شود.

رفتارهای تهاجمی و نبرد بین پرندگان هم در خروس­ها و هم در مرغ ها وجود دارد ولی نبرد خروس­ها خشن تر بوده و اغلب به ایجاد خسارت و در مواردی مرگ رقیب منجر می شود. در زمان شروع مبارزه، دو پرنده در برابر هم قرار گرفته و ابتدا به یکدیگر نگاه می کنند، دور هم می چرخند و با نوک زدن به زمین سعی در ترغیب رقیب به نبرد می کنند. وقتی صورت به صورت در برابر هم قرار گرفتند، پرهای گردنشان را سیخ می کنند و بال هایشان را به سوی زمین می گسترند و آن را از بدن دور می کنند و تا آنجا که می توانند سر پا و مستقیم در برابر رقیب می ایستند و سعی می کنند از موضع فیزیکی بالاتر در برابر رقیب قرار گیرند. در صورتی که هیچیک از آنها در این مرحله مبارزه را ترک نکند، به نوک زدن به یکدیگر، خراش دادن با نوک و پنجه پا و پریدن روی یکدیگر می­پردازند و با بال هایشان به دیگر ضربه می زنند. در صورتی که رقیب پیروز بصورتی بیرحمانه دیگری را تعقیب کند و او را به گوشه ای براند، سرنوشت نبرد خونین خواهد شد. البته این موارد نادر است و معمولاً زمانی رخ می­دهد که یک خروس با مرتبه پایین با خروس برتر گله درگیر می شود و سعی در اشغال موقعیت خروس برتر گروه را دارد.

نظم نوک بطور طبیعی منجر به وارد آوردن خسارت به یکدیگر نمی شود زیرا حيوان مغلوب به دلیل اینکه در فضای باز و آزاد بسر می برد ولی بنا به میل خود و به منظور بدست آوردن منابعی از قبیل غذا و قلمرو و جفت به حریم خروس غالب نزدیک می شود ولی بر خلاف محیط محصور شده مراسم خروس جنگی، در هر لحظه امکان و فرصت فرار و دور شدن از دسترس حیوان غالب را دارد. این رفتار طبیعی که در خروس­ها دیده می شود به مراتب متفاوت از آن چیزی است که در مراحل مختلف اصلاح نژاد، پرورش و آماده سازی خروس جنگی انجام می­شود. خروس­های جنگی به منظور توسعه خصوصیت حداکثر تهاجم، در معرض انتخاب های ژنتیکی قرار گرفته و اصلاح نژاد می شوند و در مرحله پرورش نیز مقادیری ترکیبات استروئیدی و دارویی به آنها خورانده می شود تا موفقیت بیشتری در نبرد داشته باشند. به این ترتیب خروس­ها در یک فرایند اجباری تبدیل به جنگنده هایی می­شوند که بنا به میل و تقاضای صاحبان خود وارد درگیری می شوند.

گاه خروس­های برجسته نیز در گود، مبارزه را وا می گذارند. آشنایی با مکان مبارزه، رنگ خروس رقیب، عوامل محیطی چون سر و صدا و تنش های محیطی محل مبارزه و … از جمله عوامل مؤثر بر عملکرد خروس در میدان نبرد است. برای برنامه ریزی مبارزه خروس­ها باید عوامل مختلف را در نظر گرفت. این عملیات در دوره آماده سازی خروس­ها در روزهای قبل از نبرد رسمی آنها به مورد اجرا گذاشته می شود. بردن خروس به محل جدال در روزهای قبل از مسابقه و آشنا کردن او با انواع صداها، بوها، بی نظمی های احتمالی و دیگر عوامل از جمله اقدامات دوره آماده سازی است. خروس بازها اغلب خروس­ها با رنگ­های متفاوت را در جایگاه های پرورش و مرتع محل نگهداری آنها بصورت در هم نگهداری می کنند تا حتی اگر خروس­های نگهداری شده خط خونی یا لاین مناسب ما نیستند ولی خروس­های جنگی اصلی با رنگ­های خاص آنها آشنا شوند. در صورتی که خروس­های با رنگ های عجیب و غریب در دسترس نبود، بهتر است آنها را با چنین رنگهایی آشنا کرده و با خروس­های مربوطه تمرین داد تا در برخورد با آنها در روز مسابقه دچار تردید نشوند. در صورت برقرار شدن مسابقات در شب، فراهم ساختن «نور شبانه» مناسب در دوره تمرین آنها ضروری است. این کار به صورت نصب لامپ مهتابی (نور فلورسنت) و عادت دادن چشم آنها انجام می شود. معمولاً بعد از هر برد (حتی باخت) خروس­ها در نزدیکی قفس یا جایگاه خود به نوشیدن می پردازند. در این شرایط با نور نیز آشنا می شوند. در فصول بعد مطالب کاملتری در این زمینه عرضه شده است.

این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی