روشهای استعمال دارو در قناری شامل تحویز وریدی ، استعمال دهانی می باشد که استعمال دهانی دارو باید همراه با آب آشامیدنی و غذای نرم همزمان باشد. که در ادامه میزان داروی مورد نیاز در آب آشامیدنی و غذای خوراکی پرندگان در هنگام مسمومیت و دیگر بیماری های باکتریایی و انگلی در ادامه بررسی می شود.
استعمال دارو
تجویز وریدیو
استعمال دارو در قناری و در همه گونه های پرندگان، می توان به صورت وریدی، عضلانی یا زیر جلدی تزریق کرد. دز دارو باید بر اساس وزن دقیق اندازه گیری شده بر حسب گرم توسط یک ترازوی الکترونیک محاسبه شده و با یک سرنگ انسولين ml ۰٫۳ منقسم به درجات ml 005، 0 (برای دزهای کمتر) استفاده شود. به دلیل اندازه پرنده و خصوصیت عصبی گنجشک سانان، اغلب داروهای قابل تزریق دریک سوم جلونی عضله سینه تزریق می شود. فشار دادن محل تزریق با پنبه خشک در بعد از تزریق، سبب کنترل خونریزی می شود. در بیماران دچار کم آبی، می توان سرم و مایعات را به صورت زیر جلدی در کشاله ران تزریق کرد.
استعمال دهانی دارو
یکی از روشهای استعمال دارو در قناری استعمال دهانی است . استعمال مستقیم از دهان، مصرف دقیق و منظم دزهای داروها را امکان پذیر می سازد ولی در موردی امکان پذیر است که یک یا چند پرنده مريض باشد و در یک قفس کوچک بیمارستان نگهداری شود. نباید از مالک پرنده ها انتظار داشت به تنهایی یک دسته بزرگ از گنجشک سانان موجود در یک قفس بزرگ یا لانه را حداقل دو بار در روز تیمار کند چرا که سبب ضعف عمل و بی دقتی مالک و ایجاد شرایط پر تنش برای پرندگان خواهد شد.
اغلب اوقات تجویز از آب آشامیدنی و غذای نرم تنها گزینه ممکن برای درمان گلهای پرندگان است اما ممکن است اشکالاتی به شرح زیر داشته باشد:
1.کاهش جذب و نامنظم آنکه حجم کم یا نامنظم خون را نتیجه داده، منجر به شکست درمان و ایجاد مقاومت داروئی می شود.
۲. سطح غیر قابل اندازه گیری خون در طول شب به دلیل میزان بالای متابولیسم و دفع سریع دارو
3.افزایش پتانسیل سمیت دارو در هوای گرم و خشک (مثل مترونیدازول و فورازولیدون).
استعمال دهانی دارو باید همراه با آب آشامیدنی و غذای نرم همزمان باشد. دزاژ دارو در جدول 1 بیان شده است.
جدول 1
دارو | غلظت در غذای نرم
(میلی گرم در کیلوگرم) |
غلظت در آب آشامیدنی
(میلی گرم در لیتر) |
آموکسی سیلین | 500- 300 | 400- 200 |
آمپی تریبسین ب | 200 – 100 | 200- 100 |
آمپی سیلین | 3000- 2000 | 2000- 1000 |
کلرتتراسایکلین | 1500 | 1500 – 1000 |
دیمترونیدازول | – | 125 |
داکسی سایکلین | 1000 | 250 |
انروفلوکساسین | 200 | 200 |
فنبندازول | 25 | 25 |
فورازولیدون | 300 | 300- 200 |
آیورمکتین | – | 9 |
مترونیدازول | 100 | 100 |
نئومایسین | 200 | 200 |
نیستاتین | 200،000 iu | 200،000 iu |
پلی میکسین | 100،000 iu | 100،000 iu |
رونیدازول | 350 | 350 |
اسپکتینومایسین | 400 | 400- 200 |
اسپیرامایسین | 400 | 400- 200 |
سولفاکلروپیریدازین | – | 300- 150 |
سولفادیمیدین | – | 150 |
تولتدازوریل | – | 180 |
سولفاناسید / تریمیتوپریم | 200 | 200 |
تایلوزین | 400 | 400- 250 |
بیهوشی
برای انواع گونه های پرندگان گاز ایزوفلوران گزینه منتخب بیهوشی است. با استفاده از یک حوله کاغذی پرنده را مهار کرده و با ماسک حاوی ایزوفلوران 5 – 4 ٪ بیهوش کرد. ادامه بیهوشی را می توان با 2- 5/1 % ایزوفلوران حفظ کرد. عمق بیهوشی با کنترل مداوم وضعیت تنفس و وضعیت رفلکس کنترل می شود. یک ماسک مناسب بیهوشی حاوی یک سرنگ اسپری، سرنگ یا بطری قطره چکان با یک پایه قطع کننده است. استفاده از پد گرم کننده به همراه مرطوب کننده گاز بیهوشی، خشک شدن غشای مخاطی و از دست رفتن گرمای بدن را به حداقل خواهد رساند.
جراحی
تکنیک های جراحی گنجشگ سانان مشابه روشهای جراحی سایر پرندگان است. اما ملاحظات اختصاصی زیر به دلیل حجم اندک خون و سرعت بالای متابولیسم باید مد نظر قرار گیرد:
1.استفاده از روش های کم تهاجمی (مثل برداشتن تخمهای چسبیده به اویدوکت از طریق کلوآک به جای عمل جراحی شکم)
۲. استفاده از پنس دو قطبی جراحی که کنترل خونریزی را امکان پذیر می سازد.
٣. استفاده از لوپ های بزرگنمایی دو چشمی و یک منبع خوب نور برای دقت و راحتی عمل
4.ریکاوری پس از عمل با انکوباتور گرم و تاریک در دمای ۳۲ – ۳۰ درجه سانتی گراد
آتل بندی شکستگی
شکستگی بال چندان عمومیت ندارد و ممکن است با یک آتل خارجی و کمترین بانداژ درمان شود. شکستگیهای پا، ساق و مچ بسیار متداول هستند. یک اتل ساندویچی یا بستن نوار آتل بهترین نتایج را دارد. مفصل زانو و قوزک پا در یک موقعیت نسبتاً خمیده قرار گرفته اند لذا بهتر است از نوار برای بستن بخش های میانی و جانبی پای شکسته استفاده شود.
نوار باپنسهای هموستات به دور پا قالب گیری می شود. برای سطح بیرونی نوار چسب فوری بکار رفته و سپس لایه دوم نوار بر روی سطح پوشیده از چسب نوار اول استفاده میشود. تا حد ممکن برای کوچک و سبک شدن نوار باید آنرا اصلاح نمود. بیهوش ماندن بیمار برای چند دقیقه بیشتر، سبب خشک و سخت شدن چسب نوار می گردد. این نوع آتل را با قیچی می توان جدا کرد اما برای اجتناب از شکستگی مجدد پا، پرنده را با استفاده از ایزوفلوران باید بیهوش کرد.
این تجربه است که کمک می کند در هر تجارتی موفق شوید، ما بدون هیچ چشم داشتی تجربه خود را در اختیار شما خواهیم گذاشت
گروه تولیدی پژوهشی نیازی
نظرات کاربران
2:27:55 AM